Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2019/3244 – 2022/1176
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2019/3244
KARAR NO : 2022/1176
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/10/2019
NUMARASI : 2018/826 Esas 2019/700 Karar
DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLLERİ :
DAVANIN KONUSU : Tazminat ( Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ : 28/04/2022
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 25/05/2022
Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davalı vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; 20/12/2016 tarihinde müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu, davalı tarafından ZMMS ile sigortalı araç sürücüsünün direksiyon hakimiyetini kaybetmesi neticesinde tek taraflı yaralanmalı trafik kazası meydana geldiğini, müvekkilinin kaza neticesinde yaralandığını, müvekkilinin kazanın meydana gelmesinde kusurunun bulunmadığını, bu sebeple de müvekkilinin zararlarından sigorta şirketinin sorumlu olduğunu, kaza sonucu yaralanan müvekkilinin geçici ve kalıcı iş göremezliğe maruz kaldığını ve sürekli bakım ihtiyacı içine düştüğünü ileri sürerek ve fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak; 5.000,00 TL maddi tazminatın ve bakıcı gideri olarak 100,00 TL’nin kaza tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davacı vekili 24/06/2019 havale tarihli dilekçesi ile 5000,00 TL maddi tazminatın 4177,82 TL sinin geçici iş göremezlik tazminatına, 822,18 TL sinin sürekli iş göremezlik tazminatına ilişkin olduğunu açıklamış, bakıcı gideri istemini de 5.289,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı tarafça müvekkili şirkete usulüne uygun bir başvuru yapılmadığından kanunda belirtilen başvuru şartının yerine getirilmediğini, bu nedenle davanın usulden reddinin gerektiğini, esasa ilişkin olarak ise; kaza yapan aracın müvekkili tarafından ZMMS poliçesi ile sigortalı olduğunu, poliçeden dolayı sorumluluklarının sigortalının kusuru oranında olmak üzere teminat limiti ile sınırlı olduğunu, geçici iş göremezlik zararı ile geçici bakıcı giderlerinin poliçe teminatı kapsamında olmadığını, avans faizi talebinin haksız olduğunu, müvekkili şirketin dava açılmasına sebebiyet vermediğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece; davanın, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat ve bakıcı giderine ilişkin olduğu; davacının geçirdiği kaza nedeniyle, … Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığından alınan raporda; “Erişkinler İçin Engellilik Değerlendirmesi Hakkında Yönetmelik” esas alındığında şahsın engel oranın % 0 olduğu, 3 ay süre ile iş göremezlik halinde kaldığı, iş göremez kaldığı 3 ay süresince başkasının bakımına muhtaç olduğu, Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliğinin 12. Maddesine göre devamlı surette başka birinin bakımına muhtaç olmadığının mütalaa edildiği; aktüer ve trafik bilirkişisinden alınan raporda kusur yönünden; meydana gelen kazada sigortalı araç sürücüsünün dikkatsiz ve tedbirsiz araç kullanarak kendisinin ve trafikteki diğer unsurların can ve mal güvenliğini tehlikeye atacak şekilde araç kullandığı anlaşıldığından %100 oranında asli kusurlu olduğu, aktüerya yönünden; 20/12/2016 tarihinde meydana gelen trafik kazası sonucu özür durumu bulunmadığı tespit edilen davacının daimi iş göremezlik tazminatı alacağının bulunmadığı, 4.177,82 TL geçici iş göremezlik tazminatı hesaplandığı, genel şartlardaki düzenlemeye göre bakıcı ücreti talep edemeyeceği değerlendirilmekle birlikte bu hususun mahkemenin takdirinde olması sebebiyle bakıcı gideri tazminatına hükmedilmesi halinde 5.289,00 TL bakıcı gideri tazminatı hesap edildiği, raporun karar vermeye elverişli olduğu, davacının hesaplanan zararlarını ZMMS kapsamında davalıdan talep edebileceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile 4.177,82 TL geçici iş göremizlik tazminatı, 5.289,00 TL bakıcı gideri olmak üzere toplam 9.466,82 TL ‘nin temerrüt tarihi olan 17/05/2018 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, sürekli iş göremezlik tazminatına ilişkin talebi reddine karar verilmiş hüküm davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; geçici iş göremezlik tazminatının sigorta teminatı kapsamında olmadığını, sorumluluğun SGK’da olduğunu, bakıcı giderini de kabul etmemekle birlikte; bakıcı giderinin de teminat kapsamında olduğu durumda dahi bilirkişi tarafından hesaplanan bakıcı giderinden en az %50 oranında indirim yapılması gerektiğini, belirterek kararın kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE
Mahkemece verilen kararda kamu düzenine aykırılık görülmediğinden, HMK’nın 355. maddesi gereğince istinaf edenin sıfatına göre ve istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan istinaf incelemesi sonucunda;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle sürekli iş göremezlik ve geçici iş göremezlik tazminatı ile bakıcı gideri istemidir.
Olay tarihinde, davacının yolcu olarak bulunduğu, davalı tarafından ZMMS ile sigortalı aracın tek taraflı kazasında davacının yaralanması nedeniyle, mahkemece … Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı’ndan alınan raporda; davacının maluliyetinin bulunmadığı, 3 ay süre ile iş göremez kaldığı ve iş göremez kaldığı süre ile bakıma muhtaç kaldığının tespit edildiği, kusur bilirkişisinden alınan rapora göre de kazanın meydana gelmesinde araç sürücüsünün %100 kusurlu olduğunun tespit ediliği görülmüştür. Mahkemece de, davacının bakıcı gideri ve geçici iş göremezlik zararlarından davalının sorumlu olacağı kabul edilerek, alınan aktüer hesap raporu çerçevesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, davalı vekili tarafından geçici iş göremezlik tazminatı ve bakıcı giderinden sorumlu olmadıklarından, bakıcı giderinden sorumlu oldukları kabul edilse bile hesaplamanın uygun olmadığından bahisle karar istinaf edilmiştir.
Davalı vekili geçici iş göremezlik zararlarının ve bakıcı giderlerinin sigorta teminatı kapsamında kalmadığını, sorumluluğun Sosyal Güvenlik Kurumu’nda olduğunu ileri sürmüş ise de; davacının zararı ve zararın kapsamı 2918 sayılı KTK.nın ve 6098 sayılı TBK.nın haksız fiile ilişkin hükümleri gereğince belirlenmesi gerekir. 6098 Sayılı TBK’nın 54. maddesinde çalışma gücünün azalmasından veya yitirilmesinden doğan kayıplar ile kazanç kaybı, bedensel zararlar kapsamında sayılmış olup, geçici iş göremezlik zararlarının bu kapsamda olması, sürücü ve işletenin, zarar görenin geçici iş görmezlik zararlarından sorumlu olması nedeniyle, aracın sigortalı olması halinde 2918 Sayılı Yasanın 90. maddesi gereğince, sigortanın sorumluluğu da TBK hükümlerine göre belirleneceğinden ve geçici iş göremezlik zararları 2918 Sayılı Kanunun 92. maddesinde sigorta teminatı dışında tutulmadığından, davacı geçici iş göremezlik tazminatını, bedensel zararlardan sorumlu olan davalı sigorta şirketinden talep edebilir. Öte yandan kaza tarihinde ve mahkemece verilen karar tarihinde KTK’nın 90. maddesinde Genel Şartlara atıf yapan kanuni düzenleme Anayasa Mahkemesince iptal edildiği gibi, geçici iş göremezlik zararı tedavi giderlerinden değildir. 2918 Sayılı Yasanın 98. maddesinde geçici iş göremezlik zararlarının SGK’nın sorumluluğunda olduğuna ilişkin her hangi bir düzenleme de yer almamaktadır. 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenlemede; trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin karşılanacağı belirtilmiş olup, geçici iş göremezlik ödemeleri bu yasa kapsamı içerisinde bulunmadığından (Yargıtay 10.H.D.’nin 2016/10172 E. 2019/10217 K. 24.12.2019 Tarihli, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 2012/5743 E. -2013/4496 K. sayılı, 01.04.2013 tarihli ilamı vb) davalı sigorta şirketi vekilinin geçici iş göremezlik tazminatının teminat kapsamında olmadığına ilişkin istinafı yerinde olmadığı gibi, davacı tarafından talep edilen bakıcı gideri de, 2918 Sayılı Yasanın 98. maddesi kapsamında üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri kapsamında bulunmadığından, davalının KTK’nın 98. madde kapsamı dışında kalan tedavi giderlerinden sorumluluğunun sona erdiğine dair KTK’nın 92. maddesinde hüküm bulunmadığından, davalının geçici bakıcı giderinden sorumlu olmadığına yönelik istinaf sebepleri de yerinde görülmemiştir.
Bunun yanı sıra, davacı bakıcı giderinin hesaplanmasının da uygun olmadığını ileri sürmüş ise de; cismani zarara uğrayan kişiye aile birliği içinde bakılmış olsa dahi, aile bireylerine böyle bir yükümlülük yüklenemeyeceği gibi, dışarıdan bir bakıcı tutulmuş olsa idi ne kadar zararının olduğu belirlenerek hüküm verilmesi gerekmekte olup, yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre aile içi bakım nedeniyle 6098 sayılı TBK md. 52 gereğince hakkaniyet indirimi de yapılamayacaktır. (17. Hukuk Dairesi 2017/1726 E. 2017/11442 K., 2016/8190 E. 2019/3646 K.) Belirtilen nedenlerle, bakıcı giderine ilişkin hesaplanan miktara yönelik istinaf sebepleri de yerinde görülmemiştir.
Buna göre; dosya kapsamına, kararın dayandığı delillerle, yasaya uygun gerektirici nedenler ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkeme kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmamasına, davalının geçici iş görmezlik zararlarından ve bakıcı giderinden sorumlu olmasına ve yapılan hesaplamanın da Yargıtay 4. Hukuk Dairesi tarafından benimsenen hesaplama yöntemine uygun olmasına göre; davalı vekilinin tüm istinaf sebepleri yerinde görülmediğinden, istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerekmiş, aşağıdaki hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davalı vekilinin yerel mahkeme kararına yönelik istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Davalıdan alınması gereken 646,68 TL nispi istinaf karar ve ilam harcından, peşin alınan 295,00 TL harcın mahsubu ile bakiye 351,68 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
3-Davalı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
4-HMK’nın 333. maddesi gereğince kullanılmayan istinaf gider avansının karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,
5-Kararın tebliği, kesinleştirme, harç ve gider avansı iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yerine getirilmesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK.nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 28/04/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Başkan
Üye
Üye
Katip
* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.