Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi 2022/948 E. 2023/660 K. 03.05.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi Esas-Karar No: 2022/948 – 2023/660
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
35. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2022/948
KARAR NO : 2023/660

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/06/2021
NUMARASI : 2021/7 Esas 2021/337 Karar

DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :

DAVANIN KONUSU : Tazminat (Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ : 03/05/2023
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 23/05/2023

Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davalı vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; 12/12/2018 tarihinde davalı … Sigorta A.Ş’ye sigortalı aracın geri manevrası esnasında yaya olan müvekkili …’ya çarptığını, kazazedenin kaza neticesinde %4 oranında sürekli maluliyetinin olduğunu, geçici iş göremezlik süresinin 9 ay olduğu ve bakıcı ihtiyacının 4 ay olduğunun belirlendiğini, maluliyet raporunun hükme esas alınmasını talep ettiklerini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 400,00 TL geçici iş göremezlik, 100,00 TL bakıcı gideri ve 4.500,00 TL sürekli iş göremezlik ve 1.311,00 TL adli tıp rapor ücreti olmak üzere toplam 6.311,00 TL tazminatın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davacı vekili ıslah dilekçesi ile geçici iş göremezlik tazminatını 6.488,25 TL olarak, sürekli iş göremezlik tazminatını 10.573,38 TL olarak, bakıcı giderini 3.960,16 TL olarak talep etmiştir.
Davalı … Sigorta A.Ş. vekili cevap dilekçesinde; olay nedeniyle sigorta şirketinin varsa sorumluluğunun poliçe limiti ile sınırlı olduğunu, mezkur kazanın oluşumunda sigortalı araç sürücüsünün kusuru bulunmadığından müvekkili olduğu şirketin de sorumluluğunun olmadığını, sürekli iş göremezlik oranının belirlenmesinde Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırılması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik hükümlerinin dikkate alınması, hesaplamada ise TRH2010 Yaşam Tablosunun dikkate alınması gerektiğini bildirerek, davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece; davanın, geçici ve daimi iş göremezlik tazminatı ve geçici bakıcı gideri ile adli tıp rapor ücreti istemine ilişkin olduğu; Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalı Başkanlığı’nın 03/01/2020 tarihli raporuna göre; dava konusu kaza nedeniyle davacıda meydana gelen özür oranının %4 olduğu, tıbbi iyileşme süresinin 9 aya kadar uzayabileceği ve 4 ay bakıcı ihtiyaç süresinin olduğunun belirtiliği, deliller toplanıp dosya üzerinden alınan bilirkişi raporunda; davalı … Sigorta A.Ş’ye Zorunlu Mali Mesuliyet Sigorta poliçesiyle sigortalı bulunan araç sürücüsünün kazanın meydana gelmesinde % 40 (Yüzde kırk) oranında kusurlu olduğu, davacı yaya …’nın ise % 60 oranında kusurlu olduğu, davacı …’ın olay nedeniyle uğradığı gerçek net maddi zararının sürekli iş göremezlik nedeniyle 10.573,38 TL TL, geçici iş göremezlik nedeniyle 6.488,25 TL, bakıcı gideri nedeniyle 3.960,16 TL olmak üzere, toplam 21.021,79 TL olarak hesaplandığı, raporun karar vermeye elverişli olduğu gerekçesi ile; “Davacının davasının kabulü ile, 10.573,38 TL sürekli iş göremezlik , 6.488,25 TL geçici iş göremezlik tazminatı ile, 3.960,16 TL bakıcı giderinin 21.02.2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, davacı emekli olduğundan geçici iş göremezlik zararı oluşmayacağını, ayrıca geçici iş göremezlik zararının müvekkilinin sorumluluğunda bulunmadığını, geçici bakıcı giderininin de Genel Şartlara göre belirlenmesi gerektiğini, ayrıca davayı kabul etmemekle birlikte kazanın meydana gelmesinde müvekkili tarafından sigortalı araç sürücüsünün kusurunun bulunmadığını, hesap raporunun da hatalı olduğunu, müvekkilinin geçici iş görmezlik ve bakıcı giderinden sorumlu olmadığı gibi zararın da fahiş hesaplandığını ileri sürerek kararın kaldırılmasını istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE
Mahkemece verilen kararda kamu düzenine aykırılık görülmediğinden, HMK’nın 355. maddesi gereğince istinaf edenin sıfatına göre ve istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan istinaf incelemesi sonucunda;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle geçici iş göremezlik tazminatı, sürekli iş göremezlik tazminatı ve bakıcı gideri istemidir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından kusur oranına ve hesap raporuna yönelik olarak, ayrıca geçici iş göremezlik ve geçici bakıcı giderinden sorumluluğu olunmadığından bahisle istinaf edilmiştir.
1-6098 Sayılı TBK’nun 54. maddesinde çalışma gücünün azalmasından veya yitirilmesinden doğan kayıplar, kazanç kaybı ve tedavi giderleri bedensel zararlar kapsamında sayılmış olup, SGK’nın sorumluluğu kapsamında olmayan geçici iş göremezlik tazminatı ve SGK tarafından karşılanmayan tedavi giderleri de bedensel zarar kapsamındadır. Sürücü ve işletenin, davacının bu zararlarından sorumlu olması nedeniyle, aracın sigortalı olması halinde 2918 Sayılı Yasa’nın 90. maddesi gereğince, sigortanın sorumluluğu da TBK hükümlerine göre belirleneceğinden ve SGK’nın sorumluluğunda olmayan geçici iş göremezlik tazminatı ve SGK’nın sorumluluğu kapsamında olmayan tedavi giderleri 2918 Sayılı Kanunun 92. maddesinde sigorta teminatı dışında tutulmadığından, davacı bu zararını davalı sigorta şirketinden de talep edebilir.
Sigorta Şirketinin sorumluluğunun belirlenmesinde Genel Şartlara atıf yapan kaza tarihinde yürürlükte bulunan KTK’nın 90. maddesindeki kanuni düzenleme Anayasa Mahkemesince iptal edildiği gibi SGK’nın sorumluluğu 2918 Sayılı Yasanın 98. maddesinde kanun ile düzenlendiğinden ve yasal düzenlemede ” trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin karşılanacağı” belirtilmiş olduğundan, Kanunda SGK’nın sorumluluğu kapsamında olmayan geçici iş göremezlik tazminatının ve SGK’nın sorumluluğu kapsamında olmayan tedavi giderlerinden Genel Şartlar ile SGK sorumlu hale getirilemez. Bu nedenle davacının geçici iş göremezlik tazminatı ve KTK’nın 98. maddesi kapsamında SGK’nın sorululuğunda olmayan geçici bakıcı gideri taleplerinden, ZMMS kapsamında sigorta şirketinin sorumluluğu bulunmaktadır.
Öte yandan, geçici iş göremezlik süresi içerisinde, zarar görenin %100 maluliyet durumu söz konusu olduğundan, kişi emekli olsa dahi meydana gelen efor kaybı nedeniyle oluşan geçici iş göremezlik zararını zarar verenden ve eylemlerinden sorulu olanlardan talep edebilir.
Bu nedenle davacının meydana gelen geçici iş göremezlik tazminatından ve geçici bakıcı giderinden, teminat kapsamında davalının sorumlu olduğunun kabul edilmiş olmasında ve davacının geçici iş göremezlik zararının doğduğunun kabul edilmiş olmasında isabetsizlikgörülmemiştir.
2-Davalı vekili tarafından kusur raporuna itiraz edilmiş ise de; olay tarihinde, davalı tarafından sigortalı araç sürücüsünün sevk ve idaresindeki araç ile yayaların ve araçların kulladığı mezarlık yolunda, sağ geri geri manevrası sırasında, aracın sol ön tekeri ile davacının ayağının üzeriden geçerek yaralanmasına neden olduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Davalının çevresinde insanlar bulunduğu halde gerekli dikkati göstermeksizin, aracını sağa geri manevra ile hareket ettirmiş olması neticesinde, olay mahallinde bulunan davacının yaralanmasına neden olduğunun anlaşılmasına ve olayın bu oluş şekline göre de davalı tarafından sigortalı araç sürücüsünün %40 oranında kusurlu bulunmuş olmasında isabetsizlik görülmemiştir.
Buna göre; dosya kapsamına, kararın dayandığı delillerle, yasaya uygun gerektirici nedenler ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkeme kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmamasına, mahkemece hükme esas alınan kusur raporunun karar vermeye elverişli olmasına, hesap raporunda bakıcı giderinin Yargıtay tarafından benimsenen hesaplama yöntemine uygun hesaplanmış olmasına, geçici bakıcı gideri tazminatına ve iş göremezelik tazminatına yönelik hesaplamada davalı aleyhine olabilecek isabetsizlik bulunmamasına, davalının geçici iş göremezlik tazminatından ve geçici bakıcı giderinden sorumluluğunun bulunmasına göre; davalı vekilinin tüm istinaf sebepleri yerinde görülmediğinden, istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b-1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerekmiş, aşağıdaki hüküm tesis edilmiştir
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davalı vekilinin yerel mahkeme kararına yönelik istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b-1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Davalıdan alınması gereken 1436,00 TL nispi istinaf karar ve ilam harcından, peşin alınan 359,00 TL harcın mahsubu ile bakiye 1077,00 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
3-Davalı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Kararın tebliği, kesinleştirme, harç ve gider avansı iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yerine getirilmesine,
5-HMK’nın 333. maddesi gereğince kullanılmayan istinaf gider avansının karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK.nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 03/05/2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

Başkan
Üye
Üye
Katip

* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.