Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. BAKIRKÖY 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

ESAS NO : 2021/90
KARAR NO : 2022/7

DAVA : Markaya Tecavüzün Önlenmesi, Men’i
DAVA TARİHİ : 22/12/2020
KARAR TARİHİ : 18/01/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 18/01/2022

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhinde açılan davanın, Mahkememizde yapılan açık yargılaması sonunda :
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA ; Davacı vekili dava dilekçesi ile, müvekkilinin kuruluş tarihi olan 1995 yılından itibaren ayakkabı ve terlik üretimi yaptığını, Türkiye ve dünyada birçok noktaya ihracat gerçekleştirdiğini, müvekkilinin 2003 yılından bu yana “……” ibaresini marka olarak …… sayı ile tescilli ettirdiğini, müvekkilinin “……” markasını piyasada saygın bir marka haline getirmek için büyük emek ve sermaye harcadığını ve söz konusu markanın TPMK nezdinde tanınmış marka olarak da kayıt altına alındığını, ancak hal böyle iken davalının, müvekkiline ait tescilli “……” ibaresini ticaret unvanında kullandığını, bu unvanı TTK ve SMK’ya aykırı olarak oluşturduğunu ve davalı yanın söz konusu eylemlerinin müvekkilinin tescilli markasından doğan haklarına tecavüz oluşturduğunu iddia ederek, müvekkilinin tescilli markasına yönelik tecavüzün önlenmesini, men’ini, müvekkilinin tescilli markasının kullanıldığı tabelaların sökülmesini, reklam vasıtası, basılı evrak ve ürünlerin toplatılmasını, davalının müvekkilinin tescilli markasını internet ve sosyal medya üzerinde kullanımının durdurulmasını ve verilecek hüküm özetinin ilanını talep ve dava etmiştir. Cevaba cevap dilekçesi ile talebini genişleterek, ayırca davalı unvanından “……” ibaresinin terkinine karar verilmesini istemiştir.
CEVAP ; Davalı vekili cevap dilekçesi ile, müvekkilinin kullandığı bir marka bulunmadığını, “……”nın şirket ismi olduğunu, şirket ortaklarının …… isimlerinin birleşiminden oluştuğunu, bu nedenle müvekkili şirketi isminin hayatın olağan akışına uygun olduğunu, davaya konu “……” ibaresinin müvekkili tarafından kullanımının tamamen şirket adından ibaret olduğunu, müvekkilinin sattığı bir ürün olmadığını, bu nedenle de müvekkilinin, davacının markasına yönelik herhangi bir tecavüz eyleminin bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

DELİLLERİN DEĞERLENDİRMESİ VE GEREKÇE :
Dava, davalının davacının tescilli markasına yönelik tecavüzünün önlenmesi, men’i, davacının tescilli markasının kullanıldığı tabelaların sökülmesi, reklam vasıtası, basılı evrak ve ürünlerin toplatılması, davalının davacının tescilli markasını internet ve sosyal medya üzerinde kullanımının durdurulması ve verilecek hüküm özetinin ilanı taleplidir. Taraf delilleri toplanarak bilirkişi incelemesi yapılmıştır.
Davanın başta, Büyükçekmece ….. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde açıldığı ve Mahkemece 23/12/2020 Tarih, …. Esas ve …. Karar sayılı kararı ile görevsizlik kararı verildiği ve dosyanın bu suretle Mahkememize intikal ettiği anlaşılmıştır.
Türk Patent ve Marka Kurumu’ndan gelen kayıtlardan, ……, ….. tescil numaralı “……” esas unsurlu markaların davacı adına tescilli olduğu anlaşılmıştır.
6769 Sayılı SMK’nın 29/1-b ve c maddeleri ile, marka sahibinin izni olmaksızın, markayı veya ayırt edilemeyecek kadar benzerini kullanmak suretiyle markayı taklit etmek, markayı veya ayırt edilemeyecek kadar benzerini kullanmak suretiyle markanın taklit edildiğini bildiği veya bilmesi gerektiği halde, tecavüz yoluyla kullanılan markayı taşıyan ürünleri satmak, dağıtmak, başka bir şekilde ticaret alanına çıkarmak, ithal işlemine tabi tutmak, ihraç etmek, ticari amaçla elde bulundurmak veya bu ürüne dair sözleşme yapmak için öneride bulunmanın marka hakkına tecavüz oluşturduğu belirtilmiştir.
Tüm dosya kapsamı deliller ve bilirkişi raporu birlikte değerlendirildiğinde; Davacının ticaret unvanının tescilinin (14 Ekim 1994), davalının ticaret
unvanının tescilinden (17/02/2000) daha önceki tarihli olduğu, davacının “……” esas unsurlu ilk marka tescilinin (…..-başvuru tarihi 31/01/1996) davalının ticaret unvanının tescilinden (17/02/2000) daha önceki tarihli olduğu, dolayısıyla davacının gerek ticaret unvanı tescili gerekse de marka tescili açısından tarihsel önceliğinin olduğu, davalının tescilli unvanını tescil edilmiş bir bütün olarak unvan gibi
kullanmayıp, davacı markasının ve ticaret unvanının ana unsuru olan “……” sözcüğünü öne çıkarıp bunu çağrıştıracak şekilde vurgulayarak marka gibi
kullanması durumunun mevcut olmadığı, kaldı ki davalıya ait “……” ibareli
herhangi bir mal/ürün/emtianın da mevcut olmadığı,
kullanımın ticaret unvanının kullanımını aşarak, markasal kullanıma
dönüşmediği ve iltibasın oluşmadığı, keza tarafların ticari faaliyet alanlarının ve
iştigal konularının tamamiyle birbirinden farklı olduğu, davacı markası tanınmış
marka olmakla birlikte, söz konusu tanınmışlığın ayakkabı (terlik) emtiasında olduğu ve tanınmışlığın bu alanın dışına taşıp, özellikle davalının faaliyet alanı olan “konut inşaatı” alanında tanınır olduğunu gösterir dosya içinde
belge/delil olmadığı, mevcut duruma göre, davalı unvan kullanımının markaya tecavüz ve haksız rekabet teşkil etmeyeceği sonuç ve kanaatine varılmıştır. Keza Davacının Tanınmışlığı ayakkabı,terlik alanında olduğundan, bu tanınmışlığın 25. Sınıf dışına çıktığını ve davalı kullanımı olan konut, inşaatını kapsadığını gösterir herhangi belge/delil dosyada yer almadığından, davacının tanınmış markasının mevcut durumda herhangi bir etkisi olmayacaktır. Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin 15/04/2021 Tarih ve 2020/2315 Esas – 2021/3734 Karar sayılı içtihatı da bu doğrultudadır.
Yüksek Yargıtay ….. Hukuk Dairesi’nin 29/06/2020 tarih ve …… Esas – …. Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere SMK’nın 29/1-a hükmü ile yapılan yollama gereği m.7/3-e maddesinde yer alan “işaretin ticaret unvanı ve işletme adı olarak kullanılması” hükmü işaretin markasal kullanılması durumunda uygulanabilecektir. Zira m.7/3’de işaretin ticaret alanında kullanılması halinde yasaklanabileceği hükme bağlanmıştır. Marka hukuku kapsamında işaretin ticaret alanında kullanılması ifadesi ile kastedilen işaretin markasal olarak kullanılmasıdır. Diğer taraftan, SMK’nın 7/3-e maddesinin gerekçesinde söz konusu düzenleme ile 2015/2436 sayılı A.B. Marka Yönergesiyle uyum sağlandığından bahsedilmiş olup, Yönerge’nin 3. maddesinde yer alan hükmün, yine Yönerge’nin genel gerekçesi no 19’daki açıklamalara göre değerlendirilmesi gerekir. Buna göre, ticaret unvanı ancak tescilli bir markaya tescil kapsamındaki mal ve hizmetler yönünden ayırt ediciliği sağlayıcı bir işaret olarak kullanılması halinde, marka hakkına tecavüz oluşturacağı açıklaması karşısında, Kanun Koyucunun amacının ticaret unvanının tescilli marka ile karıştırılmaya yol açacak şekilde kullanılması halinin marka hakkına tecavüz olarak kabul edilmesi gerektiği yönünde olup, tek başına ticaret unvanının tescil ettirilmiş olması marka hakkına tecavüz teşkil etmez. Bu itibarla marka haklarına tecavüz yönünden sübut bulmayan davanın reddine karar vermek gerekmiştir.
Davacının davalı ticaret unvanı terkinine dair talebi yönünden ise, taraf şirketlerin iştigal alanları tamamen farklı olduğu gibi, davalı şirketin “……” sözcüğünü ticaret unvanında tescil ve kullandığı tarihten, dava tarihine kadar geçen yaklaşık 20 yıl boyunca davacı şirketin, davalının bu kullanımına sessiz kalması ve arada bunca zaman geçtikten sonra dava açması TMK m.2 kapsamında hakkın kötüye kullanılması mahiyetinde olduğundan, bu talep yönünden de davacının davasının reddi gerekmiştir. Bu itibarla aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M : Gerekçesi Yukarıda Açıklandığı Üzere;
1-Davacının davasının REDDİNE,
2-Karar tarihinde yürürlükte bulunan harçlar tarifesi gereğince hesaplanan 80,70 TL ilam harcından, peşin alınan 54,40 TL harcın mahsubu ile, 26,30 TL bakiye karar harcının, davacıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
3-Karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince hesaplanan 7.375,00 TL vekalet ücretinin, davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
4-Davacı tarafından yapılan yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
5-Karar kesinleştiğinde kullanılmayan gider avansının ilgilisine iadesine,
6-Talep halinde kararın taraflara tebliğine,
Davacı vekilinin yüzüne karşı, davalı vekilinin yokluğunda verilen karar, kararın tebliğinden itibaren 2 hafta süre içerisinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi nezdinde İstinaf kanun yolu açık olmak üzere, açıkça okunup usulen anlatıldı.18/01/2022

Katip …
e-imzalıdır

Hakim …
e-imzalıdır