Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi 2022/839 E. 2023/513 K. 05.04.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
35. HUKUK DAİRESİ
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
35. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2022/839
KARAR NO : 2023/513

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/12/2020
NUMARASI : 2019/51 Esas 2020/760 Karar

DAVACILAR : 1-… – …
2-… – …
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLLERİ :

DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ölüm Ve Araç Hasarı Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)

KARAR TARİHİ : 05/04/2023
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 04/05/2023

Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davacılar vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacılar vekili dava dilekçesinde; kaza tarihi olan 18/07/2018 tarihinde davalı tarafından ZMMS ile sigortalı aracın, müvekkillerinin annesi olan …’ın yolcu olarak bulunduğu araca çarpması neticesinde, …’ın vefat ettiğini, müvekkillerinin annelerinin maddi ve manevi desteğinden mahrum kaldıklarını, kazanın meydana gelmesinde davalı sigorta şirketinden sigortalı bulunan araç sürücüsünün kusurlu olduğunu, müvekkilinin aracının kazadan sonra yürüyemez hale geldiğini, kaza mahallinden aracı kurtarma servisi ile çektirmek zorunda kaldıklarını ve 531,00 TL çektirme parası ödediklerini, ayrıca cenaze defin giderlerinin de müvekkillerinin ödediğini, zararlarını davalıdan talep ettiklerini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 16.000,00 TL maddi tazminatın 18/07/2018 tarihi olan olay tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı sigorta şirketinden tahsilini istemiştir.
Davacılar vekili, 16/07/2020 tarihli dilekçesi ile dava dilekçesindeki taleplerinin 10.950,00 TL’sinin …’in destek tazminatı, 5.000 TL’sinin …’ın destek tazminatı, 10 TL’sinin araç çekme bedeli, 40,00 TL’sinin cenaze ve defin gideri olduğunu beyan etmiş; ıslah dilekçesi ile de dava dilekçesinde müvekkili … için talep ettikleri 10.950,00 TL destek tazminatını 120.160,65 TL olmak üzere, müvekkili … için dava dilekçesinde talep ettikleri 5.000,00 TL destek tazminatını 87.717,23 TL olmak üzere toplam 207.927,88 TL olarak davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece; davanın, ZMMS’ye dayalı olarak açılan destekten yoksun kalma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkin olduğu, kusur durumunun tespiti açısından alınan raporda; davalı şirkete ZMMS poliçesi ile sigortalı otomobil sürücüsünün olayda %100 (yüzdeyüz) oranında kusurlu olduğu, karşı araç sürücünün olayda kusursuz olduğu, davacıların yaşları itibari ile destekten yoksunluk tazminatına hak kazanamayacakları ancak; defin ve cenaze giderleri taleplerinin ZMMS poliçesi teminatı kapsamında olduğu, bedellerinin mahkeme takdirinde olduğu; zarar gören aracın çekme kurtarma masraflarının ise aracın kasko poliçesini düzenleyen şirketin teminatı kapsamında olduğu, davalı şirket ZMMS poliçesini düzenlediğinden iş bu poliçe teminatı kapsamında yer almadığının belirtildiği, taraf vekillerinin itirazlarını karşılar ek rapor tanzimi için dosyanın bilirkişiye tevdiine karar verildiği, 16/11/2020 tarihli bilirkişi ek raporunun da dosyaya kazandırıldığı, tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; davacılar vekilinin 18/07/2018 tarihinde gerçekleşen kazada, davacıların müteveffa …’ın çocukları olduğu ve destekten yoksun kalma tazminatı talep edildiğinin görüldüğü, sosyal ve ekonomik durum araştırmasına göre müteveffa …’ın vefat etmeden önce kızı ile birlikte yaşadığı, oturduğu evin kendisine ait olduğu, emekli maaşı aldığı, davacı …’ın asgari ücret ile çalıştığı, ailesinden miras kalan evde müteveffa ile ikamet ettiği, bekar olduğu, davacı …’ün ev hanımı olduğu, ailesinden miras kalan evde ikamet ettiği, evli ve 3 çocuğu olduğunun belirtildiği, destekten yoksun kalma tazminatının konusu, desteğin yitirilmesi nedeniyle yoksun kalınan zarar olup destekten yoksun kalanların desteğin ölümünden önceki yaşamlarındaki sosyal ve ekonomik durumlarının korunmasının amaçlandığı, haksız bir eylem sonucu desteğini yitiren kimsenin TBK’nın 53/3. maddesine dayanarak uğradığı zararın ödetilmesini isteyebileceği, ancak, destekten yoksun kalma tazminatına hükmedilmesi için öncelikle, ölen ile destekten yoksun kalan arasında maddi yönden düzenli ve eylemli bir yardımın varlığı gerektiği, somut olayda; her ne kadar davacılar annelerinin ölümünden dolayı destekten yoksun kaldıklarını iddia ettikleri halde, …’ın 1991 doğumlu olduğu ve annesinin ölümünden sonra da şayet başka bir işte çalışmaz ise annesi sağ iken almış oldukları emekli maaşını almaya ve ortak evde kalmaya devam edeceği, diğer davacı … ile müteveffa arasında desteklik ilişkisinin olmadığı anlaşıldığı, davacıların müteveffanın desteğinden yoksun kaldıkları yukarıdaki yasal düzenlemeler ve içtihatlar uyarınca ispatlanamadığından, araç çektirme ve defin giderlerine ilişkin taleplerinin somutlaştırılamadığı ve bu giderlere ilişkin bilgi ve belge sunulmadığından davanın reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile “Davanın REDDİNE” karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davacılar vekili istinaf başvuru dilekçesinde; kararın hatalı olduğunu, vefat edenin, ölmeden önce müvekkili …’in 2007 ve 2010 D.lu çocuklarına bakarak, kızı olan müvekkiline destek olduğunu, müvekkilinin bu destek sayesinde 22/06/2018 tarihinde işe başladığını, bu durumun tanık beyanları ile de sabit olduğunu, müvekkilinin bu desteğini yitirmiş olması nedeniyle işten ayrılmak zorunda kaldığını, işe giriş çıkış belgeleri ile de bu durumu kanıtlandığını, eylemli ve düzenli desteğin kanıtlanmış olması nedeniyle davanın reddine karar verilmesinin hatalı olduğunu, yine müvekkili …’ın ise kaza tarihinde ve halen evlenmemiş olduğunu, annesinin sağlığında birlikte oturduklarını ve annesinin Bağ-Kur aylığını annesinin ev ihtiyaçlarına hasrettiğini, annesinin vefatı ile evden de ayrılmak zorunda kaldığını, müvekkilinin annesinin desteğinden mahrum kaldığını, müvekkilinin annesi ile aynı çatı altında barınmalarına göre birbirlerine destek olacağının hayatın gerçeği olduğunu, müvekkilinin üstün olasılık sayılacağı tarihe kadar destek tazminatı hesaplanması gerektiğini, belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE
Mahkemece verilen kararda kamu düzenine aykırılık görülmediğinden, HMK’nın 355. maddesi gereğince istinaf edenin sıfatına göre ve istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan istinaf incelemesi sonucunda;
Dava, maddi hasarlı ve ölümlü trafik kazasından kaynaklanan, destekten yoksun kalma nedeniyle maddi tazminat, cenaze gideri ve kazalı aracın çekme bedeli istemidir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından müvekkillerinin destek zararlarının kanıtladığından bahisle istinaf edilmiştir.
Dosya kapsamına, kararın dayandığı delillerle, yasaya uygun gerektirici nedenler ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkeme kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmamasına, davacıların kaza tarihinde 25 yaşını doldurmuş, davacı …’in evli olmasına, vefat edenlerin torunları ile ilgilenmesinin davacı yönünden desteğin kanıtlanması için yeterli olmamasına, yine davacı …’ın bekar olmasının ve annesi ile aynı çatı altında yaşamasının, yaşı ve desteğe muhtaç olduğuna yönelik sağlık problemlerinin olmaması nazara alındığında ölenin desteklik durumunun kanıtlanmasına yeterli olmamasına göre; davacılar vekilinin tüm istinaf sebepleri yerinde görülmediğinden, istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b-1. maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerekmiş, aşağıdaki hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davacılar vekilinin yerel mahkeme kararına yönelik istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b-1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Davacılardan alınması gereken 179,90 TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, peşin alınan 59,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 120,60 TL harcın davacılardan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
3-Davacılar tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Kararın tebliği, kesinleştirme, harç ve gider avansı iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yerine getirilmesine,
5-HMK’nın 333. maddesi gereğince kullanılmayan istinaf gider avansının karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK’nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 05/04/2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.



Başkan …

Üye …

Üye …

Katip …

* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.