Emsal Mahkeme Kararı Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 2023/1771 E. 2023/1513 K. 21.09.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
ANTALYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ
KARAR TARİHİ : 21/09/2023

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ALANYA ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
KARAR TARİHİ : 22/06/2023
DAVANIN KONUSU : Zayi Belgesi Verilmesi
GEREKÇELİ KARAR
YAZIM TARİHİ : 21/09/2023

İlk derece mahkemesinin kararı süresi içerisinde istinaf edilmiş olduğundan dosya içerisinde bulunan belgeler okunup incelendi.
Üye hakimin görüşü değerlendirildi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkiline ait işletmenin genel kurul ve müzakere defteri ile ortaklar pay defterinin kaybolduğunu, müvekkillerinin tüm çabasına rağmen bulunamadığını, söz konusu defterlerin çalınmış olmasının kuvvetle muhtemel olduğunu, buna ilişkin taraflarınca savcılığa suç duyurusunda bulunulduğunu beyan ederek müvekkili şirkete ait genel kurul ve müzakere defteri ile ortaklar pay defterlerinin zayi olduğuna dair zayi belgesi verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonunda; davacının iddiasına yönelik olarak soyut tanık anlatımları dışında kesin ve inandırıcı delil ibraz edilmediği gibi davacının tutmak ve saklamakla yükümlü olduğu defter ve belgeleri özenle korumadığı anlaşıldığından ve önlenmesi mümkün olmayan mücbir sebep olarak kabul edilebilecek bir durum bulunmadığından zayii belgesi talep koşullarının bulunmadığı gerekçesiyle ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; müvekkilinin üzerine düşen tüm yükümlülüklerini yerine getirdiğini, işletmeye ait belgelerin çalındığını, bu konuda Alanya Cumhuriyet Başsavcılığı’na suç duyurusunda bulunulduğunu, TTK’nın 82/7 maddesinde işletmeye ait ticari defterlerin çalınması durumunda zayi belgesinin verilebileceği hususunun düzenlendiğini , şirketin tek ortağının davacı müvekkili olduğundan söz konusu defterin açılış tarihinden sonra sürekli kullanılmasının söz konusu olmadığını, dava konusu defterlerin sürekli olarak fiziken kullanım durumunda olmadığını, şirketin alacak-borç ilişkisinin kaydedildiği bir defter olmadığını, asıl ticari defterler değil yan defterler olduğunu, tanık beyanlarının iddialarını doğruladığını, mahkemece verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu beyan ederek kararın kaldırılmasını ve davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Dava, TTK’nun 82/7 maddesi uyarınca zayii belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece yazılı gerekçeyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Dairemizce istinaf incelemesi, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
HMK’nın 359/3 maddesi uyarınca; dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, ilk derece mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, HMK’nın 355/1 maddesi gereğince incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, re’sen gözetilmesi gereken, kamu düzenine herhangi bir aykırılığın da bulunmamasına, zayi belgesi verilmesine ilişkin davanın açıldığı gün savcılığa suç duyurusunda bulunulmasına ve suç duyurusunda defterlerin kaybolduğu, çalınmış olunduğundan şüphelendiği yönündeki beyan karşısında ilk derece mahkemesince verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğunun anlaşılmasına göre yukarıda açıklanan gerekçelerle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 hükmü uyarınca esastan reddine karar vererek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM:Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davacı vekilinin ilk derece mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE,
2-492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince alınması gerekli 269,85 TL maktu istinaf karar harcı peşin alındığından yeniden alınmasına YER OLMADIĞINA,
3-Davacının istinaf başvurusu nedeniyle yaptığı yargılama masraflarının kendi üzerinde BIRAKILMASINA,
4-Kullanılmayan istinaf gider avansının 6100 sayılı HMK’nın 333. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesince ilgilisine İADESİNE,
5-Kararın ilk derece mahkemesi tarafından taraflara TEBLİĞİNE,
Dair, 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliğiyle, 6100 sayılı HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince dava değerinin karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırı olan 238.730,00 TL’nin altında kalması nedeniyle kesin olarak karar verildi.21/09/2023