Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. BAKIRKÖY 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2019/159
KARAR NO : 2019/610

DAVA : Tanıma Ve Tenfiz
DAVA TARİHİ : 09/09/2016
KARAR TARİHİ : 26/06/2019
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 01/07/2019

Mahkememizde görülmekte olan Tanıma Ve Tenfiz davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacılar vekili, müvekkillerinden …. şirketi ile davalı arasında 01/05/2000 tarihli distribütörlük sözleşmesi gereğince bu sözleşmeden kaynaklanan uyuşmazlıkların çözümünde İngiliz mahkemelerinin yetkili olmasının kararlaştırıldığını, müvekkilinin sözleşme gereğince davalıya 01/02/2011 ve 31/001/2014 tarihleri arasında motor ve yedek parçaları satışı yaptığını, ancak ücretinin ödenmemesi, ikinci davacı bankanın verdiği kredilerin de ödenmemesi üzerine müvekkilleri tarafından İngiltere mahkemesine dava açıldığını, İngiltere …Yüksek Ticaret mahkemesi tarafından 20/04/2016 tarihinde uyuşmazlığın karara bağlandığını ve kararın kesinleştiğini, kararın Türkiye’de icra edilebilmesi için tanınması ve tenfizinin gerektiği, MÖHUK hükümleri uyarınca tanıma ve tenfiz koşullarının bulunduğunu ileri sürerek İngiltere …Yüksek Ticaret Mahkemesi’nin 20/04/2016 tarihli ilamının Türkiye’de aynen tenfizine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, tenfizi istenen ilamın MÖHUK 54. maddesinde sayılan tenfiz şartlarını taşımadığını, kararın ara kararı niteliğinde bulunduğunu ve davanın derdest olduğunu, kararı veren mahkemece kendilerine usulüne uygun tebligat yapmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir,
Dava,Yabancı Mahkeme Kararının Tanıması Ve Tenfizi isteğine ilişkindir.
Taraflar arasındaki davanın daha önce yapılan yargılaması sonucunda mahkememizin 15/02/2017 gün ve… E- … K. Sayılı kararı ile davanın usulden reddine karar verilmiştir. Hükmün istinafı üzerine İstanbul BAM ….HD.sinin 25/02/2019 gün ve …. E-…. K sayılı kararı ile özetle:”Dairemiz önüne getirilen uyuşmazlığın, tenfizi istenen … Yüksek Ticaret Mahkemesi’nin kararının, tenfizi mümkün nihai ve usulüne uygun kesin kararlardan olup olmadığının tespitine yönelik olduğu, ilk derece mahkemesi’nin “tenfizi istenen 20/04/2016 tarihli kararın dava sırasında verilen ihtiyati haciz niteliğinde bulunduğu, taraflar arasındaki uyuşmazlığı nihai olarak çözen ve kesinleşen bir karar olmadığı gerekçesiyle, tenfiz koşulları bulunmadığından” davanın reddine karar verdiği, karara karşı davacı vekilinin istinaf başvurusunda bulunduğu anlaşılmıştır.
Davacılar vekili tarafından, dava dilekçesinde; tenfizi istenen kararda; ” davalının,karar tarihinden ödeme tarihine kadar tahakkuk edecek yıllık %8 oranında faizi ile birlikte 296.853,17 Euro ve 51.115,03 İngiliz Sterlini tutarındaki alacağı 1. Davacıya,1.677.186,59 Euro ve 1.738.305,32 İngiliz Sterlini tutarındaki alacağı ise 2. Davacıya ödemeye mahkum edildiğini, davalının yine aynı kararda , 65.000,00 İngiliz Sterlini tutarında başvuru ve yargılama masraflarını da davacı müvekkiline ödemeye mahkum edildiğini ” beyan ettiği görülmüştür.
Yargıtay 19.Hukuk Dairesi’nin 2014/20681 E., 2015/9167 K. sayılı ve 22.06.2015 tarihli ve 15/11/2016 tarihli 2016/9029 Esas-2016/14809 Karar sayılı kararlarında da,tenfizi istenen yabancı mahkeme kararının belirli bir alacağın tahsiline yönelik olması halinde davanın nispi harca tabi olduğuna işaret edildiği gözönüne alınarak, somut olayda tenfizi istenen kararda hükmedilen alacak miktarı üzerinden Harçlar Kanunu’na göre nispi karar ve ilam harcı alınması gerektiği, davacı tarafça maktu harç yatırılarak dava açıldığı anlaşılmakla, nispi karar ve ilam harcının 1/4 oranında peşin harç alınmadan yargılamaya devam edilemeyeceğinden mahkeme kararının kaldırılmasına, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 3 ve 4.maddesi hükümleri dikkate alınarak, tenfizi talep edilen kararda hükmolunan şeyin değerine göre, nispi harç tamamlatıldıktan sonra karar verilmesi için dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.” gerekçesiyle mahkememizce verilen kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.
İstinaf daire kararı üzerine karar gerekçesinde belirtilen eksik harç davacı tarafça ikmal edilmiştir.
Mahkememizce daha önce ” Davacılar tarafından davalı aleyhine İngiltere….Yüksek Ticaret Mahkemesi’nin …. numarasına dayalı olarak açtığı davanın derdest olduğu, tenfizi istenen 20/04/2016 tarihli kararın dava sırasında verilen ihtiyati haciz niteliğinde bulunduğu, taraflar arasındaki uyuşmazlığı nihai olarak çözen ve kesinleşen bir karar olmadığı gerekçesiyle 5718 sayılı MÖHUK hükümleri gereğince tenfiz koşulları bulunmadığından davanın reddine karar verilmiş ise de davacı vekilince dosyaya sunulan uzman görüşünde “İngiliz mahkemelerinin yargılama sırasında, bir konu da kesin karar verip talebin diğer kısmı ile ilgili yargılamayı devam ettirmesinin ingiliz hukukuna göre mümkün olduğu, -MÖHUK uyarınca bir kararın kesinleşmiş olup, olmadığının kararı veren devletin usul hukukuna göre belirleneceği, Londra’da … Yüksek Ticaret Mahkemesinde davanın 26.11.2014 tarihinde … dava numarasında ikame edildiği, İngiliz hukukunun izin verdiği çerçevede 2 ayrı talepte bulunulduğu, birinci talebin, “tenfize konu edilen ve yargılamada nihai kararın verildiği, davacılarca fatura edilmiş emtia değerine ilişkin alacaklara, ikinci talebin, “davacıların davalı ile arasındaki sözleşme gereği davalıdan talep edilebilecek emtianın müşteriye satış değeri ve kâr değeri ile ilgili alacaklar olduğu, 20 Nisan 2016 tarihli duruşmada, İngiltere mahkemesinin ilk talebin kabulüne karar verdiğini,ikinci talebi ile ilgili olarak davaya devam ettiğini, nihai karara karşı davalının temyiz hakkını kullanmadığını, kararın tenfizinin mümkün olduğunu, İngiliz Usul Hukuku uyarınca nihai ve kesinleşmiş bulunduğundan tenfizine engel bulunmadığı” bildirilmiştir. Uzman görüşü mahkememizce de benimsenerek hükme esas alınmıştır.
Hal böyle olunca tarafların iddia ve savunmalarına, sunulan ve sağlanan bilgi ve belgelere, sunulan uzman görüşüne ve tüm dosya kapsamına göre davanın kabulüne karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davanın kabulü ile İngiltere ….Yüksek Ticaret Mahkemesinin davacılar ile davalı arasındaki 20/04/2016 tarihli ve …. sayılı kararının TENFİZİNE,
2-Alınması gereken 44,40 TL karar harcının peşin alınan 29,20 TL harçtan mahsubu ile bakiyesinin davalıdan tahsiline,
3-Yürürlükteki AAÜT gereğince hesap edilen 19.954,50 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine,
4-Davacılar tarafından yatırılan 29,20 TL başvurma harcı ile 29,20 TL peşin harcın davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine,
5-Davacılar tarafından yapılan ve aşağıda dökümü yapılan 127,30 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine,
6-Kullanılmayan yargılama gider avansı konusunda HMK 333. maddesi gereğince kararın kesinleşmesinden sonra karar verilmesine,
Dair, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 341vd. maddeleri gereğince (5235 sayılı Kanunun 2. maddesi de dikkate alınarak) gerekçeli kararın tebliğinden itibaren iki hafta içinde mahkememize verilecek veya başka bir mahkeme aracılığıyla gönderilecek dilekçe ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi ilgili Hukuk Dairesi nezdinde istinaf kanun yolu açık olmak üzere hazır davacılar vekilinin yüzünde oy birliği ile verilen karar açıkça okunup anlatıldı. 26/06/2019 11:26

Başkan …

Üye …

Üye …

Katip …

YARGILAMA MASRAFLARI
DAVACILAR
10 Tebligat – 109,00 TL
İstinaf Masrafı- 18,30 TL
Toplam = 127,30 TL