Emsal Mahkeme Kararı Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi 2022/925 E. 2022/1141 K. 07.07.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
ANTALYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ TÜRK MİLLETİ ADINA
DÖRDÜNCÜ HUKUK DAİRESİ İSTİNAF KARARI

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: ANTALYA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 26/11/2021
DAVANIN KONUSU: Tazminat
KARAR TARİHİ: 19/07/2022
KARAR YAZIM TARİHİ: 25/07/2022

Yukarıda tarih ve sayısı yazılı kararın istinaf edilmesi üzerinde dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Davacılar vekili, müvekkili …nın eşi, ……’in babası olan …..’in kendi sevk ve idaresinde olup, dava dışı ……’in sahibi ve davalı sigorta şirketinin ZMMS sigortacısı olduğu …. plakalı araçla tek taraflı-asli kusurlu olarak 28/08/2019 tarihinde trafik kazası yaptığını, kaza nedeniyle ….’in ağır şekilde yaralandığını ve %10 oranında sürekli iş göremezliği bulunduğunun tespit edildiğini, müvekkillerinin kaza nedeniyle ….’in iş göremezlik oranı nispetinde onun desteğinden yoksun kaldıklarını ileri sürerek, şimdilik 500,00’er TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili; dava dışı sürücü …..in meydana gelen kaza sonucunda %10 oranında malul kaldığına dair rapor düzenlendiğini, bu nedenle davacıların müvekkili şirketten tazminat talebinde bulunduklarını, ancak destekten yoksun kalma tazminatının hukuki niteliği itibariyle; ölen bir kimsenin yakınları tarafından, desteğin ölümü sebebiyle yoksun kaldıkları kazancın tazmin edilmesi amacıyla talep edilebilecek bir tazminat türü olması nedeniyle müvekkilli olduğu sigorta şirketi tarafından reddedildiğini, yansıma yoluyla zarara uğrayan dolaylı mağdur davacıların herhangi bir talepte bulunmalarının hukuken mümkün olmadığını, ayrıca davaya konu kazanın meydana gelmesinde motosiklet sürücüsü ….. in tamamen kusurlu olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, destekten yoksun kalma tazminatının TBK 53 maddesinde düzenlenmiş olup, ölüm olayına özgülendiği, davacıların yakınlarının kalıcı maluliyeti halinde böyle bir dava açabileceklerinin yasal mevzuat uyarınca kabul edilmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacılar vekilinin süresinde sunmuş olduğu istinaf dilekçesinde özetle; ilk derece mahkemesi kararının gerekçesinin yerinde olmadığını, davalarının destekten yoksun kalma hukuki nitelemesine sahip olmadığını, gerekçelerinin buna özgülenmemiş olduğunu, dava dışı destek ……’in gelirinin 2/5’ini eşine, 1/5’ini çocuğuna vermek zorunda olduğunu, davaya konu kaza sebebiyle desteğin yaşam ve destek süresi boyunca muhtemel kazancında maluliyeti oranında azalma meydana geldiğini, bu azalmanın da müvekkillerine olan desteğine doğrudan olumsuz etki edeceğini, haksız fiilden dolayı müvekkillerinin uğradığı maddi zarardan dolayı maddi tazminat talebinde bulunduklarını, maddi tazminat haklarının olmadığı sonucuna ulaşmanın doğru, hakkaniyetli ve adil olmadığını ileri sürerek, Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin …. Esas ….Karar sayılı 26/11/2021 tarihli ilamının kaldırılmasına, esasa girilerek hüküm tesisi için dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmesini talep ettiği görülmüştür.
Dava, davacıların desteklerinin sürekli iş göremezliğe uğradığı ve bu nedenle davacıların maddi zararlarının olduğu iddiasına dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir.
Duruşma açılmasını gerektiren sebep bulunmadığından HMK’nın 353. ve 355. maddeleri gereğince inceleme ve müzakereler kamu düzeni ve istinaf nedenleriyle sınırlı biçimde dosya üzerinden yürütülmüştür.
Buna göre;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, usule ve yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle kanıtların toplanması ve değerlendirilmesinde bir usulsüzlük görülmemesine, mahkemenin ilamda yazılı şekilde ortaya koyduğu taktirine, mahkemenin değerlendirmesi ve vardığı neticede istinaf nedenleri yönüyle usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, mahkemece yukarıda yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Davacılar vekilinin istinaf itirazlarının esastan reddi gerekir.
H Ü K Ü M: Yukarıda açıklanan nedenlerle:
1-Davacılar vekilinin istinaf başvurusu yerinde görülmediğinden 6100 Sayılı HMK’nun 353/1. fıkrası (b-1) bendi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-Davacı tarafından yatırılan 220,70 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcı ile 80,70 TL istinaf karar harcının Hazineye gelir kaydına,
3-Artan gider avansının yatırana iadesine, yapılan masrafın üzerinde bırakılmasına,
İlişkin dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda 07/07/2022 tarihinde, kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay ilgili dairesinde temyiz yolu açık olmak üzere oy birliği ile karar verildi.