Emsal Mahkeme Kararı Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 2021/363 E. 2021/2015 K. 26.11.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
ANTALYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi
KARAR TARİHİ: 14/09/2020
DAVANIN KONUSU: Zayi Belgesi Verilmesi
GEREKÇELİ KARAR
YAZIM TARİHİ: 30/11/2021

İlk Derece Mahkemesinin kararı süresi içerisinde davacı vekilince istinaf edilmiş olduğundan dosya içerisinde bulunan belgeler okunup incelendi.
Üye hakimin görüşü değerlendirildi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili, müvekkili … Şti. inşaat sektöründe faaliyet gösterdiğini, ticari defterlerin 2019 yılı onayı için 28.12.2018 tarihinde Denizli 7. Noterliğine teslim edildiğini, defterlerin onaylarının Denizli 7.Noterliğince yapılarak koliye konulduğunu, onaylanmış defterlerin bulunduğu sanılan kolinin Serbest Muhasebeci tarafından teslim alındığını, ofise götürüldüğünü, defter yazım tarihi olan günümüze kadar kolinin açılmadığını, defter yazımına müteakip 22.06.2020 tarihinde koli açıldığında onaylanmış defterlerden “envanter” ve “yevmiye” defterlerinin sadece kapak onaylarının bulunduğunun defterlerin kalanının yok olduğunun tespit edildiğini, bu kapsamda Noter ile görüşülmüşse de tüm aramalara rağmen ilgili ticari defterler bulunamadığını, defterlerin e-veri hali bulunmakla beraber onaylı döküm hali olan “envanter” ve “yevmiye” ticari defterlerinin zayi olduğunu ileri sürerek, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun “Belgelerin saklanması, saklama süresi” başlıklı 82. maddesi uyarınca zayi olan defterler için 15 günlük yasal süre içerisinde zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
Dava hasımsız olarak açılmıştır.
Mahkemece somut davada, tacirin defterlerin korunması amacıyla gereken dikkat ve ihtimamı göstermemiş olduğu, mücbir sebep haline girecek bir durum bulunmadığı gerekçeleriyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; ticari defterlerin 2019 yılı onayı için 28.12.2018 tarihinde Denizli 7. Noterliğine teslim edildiğini, defterlerin onaylarının Denizli 7.Noterliğince yapılarak koliye konulduğunu, onaylanmış defterlerin bulunduğu sanılan kolinin Serbest Muhasebeci tarafından teslim alındığını, ofise götürüldüğünü, defter yazım tarihi olan günümüze kadar kolinin açılmadığını, defter yazımına müteakip 22.06.2020 tarihinde koli açıldığında onaylanmış defterlerden “envanter” ve “yevmiye” defterlerinin sadece kapak onaylarının bulunduğunun defterlerin kalanının yok olduğunun tespit edildiğini, bilirkişinin defterlerin noterde kayıp olmasının mümkün olmadığı yönündeki ifadesi gerçeği yansıtmadığını, ilk derece mahkemesi kararının hukuka aykırı olduğunu, istinaf sebepleri olarak ileri sürmüştür.
Dava, zayi belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece yazılı gerekçeyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Dairemizce istinaf incelemesi, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
HMK m. 359/3 uyarınca; dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, HMK m. 355/1 gereği incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, re’sen gözetilmesi gereken, kamu düzenine herhangi bir aykırılığın da bulunmamasına, kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğunun anlaşılmasına göre; davacı vekilinin istinaf itirazları yerinde görülmediğinden HMK m. 353/1-b-1 gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerektiği anlaşıldığından aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM:Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davacı vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,
2-492 Sayılı Harçlar Kanunu gereğince alınması gerekli 59,30 TL maktu istinaf karar harcından peşin alınan 54,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,90 TL istinaf karar harcının davacıdan tahsili ile Hazineye GELİR KAYDINA,
3-Davacının istinaf başvurusu nedeniyle yapılan yargılama masraflarının kendi üzerinde BIRAKILMASINA,
4-Kullanılmayan istinaf gider avansının 6100 Sayılı HMK’nın 333. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesince davacıya iadesine,
5-Kararın İlk Derece Mahkemesi tarafından taraflara tebliğine,
Dair, 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1. maddesi gereğince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliğiyle, 6100 sayılı HMK’nın 362/1-ç. maddesi gereğince kesin olarak karar verildi. 26/11/2021