Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi 2022/1085 E. 2023/969 K. 21.06.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 35. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2022/1085 – 2023/969
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
35. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/1085
KARAR NO : 2023/969

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 8. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/05/2021
NUMARASI : 2020/527 Esas 2021/305 Karar

DAVACI :
VEKİLİ :

DAVALI :
VEKİLİ :

DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)

KARAR TARİHİ : 21/06/2023
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 23/06/2023

Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davacı vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; 24.09.2015 tarihinde müvekkili …’nin içerisinde yolcu olarak bulunduğu, sürücü…’nin sevk ve idaresindeki … plakalı araç ile seyir halinde iken tek taraflı meydana gelen kazada yaralandığını, müvekkili …’nin bu kazada yaralanması ile ilgili olarak Gaziantep 2.Ticaret Mahkemesinde tazminat davası açıldığını, dosya kapsamında alınan 20.10.2016 tarihli maluliyet raporunda müvekkilinin %27 oranında maluliyetinin olduğunun belirtilmiş olduğunu, bu rapora istinaden dosyaya hesap raporu aldırıldığını, alınan rapor doğrultusunda mahkemece karar verildiğini, davalı tarafın kararı istinaf mahkemesine götürdüğünü, istinaf sonrasında tekrar maluliyet raporu alındığını, alınan maluliyet raporunda müvekkilinin maluliyetinin %35 olarak belirlendiğini, dosya kapsamında yargılamaya son verilerek ıslah dilekçeleri doğrultusunda alınan ilk hesap raporu doğrultusunda karar verildiğini, bu kararın kesinleştiğini, alınan rapora göre müvekkilinin maluliyet oranının arttığını, müvekkilinin gerçek maluliyet oranının adli tıp kurumundan alınacak olan maluliyet raporu ile şu an mevcut bulunan maluliyetinin tespiti ve arkasından bilirkişi marifetiyle tazminatının hesaplanması gerektiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla kaza tarihi olan 24.09.2015 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte 10.000,00 TL sürekli iş göremezlik, 100,00 TL geçici iş göremezlik, 100,00 TL bakıcı giderinin davalı şirketten tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili dava dilekçesinde; Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2015/2203 E. sayılı dosyası ile yapılan yargılamada davacının %27 maluliyet üzerinden davasını ıslah ettiği, mahkemenin istinaf sonrasında 2018/559 E., 2019/209 K. sayılı kararı ile hüküm altına aldığı tutarın icra dosyasına ödendiğini, dava konusu hakkında daha önce verilmiş kesin tahkim kararı bulunduğunu, dava konusu olayda artan maluliyet değil maluliyet değişikliği olduğunu, %27 maluliyet oranının davacı yönünden kesinleştiğini, müvekkili olduğu şirketin kazanılmış haklarının gözetilmesi gerektiğini, haksız ve hukuki dayanaktan yoksun davanın reddi ile yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davacı taraf üzerinde bırakılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacının Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2015/2203 esas sayılı dosyasında alınan ve hükme esas teşkil eden maluliyet oranına bir itirazı olmadığı gibi, bu rapor esas alınarak verilen kararı da istinaf konusu yapmadığı, davacı yönünden %27 maluliyet oranı ve tazminat miktarının artık kesinleştiği, o dosyada kararı istinaf eden davalı lehine usuli kazanılmış hak oluştuğu, kaldırma kararı sonrası yapılan yargılamada bu usuli hak gözetilmeden yapılan maluliyet tespitinin davalının hakkını bertaraf etmeyeceği anlaşıldığından, davalı lehine usuli kazanılmış hak oluşması nedeniyle davacının davasının reddine karar verilmiş; hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvuru yapılmıştır.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; ilk kararda alınan ilk raporun 2016 yılında, sonraki raporun ise 2018 yılında alındığını, müvekkilinin hala daha tam iyileşemediğini, davalının 2018 yılı itibarıyla maluliyetinin arttığının açık olduğunu, mahkemece davanın reddine karar verilmesinin doğru olmadığını belirterek, istinaf isteminin kabulü ile yerel mahkeme kararının kaldırılmasına davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE
İstinaf talebinde bulunan davacı vekilinin istinaf sebepleri doğrultusunda, kamu düzenine aykırılıklar resen gözetilerek, dosya içerisindeki bilgi ve belgeler, mahkeme kararının gerekçesi, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesi ile yapılan inceleme sonunda;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi tazminat(sürekli ve geçici iş göremezlik tazminatı ile bakıcı gideri) istemine ilişkindir.
Yerel mahkeme tarafından davanın reddine dair verilen karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden; davacı tarafından Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2015/2203 esasında açılan davada davacının 24/09/2015 tarihinde geçirdiği kaza nedeniyle “SS Sağlık İşlemleri Tüzüğü” hükümlerine göre %27 maluliyeti bulunduğu kabul edilerek davacı lehine 11.505,20 TL geçici, 172.592,33 TL sürekli maluliyet tazminatına hükmedildiği, bu kararın sadece davalı sigorta şirketi tarafından “hesap raporunun genel şartlara göre düzenlenmesi gerektiğinden ve geçici iş göremezlik zararının teminat kapsamında olmadığından” bahisle istinaf edilmesi üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17 . Hukuk Dairesinin 2017/1597 E. 2018/421 K. sayılı ilamı ile “hesap raporunun yetersiz olması” nedeniyle kararın kaldırıldığı, kaldırma üzerine 2018/559 esas sayısını alan dosyada yapılan yargılamada bu kez “Özürlülük Ölçütü… Yönetmeliği” hükümlerine göre davacının maluliyeti %35 olduğu yönünde rapor düzenlendiği ve kaldırma kararı öncesi yapılan ıslah kapsamında davacı lehine 11.505.20 TL geçici, 172.592,33 TL sürekli maluliyet tazminatına karar verildiği anlaşılmıştır.
Davacı vekili tarafından, müvekkilinin maluliyetinin arttığı iddiasıyla iş bu dava açılmışsa da, bahse konu Gaziantep 2. Asliye Ticaret Mahkemesi dosyasındaki maluliyet oranları arasındaki farkın yönetmelik farklılığından kaynaklandığı, ilk derece mahkemesi tarafından da isabetli olarak belirtildiği üzere, bu mahkeme tarafından verilen ilk kararın davacı tarafından istinaf edilmemesi nedeniyle ilk karardaki maluliyet oranının ve tazminat miktarının artık davacı yönünden kesinleştiği nazara alındığında mahkemece davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, usul ve yasaya uygun olarak verilen ilk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davacı vekilinin yerel mahkeme kararına yönelik istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b-1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Davacıdan alınması gereken 179,90 TL istinaf karar ve ilam harcından, peşin alınan 59,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 120,60 TL harcın davacıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
3-Davacı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Kararın tebliği, kesinleştirme, harç ve gider avansı iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yerine getirilmesine,
5-HMK’nın 333. maddesi gereğince kullanılmayan istinaf gider avansının karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK.nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 21/06/2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

Başkan

Üye

Üye

Katip

* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.