Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 35. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2022/176 – 2022/180
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
35. HUKUK DAİRESİ
DOSYA NO : 2022/176
KARAR NO : 2022/180
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/12/2019
NUMARASI : 2017/742 Esas 2019/1209 Karar
DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ : 12/10/2022
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 12/10/2022
Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davacı ve davalı … Sigorta A.Ş. vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; 02.07.2017 tarihinde davalı sigorta şirketi tarafından sigortalanmış… sevk ve idaresindeki … plakalı araç ile müvekkilinin sevk ve idaresindeki … plakalı aracın çarpışması sonucu müvekkilinin yaralanarak malul kaldığını, kaza tespit tutanağında asli kusurlu olarak … plakalı araç sürücüsünün tespit edildiğini, … plakalı aracın davalı sigorta şirketi tarafından sigortalandığını, poliçe teminatının kişi başına 330.000,00.-TL olduğunu, kaza nedeni ile müvekkilinin günlük yaşamında normal insanlara göre daha çok efor sarfetmek durumunda kaldığını, müvekkilinin başçavuş olduğunu, gelirinin de asgari ücretin 4 katı civarında olduğunu, zararın karşılanması talebi ile davalı sigorta şirketine başvuruda bulunulduğunu ancak başvurunun sürüncemede bırakıldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 200,00.-TL geçici işgöremezlik tazminatı ile 3.000,00.-TL sürekli işgöremezlik tazminatı olmak üzere toplam 3.200,00-TL’nin temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, 10.10.2019 tarihinde harcını yatırdığı talep artırım dilekçesi ile 38.257,60 TL geçici, 214.963,90 TL sürekli iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 253.221,50 TL’nin tahsilini istemiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili cevap ve ek beyan dilekçesinde; öncelikle görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olması gerektiğini, müvekkili şirketin sorumluluğunun sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında ve poliçe limiti ile sınırlı olduğunu, kazanın davacının kusurundan kaynaklandığını, bu nedenle kusur oranları ile davacının maluliyetinin tespit edilmesi gerektiğini, hesaplamanın 01.06.2015 tarihinde yürürlüğe giren Gelen Şartlarda belirlenmiş esaslara göre yapılması gerektiğini, geçici iş göremezlik taleplerinin teminat dışı olduğunu, davacıya SGK tarafından ödeme yapılıp yapılmadığının araştırılması gerektiğini, davanın açılmasına müvekkili şirketin sebep olmadığını, avans faizi talep edilemeyeceğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece, 26.11.2018 tarihli kusur raporunda; olay tarihinde (02/07/2017) davalı … Sigorta A.Ş.’ye ZMMS poliçesiyle (trafik) sigortalı aracın dava dışı sürücüsü…’ın, karışmış olduğu dava konusu trafik kazasının oluşumunda %75 (yüzdeyetmişbeş) oranında, davacı …’ın ise; %25 (yüzdeyirmibeş) oranında kusurlu olduğunun belirlendiği, itiraz karayolları fen heyetinden oluşan 3’lü bilirkişiden alınan 12.06.2019 tarihli kusur raporunda ise, sağ şeridin sağını takiben nizami şeklide seyreden davacı sürücünün olayı önlemek için alabileceği herhangi bir tedbir bulunmadığı, bu nedenle motosiklet sürücüsü …’ın meydana gelen olayda kusursuz olduğu belirtilmiş olup, mahkemece söz konusu bilirkişi heyetinin kusur raporunun hükme esas alındığı, Hacettepe Üniversitesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığınca düzenlenen 17.07.2018 tarihli maluliyet raporuna göre; dava konusu kaza nedeniyle davacının özür oranının %10 olduğu, tıbbi iyileşme süresinin 9 aya kadar uzayabileceğinin belirlendiği, her ne kadar davacı taraf geçici iş göremezlik tazminatı talep etmiş ise de, 01/06/2015 tarihinde yürürlüğe giren kara yolları motorlu araçlar zorunlu mali sorumluluk sigortası genel şartları A.5-b maddesine göre; ”b) Sağlık Giderleri Teminatı: Üçüncü kişinin trafik kazası dolayısıyla bedenen eski haline dönmesini teminen protez organ bedelleri de dahil olmak üzere yapılan tüm tedavi giderlerini içeren teminattır. Kaza nedeniyle mağdurun tedavisine başlanmasından itibaren mağdurun sürekli sakatlık raporu alana kadar tedavi süresince ortaya çıkan bakıcı giderleri, tedaviyle ilgili diğer giderler ile trafik kazası nedeniyle çalışma gücünün kısmen veya tamamen azalmasına bağlı giderler sağlık gideri teminatı kapsamındadır. Sağlık giderleri teminatı Sosyal Güvenlik Kurumunun sorumluluğunda olup ilgili teminat dolayısıyla sigorta şirketinin ve Güvence Hesabının sorumluluğu 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98 inci maddesi hükmü gereğince sona ermiştir.” hükmüne göre geçici iş göremezlik tazminatı açısından sorumluluğun SGK’ya ait olduğu, bu nedenle geçici iş göremezlik tazminatının davalı sigorta şirketinden talebinin mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile, toplam 214.963,90-TL sürekli iş göremezlik maddi tazminatının 19/10/2017 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte ve poliçe limiti ile sınırlı olmak kaydıyla davalı taraftan alınarak davacı tarafa verilmesine, fazlaya ilişkin (geçici iş göremezlik tazminatı) talebin reddine karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davalı … Sigorta A.Ş. vekili istinaf dilekçesinde; Erişkinler için Engellilik Değerlendirmesi Hakkında Yönetmelik hükümlerinin uygulanması gerektiğini, bilirkişi raporunda pasif dönem için tazminat hesabında AGİ hariç asgari ücret üzerinden hesaplama yapılması gerektiğini, raporda net ücret üzerinden hesaplama yapılmasının hatalı olduğunu, bilirkişi raporu incelendiğinde, kişinin aktif dönem geliri, AGİ’li asgari ücretin 2,8407 katı olarak belirlendiği için, hem aktif dönem hem de pasif dönem asgari ücret üzerinden hesaplanarak, nihai tazminatı hesaplamak için her iki dönemi de bilirkişinin 2,8407 ile çarptığını, aktif dönem geliri ne olursa olsun, pasif dönem hesaplamalarının AGİ’siz asgari ücret üzerinden yapılması gerektiğini, bilirkişinin kişinin 54 yaşında emekli olacağını varsayarak, 22 senelik pasif dönem hesabı yaptığını, ancak hesaplamanın 60 yaş ve sonrası (yani 15 senelik) için pasif dönem hesaplaması yapılması gerekmediğini, aktüerya hesabında aktif dönem hesabının asgari ücret esas alınması gerektiğini, kazançları kanıtlamada sadece bordroların varlığının yeterli olmadığını, kusur raporları arasındaki çelişkinin giderilmediğini, Hacettepe Üniversitesinin Sağlık Bakanlığı tarafından rapor düzenleme konusunda yetkilendirilmiş kurumlardan olmadığını, müterafik kusur indirimi yapılması gerektiğini, kaza tespit tutanağında davacının kask taktığı belirtilmişse de davacıda meydana gelen hasar ve kırıkların davacının motosiklet sırtlığı, kask, dizlik, dirseklik ve sair koruyucu tertibatları olmadan motorunu kullandığını gösterdiğini belirterek, kararın kaldırılmasını istemiştir.
Davacı vekili istinaf dilekçesinde, geçici iş göremezlik ödeneği bakımında da davanın kabulü gerektiğini belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE
Davacı ve davalı vekilinin HMK’nın 355. maddesi gereğince istinaf sebepleri ile sınırlı olarak, dosya içerisindeki bilgi ve belgeler, mahkeme kararının gerekçesi, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesi ile yapılan inceleme sonunda;
Dava trafik kazasında yaralanmadan kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
Maluliyet raporuna ilişkin olarak, davalı vekili istinaf dilekçesinde 20.02.2019 Tarihli Erişkinler İçin Engellilik Değerlendirmesi Hakkında Yönetmelik hükümlerinin uygulanması gerektiğini iddia etmişse de, kaza tarihi itibarıyla belirtilen yönetmelik yürürlükte bulunmadığından bu yöne ilişkin istinaf sebeplerine itibar edilememiştir.
Müterafik kusur indirimi konusuna gelince, davacının maluliyetine neden olan yaralanmanın vertebra kırığı ve kalça kırığı sonucu meydana geldiği, kask takmasının maluliyetine neden olan yaralanmaya etkisinin bulunmadığı değerlendirildiğinde müterafik kusur nedeniyle tazminattan indirim yapılması gerektiğine ilişkin istinaf sebepleri de yerinde görülmemiştir.
Tazminat hesabına ilişkin olarak, çalışma hayatının aktif çalışma dönemi ve emeklilik dönemi olan pasif devre olarak ayrılması ve özel yasalarında çalışma süreleri ayrık olarak belirtilmemiş kişiler yönünden 60 yaşın aktif çalışma devresini, bakiye yaşam süresi varsa bu sürenin de pasif çalışma dönemini oluşturduğu hususu Yargıtay’ın yerleşmiş içtihatlarından olup, 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu’nun 40. maddesinde bazı kamu görevlilerinin (asker, polis, gümrük memuru ve benzerleri) hangi yaş sınırında emekli olacakları ayrı ayrı belirtilmiştir.
Mahkemece muhtemel emeklilik yaşı dikkate alınarak, bu yaşa kadar aktif devre ve bu yaş ile muhtemel ömür sonu arası süre için AGİ dâhil edilmemiş asgari ücret üzerinden pasif devre hesabının yapılması için rapor alınıp oluşacak sonuca göre (davalı lehine oluşan usuli kazanılmış haklar gözetilerek) karar verilmesi gerekirken denetime elverişli olmayan ve pasif dönemde de AGİ dahil edilmemiş asgari ücretin 2,8402 katı üzerinden hesaplama yapıldığı anlaşılan bilirkişi raporuna istinaden karar verilmesi isabetsiz bulunmuştur.
Geçici iş göremezlik ödeneğine ilişkin olarak ise, SGK’nın sorumlu olduğu tedavi giderlerinin neler olduğu, 2918 sayılı Yasanın 98. maddesinde düzenlenmiş olup, sorumluluğunun kanunda belirtilen giderlerle sınırlı olması, geçici iş görmezlik zararlarından SGK’nın sorumlu olacağına dair Kanunda düzenlenme bulunmaması, ayrıca 2918 Sayılı Yasanın 92. maddesinde geçici iş göremezlik zararlarının sigorta teminat kapsamı dışında olduğuna ilişkin bir düzenlemenin de yer almaması, ikincil norm olan Genel Şartlar ile kanunla belirlenen sorumluluğun daraltılması mümkün olmadığı gibi kanunen sorumluluğu bulunmayan SGK’nın sorumlu olduğuna da karar verilemeyeceğinden, davalı vekilinin geçici iş göremezlik ödeneğinden sorumlu olmadığına ilişkin Mahkeme gerekçesi isabetsiz olup, davacı kaza tarihinde polis memuru olup geçici iş göremezlik döneminde devlet memurlarının maaşlarını tam olarak almaları sebebiyle kazanç kaybı oluşmayacağı göz önüne alınıp, geçici işgöremez olduğu dönemdeki zararının belirlenmesi için mahrum kaldığı ek ödemeleri olup olmadığının araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Yukarıda belirtilen hukuki ve fiili durumlar ışığında davacı ve davalı sigorta şirketi vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile 6100 sayılı HMK’nın 353/1.a.6. maddesi gereğince kararın kaldırılmasına, yeniden yargılama yapılarak hüküm kurulması için dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davacı ve davalı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜ ile Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen 23/12/2019 tarihli 2017/742 Esas – 2019/1209 Karar sayılı kararının, HMK’nın 353/1-a-6. maddesi gereğince KALDIRILMASINA,
Kararın kaldırılma sebebine göre, sair istinaf taleplerinin İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA,
2-Dosyanın, davanın yeniden görülmesi için mahkemesine GÖNDERİLMESİNE,
3-İstinaf yoluna başvuran taraflarca yatırılan peşin harcın istek halinde yatırana iadesine,
4-İstinaf yoluna başvuran taraflarca yapılan yargılama giderinin ilk derece mahkemesi tarafından yapılacak yargılamada dikkate alınmasına,
5-İstinaf eden taraflarca yatırılan gider avansından kullanılmayan kısmın karar kesinleştiğinde ve talep halinde yatırana iadesine,
6-İİK’nın 36. maddesi gereğince Ankara 8. İcra Dairesinin 2020/938 Esas sayılı dosyasına yatırılan 340.000,00 TL teminatın yatıran tarafa iadesine,
7-Karar tebliği, harç mahsup ve iade işlemlerinin ilk derece mahkemesince yerine getirilmesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK’nın 353/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 12/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Başkan
Üye
Üye
Katip
* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.