Emsal Mahkeme Kararı Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi 2018/49 E. 2018/306 K. 03.05.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C.
ANTALYA
2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2018/49 Esas
KARAR NO : 2018/306
DAVA : Kooperatif (Genel Kurulun Yenilenmesi Talepli)
DAVA TARİHİ : 23/01/2018
KARAR TARİHİ : 03/05/2018

Mahkememizde görülmekte bulunan Kooperatif (Genel Kurulun Yenilenmesi Talepli) davasının yapılan açık yargılamasının sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı kooperatif tarafından verilen dilekçede özetle, davalı şirket ile yetkilisi oldukları kooperatif arasında gayrimenkul satış vaadi sözleşmesi imzalandığını bu sözleşme gereğince davalı şirketin davacı kooperatifin sahibi olduğu gayrimenkule yapacağı dairelerin % 38’ine karşılık olmak üzere 11 adet daire vermeyi taahhüt ettiğini ayrıca her bir daire için de kaplı otopark da yer tahsis etmesi gerektiğini buna rağmen 11 adet daireden 8’i için otopark yerinin belirlendiğini fakat 4, 6 ve 8 numaralı dairelerin otopark yerlerinin belirlenmediğini belirterek bunun belirlenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde özetle, davanın asliye hukuk mahkemesinin görevine girdiğini müvekkilinin inşaatı sözleşmeye uygun olarak yapıp davacılara teslim ettiğini sözleşmenin 33. maddesinde projeye uygun olarak kapalı otopark yapılacağının belirtildiğini projede 28 daire için 26 otopark yerinin bulunduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkememizce yapılan değerlendirmede, taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu husus davalının davacı kooperatifle yaptığı sözleşmeye uygun olarak davacı kooperatif üyelerinin her birine ayrı ayrı kapalı otopark yeri tahsisi gerekip gerekmeyeceği, gerekli ise buna uygun olarak tahsis yapılıp yapılmadığı noktasında toplanmaktadır. Bu husus eser sözleşmesiyle ilgili eksik iş yapılıp yapılmadığına ilişkindir. Davacı kooperatif bir konut yapı kooperatifi olup tacir sıfatı yoktur. Ticari işletmesinin bulunmadığı da açıktır. Zira amacı üyelerine konut edindirmektir. Davalı şirket ise tacirdir ve dava konusu yapması gereken iş de ticari işletmesiyle ilgilidir. Fakat bu sözleşme tek başına asliye ticaret mahkemesinin görevini de belirleyen kanunun 4. maddesinde öngörülen sözleşmelerden de değildir. Yani uyuşmazlık her iki tarafın ticari işletmesiyle ilgili olmadığı gibi uyuşmazlığın kaynağını oluşturan eser sözleşmesi kanunda belirtilen mutlak ticari davalardan da değildir. Bu sebeple görevsizlik kararı vermek gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:
1-Davanın mahkememizin görevsizliği nedeniyle USULDEN REDDİNE,
2-Kararın kesinleştiği tarihten itibaren iki hafta içerisinde başvurulması halinde dosyanın görevli ANTALYA NÖBETÇİ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİNE GÖNDERİLMESİNE,
3-Dosyanın gönderilmesi için süresinde başvurulmaz ise HMK 20/2-son ve 331/2. madde gereğince yapılacak işlemin mahkememizce dosya ele alınarak DEĞERLENDİRİLMESİNE,
4-Vekalet ücreti yargılama gideri olup (HMK 323/1-ğ) süresinde başvuru halinde görevli mahkemede, başvurulmaz ve mahkememizce dava açılmamış sayılır ise bu kararda hükmedilebileceği (HMK 331/2) için vekalet ücreti TAKDİRİNE YER OLMADIĞINA,
Dair, tarafların yokluğunda, kararın taraflara tebliğinden itibaren iki haftalık yasal sürede Antalya Bölge Adliye Mahkemesi’nde istinaf yolu açık olmak üzere dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda karar verildi. 03/05/2018

Katip …

Hakim …