Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
26. HUKUK DAİRESİ
….
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 14. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/01/2019
NUMARASI ….
DAVANIN KONUSU : Tazminat (Cismani Zarar Sebebiyle Açılan Tazminat)
KARAR TARİHİ : 11/11/2021
GEREKÇELİ KARAR
YAZILMA TARİHİ : 17/12/2021
Mahalli mahkemesince verilen karara karşı davalı vekili tarafından süresi içinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, başvuru şartlarının yerine getirildiği dosya üzerinde yapılan ön inceleme ile anlaşılmakla yapılan istinaf incelemesi sonunda;
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARI
Davacı vekili dava dilekçesinde; 30/09/2016 tarihinde, davalı tarafından ZMMS ile sigortalı aracın, müvekkilinin içerisinde yolcu olarak bulunduğu araca çarpması neticesinde müvekkilinin, sigortalı araç sürücüsünün kusuru ile meydana gelen kazada yaralandığını ve maluliyetinin meydana geldiğini, zararlarından davalının sorumlu olduğunu, davalıya müracaat edilmesine rağmen zararlarının karşılanmadığını ileri sürerek ve fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 100,00 TL geçici iş görmezlik ve 100,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek olan faizi ile davalından tahsilini istemiştir.
Davacı vekili 27/11/2018 tarihli dilekçesi ile geçici iş görmezlik talebini 5.307,03 TL olarak belirlemiştir.
Davalıya, usulüne uygun dava dilekçesi tebliğ edilmiş davaya cevap vermemiş, yargılama sırasında davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece, davanın trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle geçici ve sürekli iş göremezlik tazminatı olduğu, alınan kusur raporuna göre, davalı tarafından sigortalanan aracın, şerit ihlali yaparak davacının içerisinde yolcu olarak bulunduğu araca çarptığı ve kazanın meydana gelmesinde, sigortalı araç sürücüsünün %100 oranında kusurlu olduğu,…. alınan rapora göre kaza neticesinde davacının sürekli iş göremezliğinin meydana gelmediği, 4 ay iş göremez kaldığının anlaşıldığı, aktüer hesap bilirkişisinden alınan rapora göre davacının geçici iş göremezlik zararının 5.307,03 TL olduğu, davacının geçici iş göremezlik zararını davalıdan talep edebileceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile 5.307,03 TL geçici iş göremezlik tazminatının temerrüt tarihi olan 07/11/2017 tarihinden itibaren işleyecek olan yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş hüküm davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ
Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; davayı kesinlikle kabul etmediklerini, geçici iş göremezlik tazminatının sigorta teminatı kapsamında kalmadığını, sorumluluğun ….. olduğunu ileri sürerek, kararın kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE
Mahkemece verilen kararda kamu düzenine aykırılık görülmediğinden, HMK’nın 355. maddesi gereğince istinaf edenin sıfatına göre ve istinaf sebepleri ile sınırlı olarak yapılan istinaf incelemesi sonucunda;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle geçici iş göremezlik ve sürekli iş göremezlik tazminatı istemidir. Mahkemece davacının sürekli iş görmezlik talebinin reddine, geçici iş göremezlik tazminatı talebinin kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından geçici iş göremezlik zararlarının sigorta teminatı kapsamında olmadığından bahisle istinaf edilmiştir.
6098 Sayılı TBK’nın 54. maddesinde çalışma gücünün azalmasından veya yitirilmesinden doğan kayıplar ile kazanç kaybı, bedensel zararlar kapsamında sayılmış olup, geçici iş göremezlik zararları da bu kapsamdadır. Sürücü ve işletenin, zarar görenin geçici iş göremezlik zararlarından sorumlu olması nedeniyle, aracın sigortalı olması halinde 2918 Sayılı Yasanın 90. maddesi gereğince sigortanın sorumluluğu TBK hükümlerine göre belirleneceğinden ve geçici iş göremezlik zararları da 2918 Sayılı Kanunun 92. maddesinde sigorta teminatı dışında tutulmadığından davalı … şirketinden talep edilebilir. Her ne kadar, davalı vekili tarafından geçici iş göremezlik zararlarının 01/06/2015 tarihinde yürürlüğe giren ZMMS Genel Şartları gereğince sağlık giderleri teminatı kapsamına alındığından, sorumluluğun 6111 Sayılı Yasa ile değişiklik yapılan 2918 Sayılı Yasanın 98. maddesi gereğince …. olduğu ileri sürülmüş ise de, Yargıtay Yerleşik İçtihatlarında geçici iş göremezlik zararı tedavi gideri olmadığı gibi 2918 Sayılı Yasanın 98. maddesinde geçici iş göremezlik zararlarının ….. sorumluluğunda olduğuna ilişkin düzenleme de yer almamaktadır.
Nitekim, Yargıtay 10. H.D… Karar sayılı ve 24.12.2019 tarihli kararında, “6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenlemede; trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin karşılanacağı belirtilmiş olup, geçici iş göremezlik ödemeleri yasa kapsamı içerisinde bulunmamaktadır.” denilerek, Yargıtay 4. ve 17. Hukuk Dairesinin içtihatlarından farklı bir değerlendirme yoluna gidilmemiştir.
Bu itibarla, davalının üçüncü kişilerin zararlarından sorumluluğu zorunlu karayolu mali sorumluluk sigortasından kaynaklanması, kanun ile belirlenen sigortanın sorumluluk sınırları, ikincil norm olan genel şartlar ile daraltılamaması nedeniyle, davacı tarafından talep edilen geçici iş göremezlik zararlarından davalının sorumlu olmayacağına yönelik istinaf talepleri yerinde görülmemiştir.
Buna göre; dosya kapsamına, davacının geçici maluliyetine ilişkin alınan raporun ve aktüer hesap raporunun karar vermemeye elverişli olmasına, kararın dayandığı delillerle, yasaya uygun gerektirici nedenler ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkeme kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmamasına, göre; davalı vekilinin tüm istinaf sebepleri yerinde görülmediğinden, istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi gerekmiş, aşağıdaki hüküm tesis edilmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda izah edildiği üzere;
1-Davalı vekilinin yerel mahkeme kararına yönelik istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-İstinaf başvurma harcı peşin alındığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına,
3-Davalıdan alınması gereken 362,52 TL nispi istinaf karar ve ilam harcının peşin alınan 710,00 TL harçtan mahsubu ile yeniden harç alınmasına YER OLMADIĞINA, fazladan alınan 347,48 TL’nin isteği halinde davalıya iadesine,
4-Davalı tarafından yapılan istinaf yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
5-Kararın tebliği, kesinleştirme, harç ve gider avansı iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesi tarafından yerine getirilmesine,
6-HMK’nın 333. maddesi gereğince kullanılmayan istinaf gider avansının karar kesinleştiğinde yatırana iadesine,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK.nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİN olmak üzere 11/11/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
….
* Bu belge, 5070 sayılı Kanun hükümleri gereğince elektronik imza ile imzalanmıştır.