Emsal Mahkeme Kararı Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi 2017/513 E. 2018/51 K. 25.01.2018 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C.
ANTALYA
2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

ESAS NO : 2017/513 Esas
KARAR NO : 2018/51
DAVA : Alacak
DAVA TARİHİ : 14/08/2017
KARAR TARİHİ: 25/01/2018

Mahkememizde görülmekte olan Alacak davasının yapılan açık yargılaması sonunda,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili mahkememize verdiği dava dilekçesinde özetle: Müvekkili ile davalı şirket arasında … tarihinde self servis yakıt dolum sistemi finansal aracılık hizmeti sözleşmesi imzalandığını bu sözleşmenin 5.3.1 maddesi gereğince müvekkili şirketin aylık en az alması gereken yakıt miktarının TL karşılığının ”00000” olarak yazılması sebebi ile müvekkilini davalı şirket dışında başka satıcılardan yakıt alma serbestisinin olduğunu dolayısıyla ayni sözleşmenin 5.3.i maddesinin ilga edildiğini 5.3.i maddesi ilga edildiği halde davacı şirketin sözleşmeyi fesh edip hesabından 11.795,00 TL yi haksız olarak tahsil ettiğini belirterek bunun iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle: Müvekkili ile davacı arasında yapılan 05/01/2015 tarihli sözleşmenin 4. maddesine göre davacı müşterinin müvekkili bayiiden aldığı akaryakıt bedelini bankada oluşturulan hesabı üzerinden ödeyebileceğini bu amaçla sözlemeden sonra 13/01/2015 tari- hinde 10.000,00.-TL limitli DBS hesabı oluşturulduğunu akaryakıt alımına ilişkin düzenlenen fatu- raların hesapta bulunulmaması durumunda karşılanmak üzere banka tarafından 10.000 TL DBS kredi limiti tahsis edildiğini müvekkilinin davacı şirketin belirtilen sözleşmeye aykırı olarak başka akar- yakıt firmalarından temin ettiğini tespit ettiğini bu sebeplede sözleşmeyi haklı olarak fesih ettiğini davacının taşıt tanıma sistemine kayıtlı araç sayısının 10 olduğunu sözleşmenin 5.3.i maddesine göre bayinin sözleşmeyi haklı sebeplerle fesih etmesi halinde her bir araca ait cihaz için bayiye 500 Amerikan doları + Kdv yi cezai şart bedeli olarak ödemeyi taahhüt ettiğini bunun karşılığı olan 21.385,13 TL cezai şartın davacıya indirim uygulanmak suretiyle 11.795,00TL sinin bu hesaptan tah- sil edildiğini davacının iddia ettiğinin aksine 5.3.i maddesinde ”0000” ibaresinin müvekkili şirketce 10.000 TL olarak tahrif edildiği iddiasının gerçeği yansıtmadığının bu rakamında davacı şirket yetkilisi tarafından yazıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Uyuşmazlığa sebep olan müşteri taşıt taşıma sözleşmesi incelendiğinde 5.3.i maddesinde ” müşteri aylık (davacıya göre 00000/davalıya göre 10.000) TL tutarında akaryakıt tüketeceğini taahhüt etmektedir” 5.3.i maddesinde ” müşteri.. bu işi başka bir kurum ile yapması .. bir kısım araçlarının farklı bir tedarikçi ile ikmal görüyor olması.. bayiye iş bu sözleşmeyi tek taraflı fesih etme hakkı verir… her bir araca ait cihat için bayiye 500 Amerikan Doları +kdv yi cezai şart bedeli olarak, bayinin keseceği faturaya istinaden … ödeyeceğini kabul ..eder ” sözleşmenin 8. maddesinde, sözleşmenin 5 yıl süreyle geçerli olduğu, 13. maddesinde 05/01/2015 veya davacıya göre 05/01/2016 tarihinde yürürlüğe girdiği belirtilmektedir.
Mahkememizce yapılan değerlendirmede: Taraflar arasında aylık akaryakıt tüketim miktarının 0.-TL mi yoksa 10.000 TL mi olduğu ve buna bağlı olarak sözleşmenin hüküm ve sonuçlarının değişip değişmeyeceği ihtilaf konusudur. Mahkememiz bu rakamın gerçekte hangisi olduğunu araştırmayı gerekli görmemiştir. Zira sözleşmenin 5.3.i maddesindeki münhasırlık şartı aylık asgari tüketim taahhüdü ile iptal edilmiş sayılamaz yani davacı müşteri bu sözleşmeye aykırı olarak başka bir akaryakıt tedarikçisinden akaryakıt alamaz davacının başka akaryakıt firmasından akaryakıt aldığı ise zaten kabulünde olan bir husustur bu sebeple davalının aynı madde gereğince davacının DBS hesabından tahsil ettiği miktarın iadesini istemesi haklı bulunmamış ve aşağıdaki şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
H Ü K Ü M : Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere,
Davanın reddine ,
Alınması gerekli 35,90 TL red harcından peşin alınan 201,43 TL peşin harcın mahsubu ile bakiye 167,53 TL nin karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine,
Yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
Davacı tarafça yatırılan gider avansından arta kalanının karar kesinleştiğinde talebi halinde davacıya İADE EDİLMESİNE,
Avukatlık Asgari Ücret tarifesi uyarınca belirlenen maktu 2.180,00.-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa VERİLMESİNE,
Dair, taraf vekillerinin yüzüne karşı, HMK’nun 345 maddesi uyarınca gerekçeli kararın taraflara tebliğinden itibaren iki haftalık süre içinde Antalya Bölge Adliye Mahkemesi ilgili hukuk dairesinde istinaf kanun yoluna açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulünce anlatıldı. 25/01/2018

Katip …
¸e-imzalıdır

Hakim …
¸e-imzalıdır