Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C.
ANTALYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
7. HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I
İncelenen Kararın
Mahkemesi: Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi: 17/12/2020
Dava Türü: Alacak (Eser Sözleşmesi)
Mahalli mahkemenin kararına karşı istinafa başvurulmuş olmakla, Dairemiz Üyesi tarafından hazırlanan rapor incelendi. Yapılan müzakere sonucu,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Davacı yüklenici ile davalı iş sahibi arasındaki sözleşme gereğince 1 adet PVC levha ebatlama makinesi ile 1 adet kasa dopel makinesi konveyörünün imal edilerek davalıya teslim edildiğini, ayrıca başka makine için istenilen 2 adet toz emme davlumbazı, toz emme hortumu, 6 adet makine kesim bıçağı ve 20 adet makine çizici bıçaklarının davalıya teslim edildiğini, bu işler nedeniyle faturaya dayalı bakiye 56.807,00 TL alacaklarının davalıya ihtarname keşide edilmesine rağmen ödenmediğini, makinenin halen kullanıldığını belirterek, 56.800,00 TL alacaklarının ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Davacının sözleşme içeriğindeki mal ve hizmetlerin tamamını davalıya sağlamadığını, ifanın ayıplı olduğunu, söz konusu ayıbın yaptırdıkları delil tespiti sonucu ortaya çıkacağını, makinenin sözleşme ile kararlaştırılan standartlara sahip olmadığını, arızalı olduğunu ve makineyle kesintisiz bir çalışma sağlanamadığını, makinenin tesliminden sonraki ilk ayda bu sorunların davacının personel göndermesiyle halledilmeye çalışıldığını, fakat bu tür kesintili çalışma şeklinin davalı şirketin üretiminde ciddi anlamda üretim, iş gücü ve zaman kayıplarına neden olduğunu, makinenin bu şartlarda çalıştırılmasının uygun görülmediğini ve durdurulduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesi; Taraflar arasındaki uyuşmazlığın … nolu sevk irsaliyesi ile davalıya 27/08/2016 tarihinde teslim edildiği anlaşılan PVC ebatlama makinesinin bakiye bedelinden kaynaklandığı, zira, tarafların ticari defterleri üzerinde yapılan inceleme sonrasında hazırlanan bilirkişi raporunda, davalının ticari defterlerinde davacı tarafından düzenlenen PVC ebatlama makinasına ilişkin 153.400,00 TL’lik faturanın kayıtlı olmadığının bildirildiği, davalının, PVC ebatlama makinasının ayıplı olduğunu, makinanın sürekli farklı noktalardan arıza çıkardığını, makineyi kullanmanın mümkün olmadığını dile getirerek davanın reddine karar verilmesini talep ettiği, davacının ise kendilerine süresinde ayıp ihbarı yapılmadığını da dile getirdiği, taraflar arasındaki sözleşme incelendiğinde, davaya konu makinenin garanti süresinin bir yıl olduğunun anlaşıldığı, mahkemece mahallinde yapılan iki keşif sonrasında bilirkişilerden alınan raporlarda, makinedeki arıza ve eksikliklerin gizli ayıp niteliğinde olduğu, arıza ve eksikliklerin makinenin teslim edildikten sonraki 1 yıllık garanti süresi içerisinde meydana geldiğinin bildirildiği, denetime açık ve hükme esas alınan talimat mahkemesi aracılığıyla aldırılan bilirkişi raporunda özetle, makinedeki ayıbın gizli ayıp olduğu, gizli ayıbın 1 yıllık garanti süresi içerisinde ortaya çıktığı, davacının makinedeki aksaklıkları gideremediğinden dolayı eser sözleşmesini yerine getiremediğinin bildirildiği, davaya konu makinenin taraflar arasındaki sözleşmeye ve kullanma amacına uygun olarak davalıya teslim edilmediği, makinenin kullanım amacına uygun olmadığının anlaşıldığı, Yargıtay 15. Hukuk Dairesinin 2019/2359 Esas 2019/31731 Karar sayılı ilamında benzer bir olayda özetle, sözleşmede garanti süresi kabul edildiği taktirde ayıp ihbarının garanti süresi boyunca her zaman yapılabileceğinin bildirildiği, dosya kapsamından davalının geçerli bir ayıp ihbarı olduğunun anlaşıldığı gerekçesiyle, davanın reddine karar vermiş, davacı vekili tarafından, yazılı gerekçelerle karara karşı istinaf yoluna başvurulmuştur.
Dava, taraflar arasındaki eser sözleşmesi gereğince, bakiye iş bedelinden kaynaklanan alacağın tahsili istemine ilişkindir.
Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, mahkemenin istinaf incelemesine konu kararında, dosyadaki mevcut delillere göre yaptığı değerlendirmeye, takdire ve ortaya koyduğu gerekçeye göre, mahkemenin vardığı sonuçta istinaf sebepleri yönünden usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığı, istinaf nedenlerinin yerinde olmadığı HMK 355. maddesi kapsamında yapılan istinaf incelemesi sonucu anlaşılmakla, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ
Davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353/1-b/1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, alınması gerekli 80,70 TL istinaf karar harcından, peşin alınan 59,30 TL harcın mahsubuyla, bakiye 21,40 TL harcın davacıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, harç tahsil işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yerine getirilmesine, dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde 22/12/2022 tarihinde HMK’nun 362. maddesi uyarınca kesin olarak oybirliği ile karar verildi.
…