Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Hukuk Dairesi 2021/79 E. 2022/1076 K. 27.10.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 27. HUKUK DAİRESİ
Esas No: 2021/79 – Karar No:2022/1076

T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
27. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2021/79
KARAR NO : 2022/1076

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 2. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/09/2020
NUMARASI : 2016/1012 E-2020/361 K

DAVACI :
VEKİLLERİ :
DAVALI :
VEKİLLERİ :
İHBAR OLUNAN : ….

DAVANIN KONUSU : Alacak (Eser Sözleşmesinden Kaynaklanan)
KARAR TARİHİ : 27/10/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 27/10/2022
Eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak talepli davada mahkemece davanın kabulüne dair verilen karara karşı süresi içinde davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine yapılan incelemede;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Davacı vekili özetle; taraflar arasında akdedilen 05.02.2013 tarihli sözleşme ile müvekkilinin istasyon teminini üstlendiğini, davalının istasyonun kurulacağı alanı zamanında teslim etmemesi, yapılacak iş ve işlemlerde sürekli zorluk çıkarması ve müvekkiline ait fabrikada meydana gelen yangın nedenleriyle gecikmeler yaşandığını, süre uzatım taleplerinin kötü niyetle kabul edilmediğini, davalı tarafça …’tan alınan izinle geçici bir istasyon kurulduğunu, istasyonda müvekkili tarafından temin edilen belirtilen malzeme ve sistemlerin kullanıldığını, müvekkili tarafından kurulmuş olan kalıcı istasyonun ise giriş ve çıkış noktalarında körlenerek by-pass edildiğini, müvekkiline ödeme yapılmadığını öne sürerek şimdilik 25.000 EURO’nun faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş; ıslah ile talebini 190.500 EURO’ya artırmıştır.
Davalı vekili özetle; davacının malzemeleri ve istasyonları sözleşmede belirtildiği şekilde ve zamanda tamamlamadığını, müvekkiline hukuken teslim edilmediğini, davacı tarafça temin edilen otomasyon sistemiyle giriş ve çıkış vana gruplarının kullanıldığını, sözleşmenin bir bütün olarak anahtar teslim 392.500 EURO bedelle yapıldığını, sözleşmede vana gruplarının ve otomasyon sisteminin devreye alınması veya kullanılmaya başlaması durumunda bedelinin ödeneceğine dair ibare bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince; “Toplanan deliller, tarafların beyanları ve bilirkişi raporlarından davacının 05/02/2013 tarihli sözleşme ile üstlendiği 50.000,00 m3/saat kapasiteli istasyonun kabulünün yapılmadığı ve halen çalışmadığı, 2013 yılında 10.000,00 m3/saat kapasiteli geçici istasyonun kurulduğu ve davacı tarafından temin edilen giriş ve çıkış vanaları ile kullanıma açıldığı, o tarihten beri bu şekilde gaz arzının sağlandığı, davacı tarafından temin edilen 50.000,00 m3/saat kapasiteli istasyonun giriş ve çıkışlarının körletilerek atıl durumda bulunduğu, 2013 yılından beri 10.000,00 m3/saat kapasiteli geçici istasyonda davacı tarafından temin edilen malzemelerin kullanılarak sistemin çalışır vaziyette olduğu, bilirkişi raporlarına göre davacı tarafından temin edilen malzeme bedelinin 190.500 Euro olduğu, geçici istasyonda davalı tarafından davacının temin ettiği malzemelerin 2013 yılından beri kullanılıyor olması dikkate alındığında söz konusu malzeme bedelinin ödenmesinden davalının sorumlu olduğu kanaatine varılmakla davacının davasının kabulüne karar verilmiştir. Ancak kısa kararda kabul edilen miktar sehven 195.000 Euro olarak yazılmış” olduğu gerekçesiyle” Davacının davasının kabulü ile 195.000 Euro alacağın 25.000 Euro yönünden dava tarihi olan 30/12/2016, 170.000 Euro yönünden ıslah tarihi olan 30/12/2019 tarihinden itibaren işleyecek 3095 sayılı kanunun 4/a maddesinde öngörülen faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,” karar vermiştir.
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; taraflar arasında akdedilen sözleşmede ….yapım şartnamesi, ekleri ve malzeme listesini gösterir eklerin sözleşmenin ayrılmaz parçası olarak belirlendiği, davacıyla yapılan sözleşmenin eki listeyle istasyonda kullanılacak malzemelerin model ve markalarının belirlendiği, bilirkişi raporunda malzemelerin sözleşmeye uygun olup olmadığının değerlendirilmesi gerektiği, malzemelerin söz konusu işi gerçekleşmeye yeterli olduğuna dair bilirkişi değerlendirmesinin kabul edilebilir olmadığı, istasyonun tamamlanarak kabulünün yapılmadığı, müvekkiline hukuken teslim edilmediği, … tarafından verilen yazıda hala eksikliklerin olduğunun belirtildiği, istasyonda etiketlerin silik olduğu ve el ile sonradan vurulduğunun açık bulunduğu, kullanılan malzemelerin sertifikalarının sunulmadığı, bilirkişiler tarafından yeterli inceleme yapılmadığı, tesisin açılışının yapılacak olması nedeniyle geçici istasyon kurdurularak …’a geçici kabulünün yapıldığı, açılışa hazır hale getirildiği, sözleşmeye konu 50.000 sm3 kapasiteli istasyonun yapılmasının şart olduğu nedenleriyle mahkeme kararının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak talepli olup, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İnceleme, Hukuk Muhakemeleri Kanunu (HMK) 355. Madde uyarınca istinaf nedenleriyle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre talep sonucundan daha azına karar verilebilir. Hakimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır (HMK 26).
Somut olayda davacı tarafça dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 25.000 EURO’nun faiziyle tahsiline karar verilmesi dava edilmiş, bilirkişi raporuna uygun olarak talep kısmi ıslah ile 190.500 EURO’ya artırmış olduğu halde mahkemece taleple bağlılık ilkesine aykırı olarak ıslahla artırılan miktarı aşar biçimde davanın kabulüyle, 195.000 EURO’nun tahsiline karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunduğundan istinaf nedenleri incelenmeksizin davalı tarafın istinaf başvurusunun kabulüyle, mahkeme kararının HMK 353/1.a.4 madde gereğince kaldırılmasına, dava dosyasının kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-) Davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne,
2-) Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 02.09.2020 tarih ve 2016/1012 E- 2020/361 K sayılı kararının HMK 353/1.a.4 maddeler gereğince kaldırılmasına,
3-) Davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine,
4-) Davalı tarafça yatırılan 54,40 + 15.247,68 TL istinaf harcının talebi halinde kendisine iadesine,
5-) Davalı tarafından yapılan istinaf başvurma harcı ile istinaf yargılama giderlerinin ilk derece mahkemesince verilecek kararda dikkate alınmasına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK 353/1-a madde gereğince KESİN olarak 27.10.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Başkan …
e-imzalıdır

Üye …
e-imzalıdır

Üye …
e-imzalıdır

Katip …
e-imzalıdır

e-imzalıdır e-imzalıdır e-imzalıdır e-imzalıdır