Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No….
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ
….
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
…..
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/11/2018
NUMARASI :…..
DAVANIN KONUSU : Tazminat
KARAR TARİHİ : 24/06/2021
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 06/07/2021
Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davalı vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili, 18.12.2016 tarihinde davalıya zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı aracın, davacının yolcu olarak bulunduğu araca çarpması sonucu davacının yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 2.500,00 TL sürekli iş göremezlik ve 1.000,00 TL geçici iş göremezlik ile 500,00 TL bakıcı gideri tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, yargılama aşamasında geçici iş göremezlik tazminatı 2.519,06 TL, sürekli iş göremezlik tazminatını 7.255,39 TL ve 500,00 TL bakıcı gideri tazminatı talebini 805,33 TL olarak belirlemiştir.
Davalı vekili, …… plakalı aracın davalı sigorta şirketine kaza tarihini kapsar şekilde ZMMS poliçesi ile sigortalı olduğunu, davalının sigortalısının kusur oranına isabet eden zarardan sorumlu olduğundan kusur oranın tespiti gerektiğini, dava tarihinden önce davalı sigorta şirketine usulüne uygun bir başvuru yapılmadığını, bakıcı giderinden … sorumlu olduğunu savunmuştur.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacının yolcu olarak bulunduğu aracın sürücüsünün tek yönlü bölünmüş yolun sağ banketi üzerinde ters yönde seyretmekle birinci derecede, sigortalı araç sürücüsünün ise ters yönden üzerine doğru gelmekte olan aracı gördüğünde fren tedbiri ile aracın hızını düşürmemesi, karşı yönden gelen araç sürücüsünü ses ve ışık cihazı ile etkili olarak uyarmaması ve paniğe kapılarak kontrolsüzce sağa manevra yapıp kaplama dışına çıkmakla %20 oranında kusurlu olduğu, …, Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığından alınan raporda davacının vücut çalışma gücünden %10,2 oranında kaybettiği, 9 ay süreyle iş göremezlik halde kaldığı, 3 ay süre ile başka birinin bakımına muhtaç olduğunun tespit edildiği, maluliyet raporu yeni genel şartlar uyarınca özürlülük ölçütü, sınıflandırılması ve özürlülere verilecek sağlık kurulu raporları hakkındaki yönetmeliğe göre düzenlenmemiş ise de bu yönde rapora itiraz edilmediği, hesap bilirkişisi raporlarına göre davacının 805,33 TL bakıcı gideri, 2.519,06 TL geçici iş göremezlik ve 7.255,39 TL sürekli iş göremezlik zararından kaynaklı tazminata hak kazandığı sigortalı araç kamyon olduğu için avans faizi uygulanması gerektiği, davadan önce sigorta şirketine müracaat 24/03/2014 tarihinde yapıldığından ve sigorta şirketi müracaat üzerinden 8 iş günü geçtikten sonra temerrüde düşeceğinden temerrüt tarihinin 05.04.2017 olarak belirlendiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, 10.579,78 TL.nin 05.04.2017 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlı avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, karara karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvuru yapılmıştır.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davalı sigorta şirketi vekili istinaf başvuru dilekçesinde; dava konusu geçici iş göremezlik ve geçici bakıcı gideri taleplerinin poliçe teminatı kapsamında olmadığını, KTK.nın 92/i maddesinde” (Ek: 14/4/2016-6704/4 md.) Bu Kanun çerçevesinde hazırlanan zorunlu mali sorumluluk sigortası genel şartları ve ekleri ile tanımlanan teminat içeriği dışında kalan talepler.” teminat dışında olduğunun düzenlendiğini, Trafik Sigortası Genel Şartları A.5. b bendinde, geçici iş göremezlik zararı Sosyal Güvenlik Kurumu’nun sorumluluğunda olduğunun belirtildiğini, geçici iş göremezlik ve geçici bakıcı gideri talepleri sağlık teminatına dahil olduğunu, KTK 98. maddesi ve 6111 sayılı yasanın geçici 1. Maddesi ve Zorunlu Trafik sigortası Genel Şartları kapsamında davalı şirketin geçici bakıcı ve geçici iş göremezlik zararı bakımından sorumluluğu bulunmadığını, avans faizine hükmedilmiş olmasının doğru olmadığını, davalı şirkete 24.03.2017 tarihinde başvuru yapıldığı, 05.04.2017 tarihinde temerrüt gerçekleştiği belirtilerek 05.04.2017 tarihinden itibaren faize hükmedildiğini, davalıya bir başvuru yapılmışsa da, usulüne uygun ve tam bir başvuru yapılmadığını, dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE
Davalı vekilinin istinaf sebepleri ile sınırlı olarak, dosya içerisindeki bilgi ve belgeler, mahkeme kararının gerekçesi, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesi ile yapılan inceleme sonunda;
Dava trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili davalıya zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı aracın neden olduğu kazada davacının yaralandığını belirterek geçici ve sürekli iş göremezlik ve bakıcı gideri talep etmiş, mahkemece davalıya sigortalı araç sürücüsünün kusur oranına göre belirlenen geçici ve sürekli işgöremezlik ve bakıcı gideri tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dava konusu olay 18.12.2016 tarihinde meydana gelmiş, davalı tarafından zorunlu mali sorumluluk sigorta poliçesi 05.01.2016 tarihinde düzenlenmiştir.
Olay tarihinde yürürlükte olan 2918 sayılı Karayolları Trafik kanunun 90. Maddesinde “Zorunlu mali sorumluluk sigortası kapsamındaki tazminatlar bu Kanun ve bu Kanun çerçevesinde hazırlanan genel şartlarda öngörülen usul ve esaslara tabidir. Söz konusu tazminatlar ve manevi tazminata ilişkin olarak bu Kanun ve genel şartlarda düzenlenmeyen hususlar hakkında 11/1/2011 tarihli ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun haksız fiillere ilişkin hükümleri uygulanır.” Şeklindeki düzenleme ve 2918 sayılı KTK.nın 92/i bendinde yer alan “Bu Kanun çerçevesinde hazırlanan zorunlu mali sorumluluk sigortası genel şartları ve ekleri ile tanımlanan teminat içeriği dışında kalan talepler.” hükmü Anayasa Mahkemesinin 17.7.2020 tarihinde ……K. sayılı kararı Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar vermiştir.
Danıştay ve Yargıtay tarafından kabul edilen uygulamaya göre “Uygulanması gereken bir kanun hükmü, hüküm kesinleşmeden önce Anayasa Mahkemesince iptaline karar verilirse, usulü kazanılmış hakka göre değil, Anayasa Mahkemesi’nin iptal sonrası oluşan yeni duruma göre karar verilebilecektir.” yönünde değerlendirme yapılmıştır. Anayasa Mahkemesi’nin somut norm denetimi neticesinde verdiği iptal kararlarının Resmî Gazete’de yayımlanması ile sonuç doğuracağı ve eldeki tüm uyuşmazlıklara uygulanması gerektiği uyulması zorunlu yargısal içtihatlar ile kabul edilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Anayasa Mahkemesinin 17.7.2020 tarihinde….. K. sayılı kararı ile Karayolları Trafik Kanunu’nun 90. maddesinin birinci cümlesinde yer alan “…ve bu Kanun çerçevesinde hazırlanan genel şartlarda…” ibaresi ile ikinci cümlesindeki “…ve genel şartlarda…” ibaresinin ve 92. maddesinin (i) bendinin Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar vermiş olması nedeniyle davacının zararının ve zararın kapsamının 2918 sayılı KTK.nın ve 6098 sayılı TBK.nın haksız fiile ilişkin hükümlerine ve Yargıtay uygulamalarına göre belirlenmesi gerekir. Davalı vekili geçici işgöremezlik tazminatı ve bakıcı giderinin sigorta kapsamına olmadığını iddia etmiş ise de 2918 sayılı KTK.nın 90.maddesinin atfı ile tazminatın kapsamının TBK. hükümlerine göre belirlenmesi gerektiği, TBK.nın 54. Maddesinde geçici işgöremezlik kazanç kaybının, tedavi giderlerinin zarar sorumlularından istenebileceğinin düzenlendiği, Yargıtay tarafından bakıcı giderinin tedavi gideri kapsamındaki zararlardan olduğunun kabul edildiği, ayrıca 2918 sayılı KTK.nın 98. Maddesinde … trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinden sorumlu olduğunun düzenlendiği, geçici işgöremezlik zararı ve bakıcı giderinden sorumlu olduğuna dair bir düzenlemenin olmadığı, davacının yaralanmasına bağlı yapılması zorunlu olan ve belgelenmesi beklenmeyecek tedavi giderlerinden zorunlu mali sorumluluk sigortasının sorumluluğunu devam ettiği, sigortanın sorumluluğunun kapsamı dışında olan hallerin düzenlendiği KTK.nın 92. Maddesinde geçici işgöremezlik, tedavi gideri ve bakıcı giderinden sigortanın sorumlu olmadığına dair bir düzenleme bulunmadığından davalının bu husustaki istinaf sebepleri de yerinde görülmemiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına, davalıya sigortalı aracın kamyon olması nedeniyle belirlenen tazminata avans faiz uygulanmasında ve davacı tarafından dava açılmadan önce sigorta şirketine başvurulmuş olup gerekli belgelerin ibraz edilmediği ve KTK.nın 99. Maddesi gereğince temerrüdün oluşmadığının davalı tarafından ispat edilmemiş olmasına göre, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK.nın 353/1.b.1.maddesi gereğince esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı sigorta şirketi vekilinin İstinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunun 353/1.b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 722,70 TL istinaf karar ve ilam harcından peşin alınan 44,40 TL + 137,00 TL’nin mahsubu ile kalan 541,30 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir olarak kaydedilmesine,
3- Başvuran tarafça yapılan istinaf yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-Taraflarca yatırılan delil ve gider avansından kullanılmayan kısmın HMK’nun 333.maddesi uyarınca karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,
5-Karar tebliği, harç mahsup, iade ve tahsil işlemlerinin ilk derece mahkemesince yerine getirilmesine,
Dosya üzerinden yapılan inceleme sonunda HMK.nın 362/1.a maddesi gereğince miktar itibariyle KESİN olmak üzere 24.06.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.