Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi 2019/2258 E. 2021/1070 K. 03.06.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: .
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ

.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

.

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA BATI ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/05/2019
NUMARASI :….

DAVANIN KONUSU : Tazminat
KARAR TARİHİ : 03/06/2021
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 28/06/2021

Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davalı vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; 09/01/2017 tarihinde, davalı tarafından sigortalanan araç içerisinde yolcu olarak bulunan müvekkilinin, araç sürücüsünün tek taraflı kazası neticesinde yaralandığını ve maluliyetinin meydana geldiğini, müvekkilinin zararlarından davalının sorumlu olduğunu, davalıya müracaat etmesine rağmen zararlarının karşılanmadığını belirterek ve fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 100,00 TL geçici iş göremezlik, 100,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatının olay tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davacı vekili, 12/03/2019 tarihli talep artırım dilekçesi ile talebini artırarak 5.083,00 TL geçici iş göremezlik, 31.375,19 TL sürekli iş göremezlik tazminatı olarak tahsilini istemiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; 2918 Sayılı Yasa’nın 97. maddesi gereğince davacının davadan önce müvekkilinine başvurmasının dava şartı olduğu, davacının usulüne uygun başvuru şartını yerine getirmediği, eksik evrak ile müracaat ettiğini, bu nedenle davanın reddine karar verilmesi gerektiğini, esas yönden ise kaza yapan aracın müvekkili tarafından ZMMS ile sigortalı olduğunu sorumluluklarının sigorta limiti kusur ve zarar ile sınırlı olduğunu, davacının kusuru, zararı ve maluliyeti kanıtlaması gerektiğini, geçici iş göremezlik zararlarının sigorta teminatı kapsamında olmadığını, davacının olay tarihinden itibaren faiz talebinin de haksız olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece, davanın trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı olduğunu, kusur bilirkişisinden alınan rapora göre kazanın meydana gelmesinde, davalı tarafından sigortalanan araç sürücüsünün %100 oranında kusurlu olduğunun anlaşıldığı, davacının maluliyetinin tespiti için…. alınan raporda ise davacının özür oranın %8 olduğunun ve 4 ay geçici iş göremez kaldığının tespit ediliği, aktüer bilirkişiden alınan rapora göre ise davacının geçici iş göremezlik zararının 5.083,00 TL, sürekli iş göremezlik zararının ise 31.375,19 TL olduğu, davacının zararlarından davalının sorumlu olduğu gerekçesi ile 5.083,00 TL geçici iş göremezlik ve 31.375,19 TL sürekli iş göremezlik tazminatı olmak üzere toplam 36.458,19 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş hüküm davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; 2918 Sayılı Yasa’nın 97. maddesi gereğince müvekkiline müracaatın dava şartı olduğunu, davacının eksik evrak ile müracaat ederek dava şartını yeri getirmediğini, bu nedenle davanın reddine karar verilmesi gerektiğini, geçici iş göremezlik zararlarının ise sigorta genel şartları gereğince teminat dışı olduğunu, kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğunu, belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE
Mahkemece verilen kararda kamu düzenine aykırılık görülmediğinden, HMK’nın 355. maddesi gereğince istinaf edenin sıfatına göre ve istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan istinaf incelemesi sonucunda;
Dava trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle geçici iş göremezlik tazminatı ve sürekli iş görmezlik tazminatı istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından, davacının 2918 Sayılı Yasanın 97. maddesi gereğince davadan önce müvekkiline müracaatının usulüne uygun olmadığı ve geçici iş görmezlik zararlarının sigorta teminatı kapsamında olmadığından istinaf edilmiştir.
1-Davalı sigorta şirketi davacı tarafından davadan önce davalı sigorta şirketine usulüne uygun başvuru olmadığını, davanın dava şartı yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerektiğini ileri sürmüş ise de; dava açılmadan önce sigorta şirketine başvuruyu düzenleyen 2918 sayılı KTK.nın 97. maddesinde “Sigorta kuruluşuna yazılı başvuruda bulunması” gerektiği belirtilmiş bu yazılı başvuruya eklenmesi zorunlu olan ve dava şartı olan başvurunun yapılmamış sayılmasına neden olacak belgeler belirtilmemiştir. Dosya kapsamına göre davacı tarafından dava açılmadan önce, davalının da kabulünde olduğu gibi davacı tarafından sigorta şirketine başvuru yapıldığı anlaşıldığından KTK.nın 97. maddesinde belirtilmeyen belgelerin ibraz edilmemesi nedeniyle dava şartının yerine getirilmediğine ilişkin itirazı yerinde görülmemiştir.
2-Davalının geçici iş göremezlik zararlarının sigorta teminatı kapsamında olmadığına ilişkin istinaf talepleri yönünden ise; 6098 Sayılı TBK’nun 54. maddesinde çalışma gücünün azalmasından veya yitirilmesinden doğan kayıplar ile kazanç kaybı, bedensel zararlar kapsamında sayılmış olup, geçici iş göremezlik zararları da bu kapsamdadır. Sürücü ve işletenin, zarar görenin geçici iş göremezlik zararlarından sorumlu olması nedeniyle, aracın sigortalı olması halinde 2918 Sayılı Yasanın 90. maddesi gereğince sigortanın sorumluluğu TBK hükümlerine göre belirleneceğinden, geçici iş göremezlik zararları da 2918 Sayılı Kanunun 92. maddesinde sigorta teminatı dışında tutulmadığından, davalı sigorta şirketinden de talep edilebilir. Her ne kadar, davalı vekili tarafından geçici iş göremezlik zararlarının tedavi gideri olduğu ve kaza tarihinde yürürlükte bulunan Genel Şartlar çerçevesinde … sorumluluğunda olduğunu iddia etmiş ise de; geçici iş göremezlik zararı tedavi gideri olmadığı gibi 2918 Sayılı Yasanın 98. maddesinde geçici iş göremezlik zararlarının … sorumluluğunda olduğuna ilişkin düzenleme de yer almamaktadır.
Nitekim, Yargıtay 10. H.D.’nin …. Sayılı ve 24.12.2019 Tarihli kararında, “6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenlemede; trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin karşılanacağı belirtilmiş olup, geçici iş göremezlik ödemeleri yasa kapsamı içerisinde bulunmamaktadır.” denilerek, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin içtihatlarından farklı bir değerlendirme yoluna gidilmemiştir.
Bu itibarla, davalının üçüncü kişilerin zararlarından sorumluluğu zorunlu mali sorumluluk sigortasından kaynaklanması, kanun ile belirlenen sigortanın sorumluluk sınırları, ikincil norm olan genel şartlar ile daraltılamaması nedeniyle, davalı tarafından talep edilen geçici iş göremezlik zararlarından davalının sorumlu olmayacağına ilişkin istinaf talepleri yerinde görülmemiştir.
Buna göre; dosya kapsamına, kararın dayandığı delillerle, yasaya uygun gerektirici nedenler ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkeme kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmamasına, göre; davalı vekilinin istinaf sebeplerinin tümü yerinde görülmediğinden, istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerekmiş, aşağıdaki hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davalı vekilinin yerel mahkeme kararına yönelik istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-İstinaf başvurma harcı peşin alındığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına,
3-Davalıdan alınması gereken 2.490,46 TL nispi istinaf karar ve ilam harcından, peşin alınan 622,61TL harcın mahsubu ile bakiye 1867,85 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
4-Davalı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
5-Kararın taraflara usulüne uygun şekilde tebliğine,
6-HMK’nın 333. maddesi gereğince kullanılmayan istinaf gider avansının karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK.nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 03/06/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.