Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 35. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2022/1187 – 2023/1207
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
35. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/1187
KARAR NO : 2023/1207

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/09/2021
NUMARASI : 2018/753 Esas 2021/571 Karar

DAVACILAR :
VEKİLİ :
DAVALI

DAVANIN KONUSU : Tazminat

KARAR TARİHİ : 04/10/2023
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 13/10/2023

Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davalı vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; 24.04.2017 tarihinde, sürücü …’ın, sevk ve idaresindeki araçla seyri sırasında, aracın direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu meydana gelen kazada, araçta yolcu olarak bulunan davacının ağır yaralandığını, kazanın meydana gelmesinde, araçta yolcu olan davacının herhangi bir kusuru olmadığını, aracın ZMMS poliçesinin davalı sigorta şirketi tarafından düzenlendiğini, kaza nedeniyle davacının malul kaldığını ve bakım ihtiyacı içerisine düştüğünü belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 7.000,00 TL maddi(geçici ve kalıcı işgöremezlik) tazminatın ve 100,00 TL bakıcı gideri ile tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile sürekli iş göremezlik tazminatı talebine ilişkin dava değerini 109.591,96 TL olarak artırmıştır.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 109.591,96 TL sürekli iş göremezlik tazminatının dava tarihi olan 24/10/2018 tarihinden işleyecek avans faizi ile birlikte davalı sigortadan tahsili ile davacı …’a verilmesine, yasal şartları bulunmayan geçici iş göremezlik tazminatı ile bakıcı gideri tazminatı taleplerinin reddine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF NEDENLERİ
Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; TRH tablosu ile teknik faiz kullanılmadan yapılan hesaplamanın hükme esas alınamayacağını, hükmedilen tazminata yürütülecek faizin reeskont faizi değil yasal faiz olduğunu belirterek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE
Dava, yaralamalı trafik kazasından kaynaklanan cismani zarara bağlı maddi tazminat istemine ilişkindir.
Somut olayda kaza tespit tutanağında, 24.04.2017 tarihinde sürücü …’ın, sevk ve idaresindeki araçla seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybetmesiyle kazanın meydana geldiğinin belirlendiği, Afyonkarahisar 1.Ağır CM’nin 2017/618 Esas nolu dosyasında yapılan yargılamada sanık … hakkında taksirle ölüme ve yaralanmaya neden olmak suçundan açılan davada şikayet yokluğu gözetilerek düşme kararı verildiği, kararın kesinleştiği, ceza mahkemesinde ATK’dan alınan kusur raporu uyarınca sanığın olayın meydana gelmesinde tam kusurlu olduğunun belirlendiği, kaza yapan aracın ZMM sigorta poliçesinin kaza tarihini kapsar şekilde davalı sigorta şirketi tarafından tanzim edilmiş olduğu, mahkemece A.Ü.Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Adli Tıp ABD Başkanlığı’ndan Özürlülük Ölçütü Yönetmeliği’ne göre alınan rapor uyarınca, davacının 24/04/2017 tarihinde meydana gelen trafik kazası nedeniyle bedensel özür oranının %0 olduğu, erişkin olması halinde 3 ay süre ile iş göremez halinde kalacağı, 3 ay süre ile bakıcıya ihtiyaç duyabileceğinin belirlendiği, anılan rapora davacı vekilinin itirazı üzerine bu kez İstanbul ATK 2. İhtisas Kurulu’ndan Özürlülük Ölçütü Yönetmeliği’ne göre alınan rapor uyarınca davacının 24/04/2017 tarihinde meydana gelen trafik kazası nedeniyle bedensel özür oranının %5 olduğu, 18 ay süre ile iş göremez halinde kaldığının belirlendiği, İstanbul ATK 2. İhtisas Kurulu’ndan bir kez de Çalışma İş Gücü Kaybı Yönetmeliği hükümlerine göre alınan 26/02/2021 tarihli ATK raporu uyarınca, davacının 24/04/2017 tarihinde meydana gelen trafik kazası nedeniyle bedensel özür oranının Çalışma İş Gücü Yönetmeliği hükümlerine göre %7.2 olduğu, 18 ay süre ile iş göremez halinde kaldığı, iyileşme süresi içerisinde geçici veya sürekli bakıcı ihtiyacı bulunmadığının belirlendiği, mahkemece alınan aktüer bilirkişi raporu uyarınca, davacının tazminat alacağının Özürlülük Ölçütü Yönetmeliği hükümlerine göre 109.591,96 TL, Çalışma Gücü Yönetmeliği hükümlerine göre 157.812,42-TL olduğu, Yargıtay 17. HD Başkanlığı’nın 14/01/2021 tarihli ve 22/12/2020 tarihli emsal nitelikli kararları sonrasında TRH 2010 yaşam tablosu kullanılarak 1,8 teknik faiz kullanılmadan progresif rant yöntemine göre hesaplama yapıldığı, gelir getiren bir işte çalışmayan ve kaza tarihinde 18 yaşından küçük olan davacı için geçici iş göremezlik tazminatı hesaplanmadığı, olay tarihi itibariyle efor kaybı zararı oluşacağının kabul edildiğinin belirlendiği, mahkemece İstanbul ATK 2. İhtisas Kurulu’ndan Özürlülük Ölçütü Yönetmeliği’ne göre alınan rapor uyarınca yapılan hesaplamanın hükme esas alınmasıyla yazılı şekilde karar verildiği anlaşılmıştır.
1-Dosya kapsamına, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, mahkemece hükme esas alınan kusur raporunun olayın oluş şekli ve kaza tespit tutanağı ile uyumlu bulunmasına, hükme esas alınan maluliyet raporunun kaza tarihinde yürürlükte olan yönetmelik hükümlerine göre alınmış ve hüküm kurmaya elverişli bulunmasına, mahkemece tazminat hesaplanmasında TRH 2010 Yaşam Tablosu ve Progresif Rant Yöntemi ile hesaplama yapılan aktüer raporunun hükme esas alınmasında bir isabetsizlik bulunmamasına, raporun hüküm kurmaya ve denetime elverişli bulunmasına göre davalı vekilinin bu yönlere ilişkin istinaf talepleri yerinde görülmemiştir.
2-Bununla birlikte kazaya karışan aracın vasfı kamyonet olmasına karşın kullanım amacının hususi olması ve kaza anında özel amaçla ailece seyahat edilmekte oluşu gözetildiğinde mahkemece hükmedilen tazminata yasal faiz işletilmesi gerekirken avans faizine hükmedilmiş olması yerinde görülmemiştir.
Yukarıda 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin yerinde görülen istinaf taleplerinin kabulü ile yerel mahkeme kararının HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince kaldırılması ve düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesi gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur. (HMK’nın 355. maddesi gereğince istinaf sebepleri ile bağlı kalınarak yapılan inceleme sonunda, infazda tereddüt olmaması için yerel mahkeme kararının Dairemizce düzeltilen ve kaldırılan kısımları dışında kalan hüküm fıkrası aynen yazılmıştır.)
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
A-Yukarıda 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜ ile Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesinin 23.09.2021 tarih ve 2018/753 Esas – 2021/571 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Buna göre HMK’nın 353/1-b-2.maddesi uyarınca yeniden esas hakkında düzelterek karar verilmesi gerektiğinden;
1-109.591,96 TL sürekli iş göremezlik tazminatının dava tarihi olan 24/10/2018 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı sigortadan tahsili ile davacı …’a verilmesine,
2-Yasal şartları bulunmayan geçici iş göremezlik tazminatı ile bakıcı gideri tazminatı taleplerinin REDDİNE,
Bu karar nedeniyle alınması gerekli 7.486,23 TL harçtan peşin alınan 386,90 TL harcın mahsubu ile bakiye 7.099,33 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
Davacı iş bu davada kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT gereğince hesaplanan 14.361,24 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
Davacı tarafından yapılan 3.441,53 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
Davacı tarafından yatırılan ve kullanılmayan gider avansının karar kesinleştiğinde davacıya İADESİNE,
Davalı iş bu davada kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden AAÜT gereğince hesaplanan 101,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
Davalı tarafından yapılan yargılama gideri bulunmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına,
İSTİNAF HARÇ VE GİDERLERİ YÖNÜNDEN:
1-Davalı tarafından yatırılan istinaf karar harcı ve istinaf başvuru harcının davalıya iadesine,
2-Davalı tarafından yapılan istinaf yargılama gideri bulunmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına,
3-Davalı tarafından yatırılan istinaf gider avansından, kullanılmayan kısmın karar kesinleştiğinde davalıya iadesine,
4-Karar tebliği, kesinleştirme, harç ve gider avansı iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesince yapılmasına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK.nın 353/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 04/10/2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

Başkan
Üye
Üye
Katip

* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.