Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2020/1957 – 2022/2403
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2020/1957
KARAR NO : 2022/2403

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA BATI ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/10/2020
NUMARASI : 2017/73 Esas 2020/467 Karar

DAVACI :
VEKİLLERİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : Tazminat (Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Açılan )
KARAR TARİHİ : 23/12/2022
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 11/01/2023

Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davalı … Sigorta A.Ş vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda;

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının, 14/11/2016 tarihinde eşi …’in sevk ve idaresindeki ve davalı nezdinde ZMMS poliçesi ile sigortalı olan araçta arka koltukta seyir halinde iken dava dışı …’in sevk ve idaresindeki kamyonet ile çarpışması sonucunda yaralandığını, kazanın oluşumunda davacının hiçbir kusurunun bulunmadığını, davacının yaralanması neticesinde iş göremez duruma düştüğünü, kaza tarihinde günlük 140,00-TL ücretle evlere temizliğe giderek temizlik işinde çalıştığını, ancak davaya konu kaza neticesinde bacağında ve kolunda meydana gelen sakatlıktan dolayı gelir kaybının meydana geldiğini, zararının tazmini için davalı sigorta şirketine başvuruda bunulduğunu ancak davalı sigorta şirketince verilen cevabın taleplerini karşılamadığını beyanla, fazlaya ilişkin dava ve talep hakları saklı kalmak kaydıyla; iş gücü kaybına istinaden 4.000,00-TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı sigorta şirketinden tahsilii talep etmiş;11/05/2017 tarihli celsede, talep edilen maddi tazminatın 2.000,00-TL’sinin geçici iş göremezlik tazminatına, 2.000,00-TL’sinin sürekli iş göremezlik tazminatına ilişkin olduğunu beyan etmiş; 09/11/2018 tarihli ıslah dilekçesi ile; 4.000,00-TL olan tazminat talebini 157.102,27-TL artırarak, 161.102,27-TL’ye yükseltmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili cevap dilekçesinde; hukuki olarak sorumlu oldukları miktarın sigortalı araç sürücüsünün kaza sırasındaki kusur oranı ile sınırlı olduğunu, bu nedenle kusur oranının tespiti gerektiğini, davacının koruyucu tertibat kullanmamış olması nedeniyle müterafık kusur indirimi ve hatır için taşınması nedeniyle hatır taşıması indirimi yapılması gerektiğini, SGK tarafından davacıya ödeme yapılmış olması halinde yapılan ödemenin hesaplanacak tazminattan tenzili gerektiğini, usulüne uygun başvuruda bulunulmadığından dava öncesinde temerrüt şartlarının gerçekleşmediğini, davacı lehine tazminata karar verilmesi halinde yasal faizin uygulanması gerektiğini beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Yerel mahkemece, tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, 14/11/2016 tarihinde davacının da üzerinde yolcu olarak bulunduğu davalı sigorta şirketine sigortalı … plakalı motosiklet sürücüsü …’in Karlıdağ caddesinden gelip olay yeri “T” kavşakta sol taraftaki … 3 giriş-çıkış kısmına girmek için sola doğrultu değiştirme manevrası ile dönüş yaparken, bölünmüş yolda sağ tarafından yaklaşık 60 km/h hızla düz seyirle gelen dava dışı sürücü … idaresindeki … plakalı otomobilin ününü kapatarak darbesine maruz kalıp sürüklenmesi sonucu davacının yaralanmasıyla neticelenen davaya konu trafik kazasının meydana geldiği, davalı sigorta şirketine sigortalı motosiklet sürücüsü dava dışı …’in meydana gelen kazanın oluşumunda % 85, dava dışı otomobil sürücüsü dava dışı …’in ise % 15 oranında kusurlarının bulunduğu, davacının 14/11/2016 tarihli yaralanması neticesinde vücut genel çalışma gücünden % 8.0 oranında kaybettiği, 9 ay süreyle işgöremezlik halinde kaldığı, aktüerya uzmanı bilirkişi tarafından yapılan hesaplamaya göre davacının geçici işgöremezlik nedeniyle oluşan maddi zararının 9.599,65-TL, sürekli iş göremezlik nedeni ile oluşan maddi zararının ise 53.061,65-TL olduğu, aracın 10/02/2016-10/02/2017 devresi için davalı … Sigorta A.Ş. nezdinde ZMSS poliçesiyle sigortalı olduğu, hal böyle olunca davacının 14/11/2016 tarihli kazaya bağlı olarak oluşan bu maddi zararından davalı … Sigorta A.Ş.’nin 2918 sayılı KTK’nun 85/1 ve 91 maddeleri ile ZMSS Genel Şartlarının A.3 maddesi gereğince sorumluluğunun bulunduğu, Hüküm altına alınan maddi tazminata, davalı sigorta şirketinin 29/12/2016 tarihinde (Başvurunun tebliğ tarihi olan 13/12/2016 tarihine 15 gün ilave edilmek suretiyle ulaşılmıştır.) temerrüde düştüğü değerlendirilerek bu tarihten itibaren yasal faiz (kazaya karışan aracın ticari araç olmaması nedeniyle) işletilmesine karar verilmesi gerektiğinden bahisle,Davanın kısmen kabulüne; 9.599,65-TL geçici iş göremezlik tazminatı, 53.061,65-TL sürekli iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 62.661,30-TL maddi tazminatın temerrüt tarihi olan 29/12/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının sorumluluğunun poliçe limitiyle sınırlı tutulmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş;hükme karşı davalı sigorta şirketi vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davalı sigorta şirketi vekili istinaf dilekçesinde; Geçici iş göremezlik tazminatına hükmedilmesinin hatalı olduğunu, Trafik Sigortası Genel Şartları Uyarınca geçici iş göremezlik tazminatı teminat kapsamı dışında olup, SGKnın sorumluluğunda olduğunu, davalı şirketin sorumluluğu bulunmadığını, ilgili talebin reddi gerekmekte iken 9.599,65-TL geçiçi iş göremezlik tazminatına hükmedilmesinin doğru olmadığını, kararın bu kısmını istinaf ettiklerini belirterek kararın bu nedenle kaldırılmasını talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE
Davalı sigorta şirketi vekilinin istinaf sebepleri ile sınırlı olarak, dosya içerisindeki bilgi ve belgeler, mahkeme kararının gerekçesi, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesi ile yapılan inceleme sonunda; Dava, yaralanmalı trafik kazasından kaynaklanan geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı istemine ilişkin olup, davalı sigorta şirketinin istinaf talebi geçici iş göremezlik tazminatının ZMMS poliçesi genel şartları gereği teminat kapsamında olmadığına ve bu tazminattan sorumlu tutulmamaları gerektiğine dairdir.
Davalı sigorta şirketi vekili geçici iş göremezlik tazminatının teminat kapsamında olmadığını, bu giderlerden SGK’nın sorumlu olduğunu ileri sürmüş ise de; davacının zararının ve zararın kapsamının 2918 sayılı KTK.nın ve 6098 sayılı TBK.nın haksız fiile ilişkin hükümleri gereğince belirlenmesinin gerekmesi, 6098 Sayılı TBK’nun 54. maddesinde çalışma gücünün azalmasından veya yitirilmesinden doğan kayıplar ile kazanç kaybı, bedensel zararlar kapsamında sayılmış olup, geçici iş görmezlik zararının bu kapsamda olması, sürücü ve işletenin, zarar görenin geçici iş görmezlik zararlarından sorumlu olması nedeniyle, aracın sigortalı olması halinde 2918 Sayılı Yasanın 90. maddesi gereğince, sigortanın sorumluluğu da TBK hükümlerine göre belirleneceğinden ve geçici iş göremezlik zararı 2918 Sayılı Kanunun 92. maddesinde sigorta teminatı dışında tutulmadığından, davacının geçici iş göremezlik tazminatını davalı sigorta şirketinden talep edebilmesine, genel şartlara atıf yapan kanuni düzenleme Anayasa Mahkemesince iptal edildiği gibi, geçici iş göremezlik zararı tedavi giderlerinden olmayıp, 2918 Sayılı Yasanın 98. maddesinde, geçici iş göremezlik zararının SGK’nun sorumluluğunda olduğuna ilişkin her hangi bir düzenlemenin de yer almaması, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenlemede; trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin karşılanacağı belirtilmiş olup, geçici iş göremezlik gideri ödemesinin bu yasa kapsamı içerisinde bulunmamasına (Yargıtay 10.H.D.’nin 2016/10172 Esas, 2019/10217 Karar 24.12.2019 Tarihli, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 2012/5743-2013/4496 sayılı, 01.04.2013 tarihli ilamı vb) ve mahkemenin gerekçesine göre davalı sigorta şirketi vekilinin geçici iş göremezlik tazminatının teminat kapsamında olmadığına ilişkin istinaf talebi doğru görülmediğinden davalı sigorta şirketi vekilinin yerinde görülmeyen istinaf taleplerinin HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince (HMK.nın 355 maddesine göre istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan inceleme sonucu)esastan reddine karar verilmesi gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davalı … Sigorta Aş(eski unvanı … Sigorta Aş)vekilinin istinaf talebinin HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Davalı şirketten alınması gereken 655.75T-L istinaf karar harcından, peşin alınan 163.93-TL’nın mahsubu ile bakiye 491.82-TL harcın davalı sigortacıdan tahsili ie hazineye gelir kaydına,
3-İstinafa gelen davalı sigorta şirketi tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Karar tebliği,harç ikmali ve kesinleştirme işlemlerinin ilk derece mahkemesince yerine getirilmesine,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK.nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 23.12.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

Başkan
Üye
Üye
Katip

* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.