Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 35. HUKUK DAİRESİ
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
35. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/2255
KARAR NO : 2023/36

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/11/2019
NUMARASI : 2015/793 Esas 2019/941 Karar

DAVACILAR :
VEKİLLERİ :
DAVALI : …
VEKİLLERİ :
DAVANIN KONUSU : Tazminat

KARAR TARİHİ : 18/01/2023
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 31/01/2023

Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davacı vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; 01/11/2015 tarihinde sürücü …’in, idaresindeki araçla seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybederek davacı yaya …’a çarpmasıyla meydana gelen kazada davacının ağır yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 100,00-TL kalıcı iş göremezlik 100,00 TL geçici iş göremezlik, 100,00-TL sağlık sigortası tarafından karşılanmayacak olan sağlık giderleri,100,00-TL yol masrafı,100,00-TL bakıcı gideri tazminatı olmak üzere toplam 500,00-TL maddi tazminatın davalı … şirketinden alınarak davacıya verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini bakıcı giderine ilişkin 14.076,00 TL, geçici iş göremezlik için(efor tazminatı olarak)10.063,08 TL, SGK tarafından karşılanmayan sağlık gideri için 2.453,30 TL olarak arttırmıştır.
Davalı davaya cevap sunmamıştır.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece, yapılan yargılama neticesi, davanın kısmen kabulüne, SGK tarafından karşılanmayan sağlık giderleri yönünden davanın kabulü ile; 2.453,30-TL’nin 19/11/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakıcı gideri, sürekli iş göremezlik tazminatı, geçici iş göremezlik tazminatı yönünden davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; geçici iş göremezlik ve bakıcı giderinin sigorta şirketinin sorumluluğunda olduğunu, davacının iyileşmek için daha fazla efor sarf etmek zorunda kalacağını ve bu dönemde %100 malul kaldığı dikkate alındığında ve bu süreçte uğradığı zarar nedeniyle yaşıtlarından geri kalacağını, Adli Tıp Kurumu tarafından hazırlanan raporda davacının 9 ay süre ile geçici iş göremez halinde kaldığı ve 9 ay boyunca başka birisinin bakımına muhtaç olduğu yönünde rapor tanzim edilmiş olmasına rağmen bakıcı gideri taleplerinin de reddedildiğini, daha önce alınan raporda davacının kaza neticesi %3.3 oranında malul kaldığı tespit edilmişken daha sonra alınan raporda kalıcı maluliyetinin olmadığı kanaatine varıldığını, iki rapor arasındaki çelişkinin giderilmediğini, kaza tarihi ve poliçe tanzim tarihi dikkate alındığında Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği göz önünde bulundurularak kalıcı maluliyet hususunda bir hesaplama yapılması gerektiğini belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE
Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanmaya bağlı maddi tazminat istemine ilişkindir.
Somut olayda; kaza tespit tutanağı uyarınca, 01.11.2015 tarihinde sürücü …’in, sevk ve idaresinde bulunan araçla iniş eğimli ve sola virajlı caddede seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun sağından yukarı istikamete doğru yürümekte olan yayalar … ve …’a çarpması sonucu meydana gelen kazada araç sürücüsü …’in kural ihlali olduğu, yayaların kural ihlali olmadığının belirlendiği, mahkemece kusur bilirkişisinden alınan 05/12/2016 tarihli rapor uyarınca, kazanın meydana gelmesinde davalı şirkete sigortalı araç sürücüsünün %100 kusurlu olduğu, davacı …’un kusursuz olduğunun belirlendiği, kaza yapan aracın ZMM sigorta poliçesinin kaza tarihini kapsar şekilde davalı … şirketi tarafından tanzim edildiği, mahkemece Ankara Üniversitesi ATK’ndan alınan Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Yönetmeliği’ne göre düzenlenmiş 23/11/2016 tarihli rapor uyarınca, kaza neticesi davacının vucut genel çalışma gücünden %3.3 oranında kaybettiği, erişkin olması halinde 9 ay süre ile iş göremezlik süresi olduğunun belirlendiği, mahkemece bu kez Özürlülük Ölçütü Yönetmeliği’ne göre Ankara Üniversitesi ATK’dan alınan 13/06/2018 tarihli rapor uyarınca kaza neticesi davacının özür oranının %0 olduğu, erişkin olması halinde 9 ay süre ile iş göremezlik halinde kalacağı, devamlı surette başka birinin bakımına muhtaç olmadığı, iş göremezlik halinde kaldığı 9 ay boyunca başka birisinin bakımına muhtaç olduğunun belirlendiği, mahkemece Özürlülük Ölüçütü Yönetmeliği’ne göre alınan maluliyet raporunun hükme esas alındığı, aktüer bilirkişi raporu uyarınca, davacının geçici iş göremezlik zararı alacağının 10.063,08-TL, kalıcı iş göremezlik zararı alacağının 26.626,13-TL olmak üzere toplam 36.689,21-TL olduğu, davacının bakıcı tazminatı alacağının bulunmadığının belirlendiği, rapora itiraz edilmesi üzerine alınan 20.09.2017 tarihli ek rapor uyarınca davacının geçici iş göremezlik zararı alacağının 10.063,08-TL, kalıcı iş göremezlik zararı alacağının 26.626,13-TL olmak üzere toplam 36.689,21-TL olduğu, davacının bakıcı tazminatı alacağının bulunmadığı yönündeki görüşünde değişiklik olmadığı, mahkemenin aksi kanaatte olması ihtimali uyarınca davacının geçici iş göremez kaldığı döneme ilişkin bakıcı tazminatı hesaplaması yapıldığı takdirde; davacının 14.076,00-TL bakıcı tazminatı alacağının mevcut olabileceğinin belirlendiği, SGK tarafından karşılanmayan tedavi ve yol masraflarının belirlenmesi için hekim bilirkişiden alınan rapor uyarınca, davacının 2.453,30-TL, SGK dışı tedavi giderleri olduğunun belirlendiği, aktüer bilirkişiden alınan 14/11/2018 tarihli ek bilirkişi raporu uyarınca ise davacının bakıcı tazminatı alacağının mevcut olduğu ve bakıcı tazminatının 14.076,00-TL olduğu, davacının maluliyetten kaynaklı kalıcı iş göremezlik zararının olmadığı, geçici iş göremezlik zararını yani kazanç kaybının olmadığı, dosya kapsamındaki verilere göre “efor kaybı” ilkesi benimsendiğinde davacının 10.063,08-TL zararının olacağı, davacının SGK tarafından karşılanmayan maddi zararının hekim bilirkişi tarafından tespit edildiği ve bu meblağın 2.453,30-TL olduğu, SGK tarafından karşılanmayan zararın davalı tarafça karşılanması gerektiğinin belirlendiği, mahkemece dava konusu olayda Poliçe Genel Şartları’nın uygulanması gerektiği, söz konusu Genel Şartlar’ın A.5/b maddesine gereğince geçici ve bakıcı zararlarından SGK’nın sorumlu olduğu, sigortanın herhangi bir sorumluluğunun kalmadığı gerekçesiyle 13/06/2018 tarihli ATK raporuna göre davacının özür oranının %0 olduğu bu sebeple sürekli iş göremezlik tazminatını hesaplamaya esas özrü bulunmadığından bakıcı gideri, sürekli iş göremezlik tazminatı, geçici iş göremezlik tazminatı yönünden davanın reddine, SGK tarafından karşılanmayan tedavi ve yol masrafları yönünden hazırlanan 11/12/2017 havale tarihli bilirkişi raporuna göre 2.453,30-TL tazminatın davalı … şirketinden tahsiline karar verildiği anlaşılmıştır.
Davacının maluliyet raporuna ilişkin istinaf taleplerinin incelenmesinde,
Yerleşik Yargıtay uygulamasına göre, maluliyete ilişkin alınacak raporlar 11/10/2008 tarihinden önce Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü, 11/10/2008 tarihi ile 01/09/2013 tarihleri arasında Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği, 01/09/2013 tarihi ile 01/06/2015 tarihleri arasında sonrada Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği, 01/06/2015 tarihi ile 20/02/2019 tarihleri arasında Özürlülük Ölçütü Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelik hükümlerine, 20/02/2019 tarihinden sonra da Erişkinler için Engellilik Değerlendirmesi Hakkında Yönetmelik hükümlerine uygun olarak düzenlenmesi gerekir.
Somut olayda; 01/11/2015 tarihli kaza neticesinde davacının maruz kaldığı yaralanmaya ilişkin olarak Özürlülük Ölçütü Yönetmeliği’ne göre Ankara Üniversitesi ATK’dan alınan 13/06/2018 tarihli rapor uyarınca kaza neticesi davacının özür oranının %0 olduğu, erişkin olması halinde 9 ay süre ile iş göremezlik halinde kalacağı, devamlı surette başka birinin bakımına muhtaç olmadığı, iş göremezlik halinde kaldığı 9 ay boyunca başka birisinin bakımına muhtaç olduğunun belirlendiği,anılan bu raporun tanziminde kaza tarihinde yürürlükte olan yönetmelik hükümlerine göre belirleme yapıldığı, dosyada yer alan daha önceki tarihli maluliyet raporu ile hükme esas alınan rapor arasındaki farkın bir çelişki olarak algılanamayacağı nitekim farklılığın yönetmelik değişikliğinden kaynaklandığının açıkça anlaşılmasına, hükme esas alınan rapordaki bulguların tedavi evraklarındaki tespitler ile uyumlu olmasına, davacının tedavi evrakları ve son durumu değerlendirilerek rapor tanzim edilmiş olmasına göre, bu raporun hükme esas alınmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yine, dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden; ZMMS sigortası davalı … şirketi olan aracın tam kusuruyla davacıya çarpması sonucu, davacının kalıcı işgöremezliğinin meydana gelmemiş olması ancak 9 ay iyileşme süresi olacak ve 9 ay süreyle başkasının bakımına muhtaç kalacak şekilde yaralanması nedeniyle zararının oluştuğu anlaşılmıştır.
Mahkemece kaza tarihi itibarıyla davacının 17 yaşında olması ve hükme esas alınan maluliyet raporu uyarınca kalıcı işgöremezliği bulunmadığının tespit edilmiş olması karşısında davacı lehine kalıcı ve geçici işgöremezlik tazminatına hükmedilmemiş olmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bununla birlikte, kaza tarihinde yürürlükte bulunan Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartları 14 Mayıs 2015 gün 29355 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak 01 Haziran 2015 tarihinde yürürlüğe girmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte olan 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanun’un 90. maddesinde; “Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası kapsamındaki tazminatlar bu Kanun ve bu Kanun çerçevesinde hazırlanan Genel Şartlarda öngörülen usul ve esaslara tabidir. Söz konusu tazminatlar ve manevi tazminata ilişkin olarak bu Kanun ve Genel Şartlarda düzenlenmeyen hususlar hakkında 11/1/2011 tarihli ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun haksız fiillere ilişkin hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme Anayasa Mahkemesinin 17.7.2020 tarihinde 2019/40 E-2020/40 K. sayılı kararı ile Karayolları Trafik Kanunu’nun 90. maddesinin birinci cümlesinde yer alan “…ve bu Kanun çerçevesinde hazırlanan genel şartlarda…” ibaresi ile ikinci cümlesindeki “…ve genel şartlarda…” ibaresi Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar vermiştir.
Danıştay ve Yargıtay tarafından kabul edilen uygulamaya göre; “Uygulanması gereken bir kanun hükmü, hüküm kesinleşmeden önce Anayasa Mahkemesince iptaline karar verilirse, usulü kazanılmış hakka göre değil, Anayasa Mahkemesi’nin iptal sonrası oluşan yeni duruma göre karar verilebilecektir.” yönünde değerlendirme yapılmıştır. Anayasa Mahkemesi’nin somut norm denetimi neticesinde verdiği iptal kararlarının Resmî Gazete’de yayımlanması ile sonuç doğuracağı ve eldeki tüm uyuşmazlıklara uygulanması gerektiği uyulması zorunlu yargısal içtihatlar ile kabul edilmiştir.
Anayasa Mahkemesi’nin 17.7.2020 tarihinde 2019/40 Esas – 2020/40 Karar sayılı kararı ile Karayolları Trafik Kanunu’nun 90. maddesinin birinci cümlesinde yer alan “…ve bu Kanun çerçevesinde hazırlanan genel şartlarda…” ibaresi ile ikinci cümlesindeki “…ve genel şartlarda…” ibaresinin ve 92. maddesinin (i) bendinin Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olması nedeniyle davacının zararının ve zararın kapsamının 2918 sayılı KTK’nın ve 6098 sayılı TBK’nın haksız fiile ilişkin hükümlerine ve Yargıtay uygulamalarına göre belirlenmesi gerekir.
6098 Sayılı TBK’nın 54. maddesinde çalışma gücünün azalmasından veya yitirilmesinden doğan kayıplar ile kazanç kaybı, bedensel zararlar kapsamında sayılmış olup, geçici iş görmezlik ve geçici bakıcı gideri zararları bu kapsamdadır. Sürücü ve işletenin, zarar görenin geçici iş görmezlik ve geçici bakıcı gideri zararlarından sorumlu olması nedeniyle, aracın sigortalı olması halinde 2918 Sayılı Yasanın 90. maddesi gereğince, sigortanın sorumluluğu da TBK hükümlerine göre belirleneceğinden ve geçici iş göremezlik zararları 2918 Sayılı Kanun’un 92. maddesinde sigorta teminatı dışında tutulmadığından, davacı geçici iş göremezlik ve bakıcı gideri tazminatını davalı … şirketinden sorumluluğunu gerektiren durumlarda, bu zararlarda bedensel zarar kapsamında olduğundan sigorta şirketinden talep edilebilir.
Genel Şartlara atıf yapan kanuni düzenlemenin Anayasa Mahkemesince iptal edilmesine, hükme esas alınan raporların yöntemine ve usulüne uygun şekilde düzenlenmiş olması, denetime ve hükme elverişli olması, davalı sigortanın bakıcı gideri tazminatından sorumlu olduğunun, bu tazminatın SGK’nın sorumluluğunda bulunan tazminatlardan olmadığının yerleşik Yargıtay uygulamaları ile istikrar kazanması nedeniyle davalının bakıcı gideri tazminatından sorumlu tutulması gerekirken bu yöndeki talebin mahkemece reddine karar verilmiş olması yerinde görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, istinaf konusu yapılmayan kısımlar baki kalmak üzere, HMK.nın 353/1.b.2. maddesi gereğince davacı lehine bakıcı giderine hükmedilmesiyle yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
I-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜ İLE;Ankara 1.Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen 13.11.2015 tarihli, 2015/793 Esas – 2019/941 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,
HMK’nın 353/1-b-2.maddesi uyarınca esas hakkında yeniden karar verilmesine, buna göre;
Davanın KISMEN KABUL KISMEN REDDİ İLE;
1-SGK tarafından karşılanmayan sağlık giderleri yönünden davanın kabulü ile; 2.453,30-TL’nin 19/11/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
2- Bakıcı gideri yönünden davanın kabulü ile 14.076,00 TL tazminatın 19/11/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
3- Sürekli iş göremezlik tazminatı, geçici iş göremezlik tazminatı yönünden davanın reddine,
4-Alınması gerekli karar ve ilam harcı 1.129,11-TL olduğundan peşin alınan 150,33-TL harcın mahsubu ile bakiye 978,78-TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
5-Davacı duruşmada kendisini bir vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca kabul ve red oranına göre hesaplanan 9.200,00-TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
6-Davalı duruşmada kendisini bir vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca kabul ve red oranına göre hesaplanan 9.200,00-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak bu davalıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 150,33-TL harç toplamı ve 1.997,00-TL posta, tebligat, bilirkişi ücreti ve ATK gideri olmak üzere toplam 2.147,33-TL yargılama giderinin red kabul oranına göre hesaplanan 1.334,73-TL’nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, geri kalanın davacı üzerinde bırakılmasına,
8-Davacı tarafından yatırılan gider avansından artan kısmın karar kesinleştiğinde ve istek halinde yatırana iadesine,
İSTİNAF HARÇ VE YARGILAMA GİDERLERİ YÖNÜNDEN;
1-Davacı tarafından yatırılan istinaf karar harcı ve istinaf başvuru harcının talep halinde davacıya iadesine,
2-İstinaf başvurusu nedeniyle davacı tarafından yapılan (118,50 TL + 121,30 TL) 239,80 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
3- Başvuran taraflarca yatırılan delil ve gider avansından kullanılmayan kısım var ise HMK’nın 333. maddesi uyarınca karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,
4-Karar tebliği, harç mahsup, iade ve tahsil işlemlerinin ilk derece mahkemesince yerine getirilmesine,
Dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK.nın 362/1.a maddesi gereğince miktar itibariyle KESİN olmak üzere 18.01.2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

.
Başkan …

Üye …

Üye …

Katip …

Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.