Emsal Mahkeme Kararı Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 2020/943 E. 2021/1514 K. 20.09.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
ANTALYA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
11. HUKUK DAİRESİ

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ: Antalya 4. Asliye Ticaret Mahkemesi
KARAR TARİHİ: 18/11/2019
DAVANIN KONUSU: İtirazın İptali
YEREL MAHKEME KARARI : Davanın kısmen kabulü
GEREKÇELİ KARAR
YAZIM TARİHİ: 20/09/2021

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yargılaması sonucunda verilen kararın süresi içinde davalı vekilince istinaf edilmiş olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi.
Üye hakimin görüşü değerlendirildi.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili, davacı ile davalı şirket arasında ticari ilişki bulunduğunu, davacı tarafından davalıya satılan malların teslim edildiğini, ancak dilekçe ekinde sunulan cari hesap ekstresinden görüleceği üzere 25.018,08 TL’nin davacıya ödenmediği, borçlu/davalıya borcun ödenmesi hususunda birçok kez sözlü uyarıda bulunulduğu, alacağın tahsil edilmesi için Antalya 1. İcra Müdürlüğünün … Esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, davalının kötü niyetli olarak yetkiye, borca, ferilerine, faize ve faiz oranına itiraz ettiğini, davalının itirazının haksız olduğunu ileri sürerek, Antalya 1.İcra Müdürlüğünün … Esas sayılı dosyasına yaptığı itirazının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, takip konusu alacağın dayanağının fatura ve sipariş fişine dayalı olduğunu, faturalara konu malın teslim yerinin yani ifa yerinin alıcı davalı şirketin faaliyet gösterdiği Burdur ili olduğu dikkate alındığında takipte ve iş bu itirazın iptali davasında yetkili İcra Daireleri ve Mahkemelerin Burdur İcra Mahkemeleri olduğunu, yetki itirazında bulunduklarını, kaldı ki taraflar arasında cari hesap ilişkisinin varlığı da cari hesap ekstrasına delil olarak dayanılıp ileri sürülmekle, TTK hükümleri uyarınca mevcut cari hesabın kesilmesine ilişkin usul ve esaslara uyulmadan alacak isteminin de yerinde olmadığını savunarak, yetkisizlik kararı verilmesini, aksi halde davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporuna göre, davacının takip tarihi itibariyle davalıdan 25.018,08 TL alacaklı olduğu, takipten önceki dönem için davacı tarafından faiz talep edilmişse de, temerrüt gerçekleşmediğinden bu talebin yerinde olmadığı gerekçeleriyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Davalı vekili istinaf dilekçesinde; davalının ikametgahının Burdur olduğunu, uyuşmazlıkta Burdur Mahkemelerinin yetkili olduğunu, bilirkişi tarafından ödeme belgelerinin dikkate alınmadığını, istinaf sebepleri olarak ileri sürmüştür.
Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece yazılı gerekçeyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dairemizce istinaf incelemesi, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
TBK’nın 89.maddesi uyarınca para alacağında, davacının ikametgahındaki icra müdürlüğü ve mahkemesi yetkilidir. Dava, fatura alacağına dayalı itirazın iptali istemine ilişkin olup, alacaklının ikametgahı mahkemesi ve icra daireleri yetkili olduğundan, davalı vekilinin Antalya Mahkemelerinin yetkisiz olduğuna dair istinaf sebebi yerinde görülmemiştir.
Davalı vekili, bir kısım kısmi ödeme belgelerinin bilirkişi tarafından dikkate alınmadığını ileri sürmüştür. İlk derece mahkemesince yapılan yargılamada davalı tarafça ödeme iddiasında bulunulmamıştır. İstinaf yargılamasının konusu ilk derece mahkemesinde ileri sürülen delillerle sınırlı olup, ilk derece mahkemesinde ileri sürülmeyen deliller istinaf aşamasında ileri sürülemeyeceğinden davalı vekilinin bu husustaki istinaf sebepleri de yerinde görülmemiştir.
Sonuç olarak, davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b-1. maddesi gereğince esastan reddine karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM:Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-Davalı vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,
2-492 Sayılı Harçlar Kanunu gereğince alınması gerekli 1.708,98 TL nispi istinaf karar harcından peşin alınan 54,40 TL maktu istinaf karar harcı ile 372,84 TL tamamlama harcı toplamı 427,24 TL harcın mahsubu ile bakiye 1.281,74 TL istinaf karar harcının davalıdan tahsili ile Hazineye GELİR KAYDINA,
3-Davalının istinaf başvurusu nedeniyle yapılan yargılama masraflarının kendi üzerinde BIRAKILMASINA,
4-Kullanılmayan istinaf gider avansının 6100 Sayılı HMK’nın 333. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesince davalıya iadesine,
5-İstinaf incelemesi dosya üzerinden yapıldığından davacı lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
6-Kararın İlk Derece Mahkemesi tarafından taraflara tebliğine,
Dair, 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1. maddesi gereğince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliğiyle, 6100 sayılı HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince dava değerinin karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL’nin altında kalması nedeniyle kesin olarak karar verildi. 20/09/2021