Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 25. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2023/1727 – 2023/2014
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
25. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2023/1727 Esas
KARAR NO : 2023/2014
KARAR TARİHİ : 27/09/2023

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 03/05/2023
NUMARASI : 2022/698 Esas, 2023/261 Karar

DAVACI :
VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : İtirazın İptali

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonucunda mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi. Gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, otoyol/köprü geçiş ücreti ve cezasının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekili, davacının davasında haksız ve kötüniyetli olduğunu, cihazlarına gereken bakım ve onarımı yapmadığından geçişlerde cihazın okuyamadığını ve daha sonrasında bakiyesiz geçiş olarak bu durumu gösterdiğini, müvekkilinin nakliye işi ile uğraştığını ve bu nedenle araçlarının OGS/HGS ve de diğer gerekli tüm belgelerinin mevcut olduğunu, sürekli olarak da bu cihazların içinde bakiye bulundurulduğunu, bakiye azaldığı anda müvekkilinin hesabına otomatik olarak yükleme yapıldığını, kaçak geçiş olduğunu gösteren şirketin 10 gün içerisinde bu durumu tebliğ etmesi gerekirken 6 ay/1 yıl ve de daha uzun süre sonra bu bedelleri talep etmesinin de tamamen kötü niyetli olduğunu ileri sürerek istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Dairemizce, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 355. maddesi gereğince istinaf sebepleri ile sınırlı olarak ve kamu düzenine ilişkin hususlar resen gözetilerek inceleme yapılmıştır.
6001 sayılı Kanunun “Geçiş ücretini ödememe ve güvenliğin ihlali” başlıklı 30. maddesinin 5. fıkrası “4046, 3465 ve 3996 sayılı Kanunlar çerçevesinde işletme hakkı verilen veya devredilen otoyollar veya erişme kontrolünün uygulandığı karayollarından geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapan araç sahiplerinden, işletici şirket tarafından geçiş ücreti ödemeden giriş çıkış yaptığı mesafeye ait geçiş ücreti ile birlikte, bu ücretin dört katı tutarında ceza, genel hükümlere göre tahsil edilir. (Mülga ikinci ve üçüncü cümle: 16/5/2018-7144/18 md.) (…)…”
Aynı maddenin 7. fıkrası ise; “Geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapanlardan, ödemesiz geçiş tarihini izleyen on beş gün içinde yükümlü olduğu geçiş ücretini usulüne uygun olarak ödeyenlere, bu maddenin birinci fıkrası ile beşinci fıkrasında belirtilen cezalar uygulanmaz. (Ek cümle: 16/5/2018-7144/18 md.) Otoyollar ile erişme kontrolünün uygulandığı karayolları için belirlenen geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yaptığı tespit edilen yabancı plakalı araçlara uygulanan idari para cezaları için bu fıkrada belirlenen on beş günlük süre beklenmez. (Ek cümle:23/7/2020-7252/9 md.) Ancak, ödemesiz geçiş tarihini izleyen on beş gün içinde geçiş ücretinin ödenmesi halinde idari para cezası tahsil edilmez.” şeklindedir.
Ankara 8. İcra Müdürlüğünün 2017/ 21230 Esas sayılı dosyasında; 47.206,25 TL asıl alacak (geçiş ücreti +para cezası), 2.544,02 TL faiz, 457,93 TL KDV olmak üzere toplam 50.208,20 TL için ilamsız icra takibi başlatıldığı, borçlu tarafından süresi içinde yetki itirazında bulunularak Kayseri İcra Dairelerinin yetkili olduğunun beyan edildiği, ayrıca borca, faize ve ferilerine itiraz edilmesi üzerine icra takibinin durduğu, davacı vekili tarafından hak düşürücü sürede eldeki itirazın iptali davasının açıldığı anlaşılmaktadır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı yasal gerekçelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle; davacı şirketin işletmesindeki köprü ve otoyoldan, davalı adına kayıtlı bulunan … plaka sayılı araçların muhtelif saat ve tarihlerde ihlalli geçiş yapmış olmalarına, ihlalli geçişlere ilişkin geçiş ücretlerinin ödendiğinin davalı tarafça ispat edilememesine, davaya konu ihlalli geçişler için ilgili plakalara tanımlı HGS hesabı olmamasına, Karayolları Genel Müdürlüğünden gelen OGS kayıtları ile … Bankası hesap özetlerinin incelenmesi neticesinde ödemenin ve tahsilatın OGS ile yapıldığına dair de her hangi bir kayda rastlanmamasına, bu hususların dosya kapsamında alınan raporlarda tespit edilmesine göre; yerel mahkemece bilirkişi raporunda yapılan hesaplama doğrultusunda ve dava dilekçesindeki taleple bağlı kalınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, ilk derece mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde, usul ve esas yönünden hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince davalının istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçelerle;
1)İlk derece mahkemesi kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğundan, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesinin 1. fıkrası b bendinin 1 numaralı alt bendi gereğince; davalı tarafın istinaf başvurusunun ESASTAN REDDİNE,
2)492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca alınması gerekli 1.465,45TL istinaf karar ve ilam harcından peşin alınan 366,37TL harcın mahsubu ile bakiye 1.099,08TL harcın davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
3)İstinaf yoluna başvuran davalı tarafından yapılan istinaf kanun yolu giderlerinin üzerlerinde bırakılmasına,
4)Karar tebliği, kesinleştirme, harç ve gider avansı iadesi işlemlerinin ilk derece mahkemesince yapılmasına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda, HMK’nın 362. maddesi uyarınca kesin olmak üzere 27/09/2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 27/09/2023

Başkan

Üye

Üye

Katip