Emsal Mahkeme Kararı Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 2022/2223 E. 2022/1457 K. 21.10.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
ANTALYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: Antalya 3. Asliye Ticaret Mahkemesi
ARA KARAR TARİHİ: 08/03/2022
DAVANIN KONUSU: Konkordato (Adi Konkordatodan Kaynaklanan (İİK 285 İla 308/h))
GEREKÇELİ KARAR
YAZIM TARİHİ: 21/10/2022

İlk Derece Mahkemesinin kararı süresi içerisinde istinaf edilmiş olduğundan dosya içerisinde bulunan belgeler okunup incelendi.
Üye hakimin görüşü değerlendirildi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacılar vekili; müvekkili şirketler hakkında İİK’nın 285. Vd. Maddeleri uyarınca öncelikle davacılar hakkında tensiben 3 ay geçici mühlet kararı ile birlikte İİK’nın 287 ve 294. Maddeleri çerçevesinde ihtiyati tedbir kararı verilmesini, ihtiyati tedbir kararlarının aynen devamıyla yargılama sırasında kesin mühlet kararı verilmesini ve yargılama neticesinde konkordatonun tasdikine ve bu süreçte tedbirlerin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacılar vekili 16/08/2022 tarihli dilekçesi ile, üçüncü kişilerce haciz ve muhafaza yapılması yönünde tedbir talebi üzerine mahkemece 23/08/2022 tarihli ara karar ile, davacı vekilinin talebi üzerine davacı şirketler hakkında 07/03/2022 tarihinde İİK 285 ve devamı maddeleri gereğince 3 ay süreyle geçici konkordato mühleti verildiği, konkordato talep eden borçlu davacılar aleyhine rehinli temin edilmiş alacaklar dışında 6183 Sayılı amme alacaklarının tahsili usulü hakkındaki kanuna göre yapılan takipler de dahil olmak üzere tedbiren hiçbir takip yapılmamasına, evvelce başlatılan takiplerin tedbiren durdurulmasına, borçlu aleyhinde ihtiyati tedbir ve İİK’nın 206. Maddesinin 1. Cümlesinde yazılı imtiyazlı alacaklar hariç olmak üzere ihtiyati haciz kararı uygulanmamasına, İİK’nın 294 ve 295. Maddelerinde ön görülen diğer yasal koşullara uyulmasına, kesin mühlet içerisinde rehinle temin edilmiş alacaklar nedeniyle rehnin paraya çevrilmesi yoluyla takip başlatılıp, devam edilebilmesine, ancak bu takipler nedeniyle muhafaza tedbirleri alınmaması ve rehinli malların satışının yapılmamasına, İİK’nın 296. Maddesi hükmüne göre sözleşmelere ilişkin değerlendirmelerin komiserin denetimine ve mahkememize itiraz-ı kabil olmak üzere İİK’nın hükümlerine göre borçlu tarafından yapılmasına, İİK’nın 297. Maddesi gereğince borçluların komiser kurulunun nezareti alında faaliyetlerine devamına, tedbiren borçluların ancak mahkemenin izni ile rehin tesis edebilmesine kefil olamamasına, taşınmaz ve işletmenin devamlı tesisatını kısmen dahi olsa devredememesine, takyit edememesine, ivazsız tasarruflarda bulunamamasına, aksi halde yapılan işlemlerin hükümsüz sayılmasına, mahkemece bu işlemler hakkında komiserin ve alacaklılar kurulunun görüşü alındıktan sonra karar oluşturulmasına, alınan kararların borçluların yasanın bu hükmüne yahut komiserin ihtarlarına aykırı davranması halinde borçluların malları üzerindeki tasarruf yetkisinin kaldırılacağının borçlulara ihtarına karar verildiği, sonrasında komiser heyetinin olumlu görüşüyle geçici mühlet süresinin 2 ay uzatılmasına karar verildiği, 05/08/2022 tarihinde de komiser heyetinin olumlu görüş içeren raporu doğrultusunda davacı şirketlere 05/08/2022 tarihinden itibaren 1 yıl süreyle kesin konkordato mühleti verildiği anlaşılmakla, her ne kadar davacı vekili tarafından davacı şirketin kiracı olarak faaliyette bulunduğu otelde otel maliki şirketin borçları nedeniyle haciz yapıldığı ve bunların engellenmesinin tedbiren mahkememizce sağlanması talep edilmiş ise de, 3.kişi borçlu ve alacaklıları aleyhine tedbir kararı verilemeyeceği gibi yapılacak hacizlerde davacı şirketler tarafından İİK’nın 99 ve sair maddelerinde öngörülen yasal yollar kullanılabilecek olup, mahkememizce İİK’nın 287, 297/2 maddelerinde öngörülen tüm yasal tedbirlere daha önceden hükmedilmiş olmakla talep yerinde görülmediğinden reddine karar verilmiştir.
Ara karara karşı davacılar vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Davacılar vekili istinaf dilekçesinde özetle; müvekkili şirketin kiralayan …. A.Ş’ne kira borcu bulunmadığını, bahsi geçen otelin …. Grubun amiral gemisi olduğunu, mahkemece verilen tedbir talebinin reddi kararının somut duruma ve davacı borçlunun içine düştüğü zaruriyet haline uygun olmadığını, davacı şirketin mahkemece tensiben verilen tedbir kararlarına aykırı davranılması sonucunda haciz tehdidi altında olduğunu, müvekkili şirketin faaliyetinin devamlılığı ve ekonomik varlığının korunmasının zaruri olduğunu istinaf sebepleri olarak ileri sürmüştür.
Dava, İİK’nın 285. vd. maddeleri uyarınca açılmış konkordato talebine ilişkindir.
Mahkemece yazılı gerekçeyle, ihtiyati tedbir talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Dairemizce istinaf incelemesi, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
HMK 341/1-b maddesinde istinafa tabi kararlar düzenlenmiş olup buna göre; İhtiyati tedbir ve ihtiyati haciz taleplerinin reddi kararları, karşı tarafın yüzüne karşı verilen ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz kararları, karşı tarafın yokluğunda verilen ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz kararlarına karşı yapılan itiraz üzerine verilen kararlar için istinaf yoluna başvurulabilir.
Öte yandan konkordato müessesi 28/02/2018 tarihli 7101 Sayılı Kanun ile İİK’nın 285 ila 309 maddelerinde yapılan değişiklik ile yeniden düzenlenmiştir. Belirtilen maddelerde konkordato yargılaması sırasında verilen kararların kanun yolları da düzenlenmiştir. İİK’nın 287/son maddesinde mahkemenin verdiği tedbirlere ilişkin istinaf kanun yoluna gidilemeyeceği düzenlenmiştir. İlk Derece Mahkemesince verilen tedbir talebinin reddine ilişkin ara karara karşı İİK’nın 287/son maddesi uyarınca istinaf yolu kapalı olduğundan, davacılar vekilinin istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 352/1-b. maddesi gereğince usulden reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davacılar vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 352/1-b. ve İİK’nın 287/son maddeleri gereğince USULDEN REDDİNE,
2-İstinaf isteminin usulden reddedilmesi nedeniyle peşin alınan istinaf karar harcının istem halinde davacılara iadesine,
3-Davacıların istinaf başvurusu nedeniyle yapılan yargılama masraflarının kendi üzerinde BIRAKILMASINA,
4-Kullanılmayan istinaf gider avansının 6100 Sayılı HMK’nın 333. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesince davacılara İADESİNE,
5-Kararın İlk Derece Mahkemesi tarafından taraflara TEBLİĞİNE,
Dair, 6100 Sayılı HMK’nın 352/1-b. maddesi gereğince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliğiyle ve 6100 Sayılı HMK’nın 362/1-f. ve İİK’nın 287/son maddeleri gereğince kesin olarak karar verildi.21/10/2022