Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi 2019/1730 E. 2021/2115 K. 18.11.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ

….

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/02/2019
NUMARASI ….
KARAR TARİHİ : 18/11/2021
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 22/12/2021

Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davacı vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; 14/11/2016 tarihinde davalı … şirketine ZMMS ile sigortalı olan aracın, yaya olan müvekkili …’ye çarptığını, bu şekilde yaralamalı ve maddi hasarlı trafik kazası meydana geldiğini, kazanın meydana gelmesinde sigortalı araç sürücüsünün kusurlu olduğunu, müvekkilinin cismani zararlarından davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek ve fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 150,00-TL maddi tazminatın (50,00-TL geçici, 50,00-TL daimi maluliyet ve 50,00-TL bakıcı giderleri karşılığı) davalı …. den poliçe limiti dahilinde kalmak kaydı ile temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsiline, karar verilmesini istemiştir.
Davacı vekili 27/11/2018 tarihinde talebini 4.469,31-TL geçici iş göremezlik ve 2.495,70-TL bakıcı gideri olarak belirlemiştir.
Davalı … vekili cevap dilekçesinde; Sorumluluklarının sigorta limiti kusur ve zarar ile sınırlı olduğunu, müvekkili tarafından sigortalanan aracın kazanın meydana gelmesinde kusurunun bulunmadığını, ayrıca davacı tarafın geçici iş göremezlik, tedavi ve bakıcı gideri tazminatına ilişkin taleplerinin tedavi gideri kapsamında olduğunu, tedavi gideri taleplerinin trafik sigortası yeni genel şartları gereği teminat dışı olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece, davanın trafik kazasından kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olduğu, yaya olan davacı …’ye, davalı tarafından sigortalı aracın çarpması sonucu yaralanması sebebiyle, davacının geçici ve daimi maluliyet zararları ile bakıcı giderlerinin tazminini talep ettiği, Kusur bilirkişisinden alınan rapora göre kazanın meydana gelmesinde davacı …’nin %80 oranında, davalı tarafından sigortalanan araç sürücüsünün %20 oranında kusurlu olduğu…10/09/2018 tarihli raporuna göre, Özürlülük Ölçütü, Sınıflandırması ve Özürlülere Verilecek Sağlık Kurul Raporları Hakkında Yönetmelik esas alındığında kişinin özür oranının 0 (sıfır) olduğu, 9 ay süre ile iş göremezlik halinde kaldığı, Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği’nin 12.maddesine (03.08.2013-28727 sayılı resmi gazete) göre devamlı surette başka birinin bakımına muhtaç olmadığı, iş göremez kaldığı 9 ay süresince başka birinin bakımına muhtaç olduğunun bildirildiği, aktüer bilirkişi raporunda kusur durumuna göre geçici iş göremezlik tazminatı için 4.769,31-TL, bakıcı gideri için 2.495,70-TL hesaplama yapılmış ise de; davalının sorumluluğunun 01/06/2015 tarihli Genel Şartlara göre belirlenmesi gerektiği, buna göre genel şartların A.5.b bendi uyarınca geçici iş göremezlik zararı ile bu süre içerisinde bulunan bakıcı giderinin poliçe teminat kapsamında olmadığı, anılı zararlardan sigorta şirketinin sorumluluğunun ortadan kalktığı, zarardan …. sorumlu olduğu, bu nedenle geçici iş göremezlik zararlarından ve bakıcı giderinden davalının sorumlu olmaması nedeniyle, sürekli iş göremezlik tazminatı talebi yönünden ise sürekli iş göremezlik zararının meydana gelmemiş olması nedeniyle davacının talebinin haksız olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş hüküm davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davacı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; Müvekkilinin meydana gelen kaza nedeniyle 9 ay iş görmez kaldığı ve aynı süre ile bakıma muhtaç kaldığını, bu nedenle meydana gelen zararların sigorta teminatı kapsamında olduğunu, mahkemece davanın reddine karar verilmesini hatalı olduğunu belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle sürekli iş göremezlik, geçici iş göremezlik tazminatı ile bakıcı gideri istemidir.
Mahkemece, davacının sürekli iş göremezlik zararı bulunmadığından, geçici iş göremezlik tazminatı ve bakıcı giderine ilişkin talepler yönünden ise sorumluluğun ZMMS Genel Şartlarına göre davalı … şirketinde olmadığından, … Kurumu’nda olduğundan bahisle reddine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık; geçici iş göremezlik zararlarından ve geçici bakıcı giderinden davalının sorumluluğu olup, olmadığına ilişkindir.
Olay tarihinde, dosya kapsamına göre kamu personeli olduğu anlaşılan davacının geçirdiği kaza neticesinde yaralandığı ve geçici iş görmezlik durumunun meydana geldiği ve bakıma muhtaç kaldığı anlaşılmaktadır.
Davacının zararı ve zararın kapsamı ile bu zarardan davalının sorululuğu 2918 sayılı KTK ve 6098 sayılı TBK’nın haksız fiile ilişkin hükümleri gereğince belirlenmesi gerekir.
6098 Sayılı TBK’nın 54. maddesinde çalışma gücünün azalmasından veya yitirilmesinden doğan kayıplar ile kazanç kaybı, tedavi gideri bedensel zararlar kapsamında sayılmıştır. Bakıcı gideri ve geçici iş göremezlik zararları da bu kapsamda olduğundan, sürücü ve işletenin, zarar görenin bakıcı gideri ve geçici iş görmezlik zararlarından sorumlu olması nedeniyle aracın sigortalı olması halinde 2918 Sayılı Yasanın 90. maddesi gereğince, sigortanın sorumluluğu da TBK hükümlerine göre belirleneceğinden ve ayrıca bakıcı gideri ve geçici iş göremezlik zararları 2918 Sayılı Kanunun 92. maddesinde sigorta teminatı dışında tutulmadığından, davacı bu zararlarını davalı … şirketinden talep edebilir. Sigortanın sorumluluğuna ilişkin Genel şartlara atıf yapan kanuni düzenleme Anayasa Mahkemesince iptal edildiği gibi, geçici iş göremezlik zararı tedavi gideri niteliğinde değildir. Davalının geçici iş görmezlik ve geçici bakıcı giderlerinden Sosyal Güvelik Kurumunun sorumlu olduğu mahkeme gerekçesinde kabul edilmiş ise de; Sosyal Güvenlik Kurumu’nun sorumluluğunu düzenleyen 6111 Sayılı Yasa ile değişik KTK’nın 98. Maddesinde; Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından, trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin karşılanacağı belirtilmiş olup, geçici iş göremezlik ödemeleri ve bakıcı giderleri bu madde kapsamı içerisinde bulunmamaktadır. (Yargıtay 10.H.D.’nin 2016/10172 E. 2019/10217 K. 24.12.2019 Tarihli, Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 2012/5743-2013/4496 sayılı, 01.04.2013 tarihli ilamı vb.)
Bu itibarla davalı şirket, zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olup kanun ile belirlenen sigortanın sorumluluk sınırları, ikincil norm olan genel şartlar ile daraltılamayacağından, geçici iş göremezlik zararları ve bakıcı gideri teminat kapsamında bulunduğundan, davacının geçici iş göremezlik taleplerinin ve bakıcı giderine ilişkin taleplerinin bu nedenle reddine karar verilmiş olmasında isabet bulunmamaktadır.
Ancak, dosya içerisinde Mahkemece, davacının geçici iş göremezlik zararlarına ve bakıcı giderine ilişkin olarak alınan aktüer rapor mevcut ise de, geçici iş görmezlik zararının ve bakıcı giderinin tespiti açısından alınan rapor karar verilmeye elverişli görülmemiştir.
Şöyle ki; Yargıtay 17. H.D.’nin 2016/4734 E. – 2019/1208 K. Sayılı emsal içtihadında da belirtildiği üzere zarar gören, geçici iş göremez kaldığı süre içerisinde çalışmaksızın gelirini almış ise, geçici iş göremezlik zararı oluşmayacağından, bu dönem için ancak çalışamamaktan kaynaklanan gelir kaybı var ise bu miktarı, zarar verenden talep edebilir. Somut olayda dosyaya delil olarak sunulan maaş bordrosuna ve UYAP üzerinden alınan SGK bilgilerine göre davacının ,,, Üni. … Fakültesinde kamu çalışanı olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda davacıya geçici iş göremezlik süresi içerisinde gelirinde azalma olup olmadığı açıklatılarak, gelirinde azlama olduğunun ileri sürülmesi halinde geçici iş göremez kaldığı sürede gelir kaybı bulunup bulunmadığı hususunda çalıştığı kurumdan geçici iş göremez kaldığı dönem, öncesi ve sonrasına ilişkin gelire esas kayıtlar ile çalışmadığı süreye ilişkin kayıtlar getirtilerek gelir kaybı olduğunun tespit edilmesi halinde bu miktar üzerinden geçici iş göremezlik zararı belirlenmesi ve maluliyet raporunda belirlenen bakıma muhtaçlık süresinden önce çalışmaya başlamış ise çalışmaya başladığı tarihten itibaren bakıma muhtaçlığı olmayacağından çalışmaya başladığı tarihin belirlenmesi gerekirken, buna ilişkin deliler toplanılmaksızın ve değerledirilmeksizin rapor alınmış olması nedeniyle alınan rapor karar vermeye yeterli ve elverişli görülmemiştir. Bu durumda, yapılan yargılamada eksiklik bulunmadığından da söz edilemeyeceğinden, mevcut haliyle davanın esası hakkında karar verilebilme imkanı da bulunmaktadır.
Buna göre davacının istinaf talebinin kabulü ile, mahkemece uyuşmazlığın çözümünde etkili deliller toplanılmadan ve değerlendirilmeden karar verilmiş olması nedeniyle ilk derece Mahkemesi kararının HMK’nın 353/1-a-6 maddesi gereğince kaldırılmasına, davanın yeniden görülerek, öncelikle davacıya geçici iş göremezlik zararı bulunup bulunmadığı hususu açıklatılarak, bulunduğunun ileri sürülmesi halinde yukarıda açıklandığı üzere geçici iş göremezlik zararının belirlenmesinde esas alınacak kayıtlar ile kaza sonrası yeniden işe başlama tarihine ilişkin kayıtlar getirtilerek, davacının geçici iş görmezlik süresi içerisinde gelir kaybının bulunması halinde, aktüer hesap bilirkişisinden bu hususta ek rapor alınarak, ayrıca maluliyet raporundan önce işe başlaması ile bakıma muhtaçlığının sona erip ermediği üzerinde durularak, geçici iş göremezlik zararı ve bakıcı gideri zararı değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi için dosyanın mahal mahkemesine gönderilmesine karar vermek gerekmiş aşağıdaki hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun KABULÜ ile Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından verilen 20/02/2019 tarihli ,,,,1 Karar sayılı kararın, HMK’nın 353/1-a-6. maddesi gereğince KALDIRILMASINA,
Kararın kaldırılma sebebine göre, davacı vekilinin sair istinaf taleplerinin İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA,
2-Dosyanın, davanın yeniden görülmesi için mahkemesine GÖNDERİLMESİNE,
3-İstinaf eden davacıdan istinaf peşin harcı olarak alınan 44,40 TL istinaf karar harcının istek halinde istinaf eden davacıya iadesine,
4-İstinaf yargılama giderlerinin ilk derece mahkemesinde değerlendirilmesine,
5-Karar tebliği, kesinleştirme, harç ve gider avansı iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesince yapılmasına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK.nın 353/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 18/11/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.