Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
ANTALYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ TÜRK MİLLETİ ADINA
DÖRDÜNCÜ HUKUK DAİRESİ İSTİNAF KARARI

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: DENİZLİ ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ: 27/12/2019
DAVANIN KONUSU: Tazminat
KARAR TARİHİ: 28/04/2022
KARAR YAZIM TARİHİ: 28/04/2022

Yukarıda tarih ve sayısı yazılı kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerinde dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Davacılar vekili; müvekkilinin 07.11.2013 tarihinde yolcusu bulunduğu … plakalı motosikletin … sokak istikametine seyir halinde iken kavşağa kontrolsüz girerek … plakalı araca çarparak müvekkilinin yaralanmasına sebep olduğunu, kazada müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, … plakalı motosikletin kaza tarihinde yürürlükte olan ZMMS poliçesi bulunmadığını, müvekkilinin kazadan kaynaklı geçici ve kalıcı maluliyetinin bulunduğunu, bu nedenlerle şimdilik 500,00 TL geçici iş görmezlik tazminatı, 1.000,00 TL maluliyet tazminatının davalıdan başvuru tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, 15.05.2019 tarihli ıslah dilekçesi ile;maddi tazminat istemini 42.001,76 TL’ye çıkarmıştır.
Davalı vekili; müvekkili kurumun geçici iş görmezlik tazminatında sorumlu olmadığını, hatır taşıması indirimi yapılması gerektiğini, davayı kabul etmediklerini davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme, dosyadaki mevcut beyan ve delillerin değerlendirilmesi ile 23.171,27 TL sürekli iş görmezlik tazminatının 02.11.2016 temerrüt tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine hükmetmiştir.
Davalı vekili istinafında; 2918 Sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 97.maddesine uygun biçimde dava açılmadan önce usulünce başvuru olmadığını, çünkü gerektiği gibi usulüne uygun maluliyet raporlarının ibraz edilmediğini, davacının soruşturma aşamasında şikayetinden vazgeçtiğini, bu sebeple davacının hiçbir şekilde tazminat talebinde bulunamayacağını, hesap raporunun hatalı olup, askerlik döneminin hariç tutulmadığını, hükümde hatır taşıması ve müterafik kusur nedeniyle reddedilen tazminat bölümü için vekalet ücreti takdir edilmesinin usulsüz olduğunu, teminat tarihinin hatalı tespit edildiğini, aksi durumda faizin dava tarihinden başlatılması gerektiğini beyanla kararın kaldırılarak talepleri gibi karar verilmesini istemiştir.
Dava, trafik kazası nedeniyle geçici ve sürekli iş görmezlik talebine ilişkindir.
Duruşma açılmasını gerektiren gerektiren sebep bulunmadığından HMK’nın 353. Ve 355. Maddeleri gereğince inceleme ve müzakereler kamu düzeni ve istinaf nedenleriyle sınırlı biçimde dosya üzerinden yürütülmüştür.
Buna göre;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, usule ve yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle kanıtların toplanması ve değerlendirilmesinde bir usulsüzlük görülmemesine, mahkemenin ilamda yazılı şekilde ortaya koyduğu taktirine, kalıcı iş göremezlik tazminatının günlük hayat meşgalelerini devam ettirmekte çekilen güçlük (efor) sebebiyle de takdir edilmesinden dolayı hesap raporunda askerlik döneminin hariç tutulmamasının usule uygun olmasına, kaldı ki bidayet yargılamasında davalı vekilinin bu yönden de rapora bir itirazının bulunmamasına, mahkemenin değerlendirmesi ve vardığı neticede istinaf nedenleri yönüyle usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, 6100 Sayılı HMK’nın 355.maddesi kapsamında yapılan inceleme neticesinde istinaf talebinin yerinde olmadığının anlaşılmasına göre davalının istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1.madde ve bendi uyarınca esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
Davalı vekilinin başvurusunun ESASTAN REDDİNE, 492 Sayılı Harçlar Kanunu gereğince alınması gerekli 1.582,83 TL karar harcından peşin olarak yatırılan 395,71‬ TL’nin mahsubu ile bakiye 1.187,12‬ TL’nin davalıdan tahsili ile haziniye gelir kaydına, davalı tarafından başvuru giderlerinin üzerinde bırakılmasına, kararın taraflara tebliği ile avans ve harç tahsil/iade işlemlerinin ilk derece mahkemesince yerine getirilmesine, dair 28/04/2022 gününde, oy birliğiyle ve HMK’nın 362/1-a madde ve fıkrası uyarınca kesin olarak karar verildi

…