Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi 2019/3314 E. 2022/1181 K. 28.04.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

….

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/09/2019
NUMARASI ….

DAVANIN KONUSU : Tazminat

KARAR TARİHİ : 28/04/2022
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 27/05/2022

Mahalli mahkemesince verilen karara karşı Davalı vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; 27/11/2015 tarihinde müvekkili …’ın yolcu olarak içerisinde bulunduğu, davalı tarafından ZMMS ile sigortalı araçla seyir halindeyken meydana gelen tek taraflı trafik kazasında yaralandığını, sürücünün müvekkilinin kardeşi olduğunu, meydana gelen zararlarından davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek ve fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 500,00 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 500,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 1.000,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davacı vekili ıslah dilekçesi ile geçici iş göremezlik zararını 4.932,89 TL olarak belirleyerek davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının olayda hatır için taşındığını, davalı şirketin sorumluluğunun poliçe limiti ile sınırlı olduğunu, 6111 sayılı yasa gereğince geçici iş göremezlik taleplerinin teminat dışı olduğunu savunarak davanın davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece; davanın tek taraflı trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle, davacının yolcu olarak içerisinde bulunduğu aracın ZMMS sigortacısına yönelik açılan maddi tazminat (geçici-kalıcı iş göremezlik) istemine ilişkin olduğu, Ankara Adli Tıp Kurumu Grup Başkanlığı Trafik İhtisas Dairesi’nden alınan rapora göre olayda davalı tarafından sigortalı aracın dava dışı sürücüsü …’ın %100 oranında asli kusurlu olduğu, davacının maluliyeti yönünden İstanbul Adli Tıp Kurumu 2.İhtisas Kurulu’ndan alınan raporda davacının “Özürlülük Ölçütü Sınıflandırması Ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporu Hakkında Yönetmelik” hükümlerine göre, bedensel özür oranının (kalıcı iş göremezlik) %0 olduğu, geçici iş göremezlik süresinin 4 aya kadar uzayabileceğinin belirtiliği, raporun karar vermeye elverişli olduğu, her ne kadar davalı vekili olayda hatır taşıması indirimi yapılması gerektiğini belirtmiş ise de; dosya kapsamına göre davacının aracın sürücüsünün kardeşi olduğu, Yargıtay’ın yerleşik kararları uyarınca yakın aile bireylerinin taşınması, hatır değil ailevi ilişkiler ve yükümlülükler içerisinde değerlendirildiğinden olayda hatır taşımasının bulunmadığı, aktüerya bilirkişi raporunda davacının 4.932,89 TL geçici iş göremezlik tazminatı hesaplandığı,davacının Yargıtay içtihatları da dikkate alınarak 6111 sayılı yasa kapsamında bulunmayan geçici iş göremezlik zararını ZMMS kapsamında davalı … şirketinden talep edilebileceği, kalıcı iş göremezlik zararının ise kanıtlamadığı gerekçesi ile; davanın kısmen kabulü ile; 4.932,89 TL geçici iş göremezlik tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kalıcı iş göremezliğe yönelik tazminat talebinin reddine, karar verilmiş hüküm davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; kararın hatalı olduğunu geçici iş göremezlik zararlarının teminat dışı olduğunu, sorumluluğun SGK’da olduğunu; karara dayanak bilirkişi raporunda fahiş hesaplama olduğunu ve sebepsiz zenginlemeye yol açacağını belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE
Mahkemece verilen kararda kamu düzenine aykırılık görülmediğinden, HMK’nın 355. maddesi gereğince istinaf edenin sıfatına göre ve istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan istinaf incelemesi sonucunda;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı istemidir. Mahkemece davacının sürekli iş göremezlik zararının meydana gelmediğinden reddine, geçici iş göremezlik tazminatının ise kabulüne karar verilmiş hüküm davalı vekili tarafından geçici iş göremezlik zararının sigorta teminatı kapsamında olmadığından, ayrıca hesaplamanın da fahiş olduğundan bahisle istinaf edilmiştir.
Olay tarihinde davacının, davalı tarafından ZMMS ile sigortalı araç içerisinde yolcu iken araç sürücüsünün direksiyon hakimiyetini kaybetmesi ile meydana gelen kaza neticesinde yaralandığı anlaşılmaktadır. Kazanın meydana gelmesinde sigortalı araç sürücüsünün %100 kusurlu olduğu Ankara Adli Tıp Grup Başkanlığı Trafik İhtisas Dairesi’nden alınan kusur raporu ile tespit edildiğinden, davacı ZMMS kapsamında meydana gelen zararlarını davalıdan talep edebilir.
Davalı vekili geçici iş göremezlik zararlarının sigorta teminatı kapsamında kalmadığını, sorumluluğun Sosyal Güvenlik Kurumu’nda olduğunu ileri sürmüş ise de; davacının zararı ve zararın kapsamı 2918 sayılı KTK’nın ve 6098 sayılı TBK’nın haksız fiile ilişkin hükümleri gereğince belirlenmesi gerekir. 6098 Sayılı TBK’nın 54. maddesinde çalışma gücünün azalmasından veya yitirilmesinden doğan kayıplar ile kazanç kaybı, bedensel zararlar kapsamında sayılmış olup, geçici iş göremezlik zararlarının bu kapsamda olması, sürücü ve işletenin, zarar görenin geçici iş görmezlik zararlarından sorumlu olması nedeniyle, aracın sigortalı olması halinde 2918 Sayılı Yasanın 90. maddesi gereğince, sigortanın sorumluluğu da TBK hükümlerine göre belirleneceğinden ve geçici iş göremezlik zararları 2918 Sayılı Kanunun 92. maddesinde sigorta teminatı dışında tutulmadığından, davacı geçici iş göremezlik tazminatını, bedensel zararlardan sorumlu olan davalı … şirketinden talep edebilir. Ayrıca geçici iş göremezlik zararı tedavi giderlerinden olmadığı gibi 2918 Sayılı Yasanın 98. maddesinde geçici iş göremezlik zararlarının SGK’nın sorumluluğunda olduğuna ilişkin her hangi bir düzenleme de yer almamaktadır. 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenlemede; trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin karşılanacağı belirtilmiş olup, geçici iş göremezlik ödemeleri bu yasa kapsamı içerisinde bulunmadığından (Yargıtay 10.H.D.’nin 2016/10172 E. 2019/10217 K. 24.12.2019 Tarihli, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 2012/5743-2013/4496 sayılı, 01.04.2013 tarihli ilamı vb) davalı … şirketi vekilinin geçici iş göremezlik tazminatının teminat kapsamında olmadığına ilişkin istinafı yerinde görülmemiştir.
Bunun yanı sıra, davalı tazminat hesaplanmasının uygun olmadığını da ileri sürmüş ise de; somut şekilde raporda hataya yönelik bir açıklamaya yer verilmemiştir. Alınan raporda davacının geçici iş göremezlik süresi kadar asgari ücret üzerinden hesaplama yapılmış olup rapor karar vermeye yeterli ve elverişli olduğundan davalı vekilinin hesap raporuna yönelik soyut istinaf sebepleri de yerinde görülmemiştir.
Buna göre; dosya kapsamına, kararın dayandığı delillerle, yasaya uygun gerektirici nedenler ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkeme kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmamasına, geçici iş göremezlik zararlarının ZMMS teminatı kapsamında bulunmasına, yapılan hesaplamanın da dosya kapsamına uygun olmasına göre; davalı vekilinin tüm istinaf sebepleri yerinde görülmediğinden, istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerekmiş, aşağıdaki hüküm tesis edilmiştir
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davalı vekilinin yerel mahkeme kararına yönelik istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Davalıdan alınması gereken 336,97 TL nispi istinaf karar ve ilam harcından, peşin alınan 84,24 TL harcın mahsubu ile bakiye 252,72 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
3-Davalı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-Kararın tebliği, kesinleştirme, harç ve gider avansı iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yerine getirilmesine,
5-HMK’nın 333. maddesi gereğince kullanılmayan istinaf gider avansının karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK.nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 28/04/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.