Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 4. HUKUK DAİRESİ
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2022/2231
KARAR NO : 2022/2863

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/03/2022
NUMARASI : 2021/853 E. 2022/172 K.
MÜTEVEFFA :
MİRASÇILAR :
VEKİLLERİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : Tanıma ve Tenfiz
KARAR TARİHİ : 05/12/2022
KARARIN YAZIM TARİHİ : 06/12/2022

Taraflar arasındaki tanıma ve tenfiz davasının yapılan yargılaması sonucunda mahkemece verilen karara karşı davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi. Gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, Bağdat (Irak) İş Mahkemesinin 25/03/2018 tarih ve 267/İş/2016 sayılı kararının tanınması ve tenfizi talebine ilişkindir.
Mahkemece, “HMK 19 ve 5718 sayılı Kanunun 51/2 maddesi dikkate alınarak mahkemenin yetkisizliğine, yetkili mahkemenin Gaziantep Asliye Ticaret Mahkemesi olduğuna” dair verilen karara karşı davalı tarafından, görevsizlik kararının dosya üzerinden verilmesinin hatalı olduğu, tanıma ve tenfizi istenen kararın İş Mahkemesi kararı olması nedeniyle İş Mahkemelerinin görevli olduğu, akabinde yetkisizlik kararı verilebileceği ileri sürülerek istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Gerek istinaf sebebi yapılan ve gerekse HMK’nın 355. maddesine göre kamu düzeni nedeniyle resen dikkate alınması gereken hususların incelenmesinde;
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu, mahkemenin görevi hususunun kesinleşmiş bulunması, 5718 sayılı Kanunun 51/2 maddesine göre tenfiz isteminde kendisine karşı tenfiz istenen kişinin Türkiye’deki yerleşim yeri, yoksa sâkin olduğu yer mahkemesi, Türkiye’de yerleşim yeri veya sâkin olduğu bir yer mevcut değilse Ankara, İstanbul veya İzmir mahkemelerinden birinin yetkili olduğunun belirlenmesi, aleyhine tenfiz istenen davalı şirketin adresinin Gaziantep olması ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiş, aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM :Yukarıda açıklanan nedenlerle,
1-Davalının istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1/b/1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-İstinaf karar ve ilam harcı peşin olarak yatırıldığından davalıdan yeniden harç alınmasına yer olmadığına,
3-İstinaf yargılama giderlerinin istinaf yoluna başvuran davalı üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf kararının yerel mahkemece taraflara tebliğine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 05/12/2022 tarihinde oybirliği ile kesin olarak karar verildi.

Başkan …
E-İmzalı

Üye …
E-İmzalı
Üye …
E-İmzalı
Katip …
E-İmzalı