Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 25. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2021/656 – 2022/1380
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
25. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2021/656 Esas
KARAR NO : 2022/1380
KARAR TARİHİ : 27/09/2022

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 12. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/02/2021
NUMARASI : 2020/229 Esas, 2021/70 Karar

DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : İtirazın İptali

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine açılan davanın yapılan yargılaması sonunda davanın usulden reddine dair hükme karşı, süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi. Gereği görüşülüp düşünüldü:
İDDİA:Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, davalı-borçlu şirkete ait “… ” plakalı araçlar ile muhtelif tarih ve saatler arasında ücret ödenmeksizin takip talebi ve ödeme emrinde belirtilen IGB numaralı ihlalli geçişler yaptığını, geçiş ücretlerini ödemeden geçiş yapan araç sahiplerine, 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Hizmetleri Hakkında Kanun’un 30. maddesinin 7. fıkrası gereğince, ihlalli geçiş tarihinden itibaren on beş günlük süre içerisinde geçiş bedellerini cezasız olarak ödeyebilme imkânı verilmekte ise de, işbu davaya konu ihlalli geçiş ücretlerinin anılan süre içerisinde ödenmediği tespit edildiği, geçiş ücretlerinin süresi içerisinde ödenmemesi üzerine müvekkili şirketçe; davalı-borçlu aleyhine Ankara 1. İcra Müdürlüğü’nün 2017/21681 Esas sayılı dosyası ile ödenmeyen geçiş ücretleri ve geçiş ücretlerine 6001 Sayılı Kanunun 30/5 maddesi uyarınca tahakkuk ettirilen geçiş ücretinin 4 katı tutarındaki gecikme cezası alacağının tahsili amacıyla icra takibi başlatıldığı, davalı-borçlu tarafından borca itiraz edildiği, davalı-borçluya ait aracın otoyolu kullandığı anlarda HGS/OGS hesapları müsait olmadığı, HGS/OGS hesabını müsait tutmak ve geçiş ücretini ödemeye yetecek bakiye bulundurmak davalı-Borçlunun sorumluluğunda olduğunu, davada, davacı-Alacaklı müvekkili şirketin Ankara 1. İcra Müdürlüğü’nün 2017/21681 E. sayılı dosyadan olan alacağı; 6001 Sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Hizmetleri Hakkında Kanun’un 30. maddesinin 5. fıkrasında geçiş ücreti dört katı tutarındaki ceza olarak belirlendiğinden müvekkili şirket alacağı da takip tarihi itibariyle 48.085,50TL olduğu, davanın kabulü ile harca esas değer üzerinden, davalı-borçlu tarafından Ankara 1. İcra Müdürlüğü’nün 2017/21681 Esas sayılı dosyası kapsamında yapılan itirazın iptalini, 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Hizmetleri Hakkında Kanun’un 30. maddesinin 5. fıkrasında geçiş ücretine uygulanan “dört katı tutarında” ceza bedelleri , İcra takibinin 10.067,40TL geçiş ücreti, 38.018,10TL gecikme cezası olmak üzere toplam 48.085,50TL asıl alacak yönünden takip talebinde gösterilen şartlarla devamına, davalı-Borçlunun ÎİK.m.67/2.maddesi uyarınca takip konusu alacağın %20 sinden az olmamak üzere İcra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
SAVUNMA: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, dayanak deliller eksik ve hatalı olduğunu, eksik deliller dosyaya sunulmadığını, bu sebebe dayalı olarak davanın reddi gerekmekte olduğunu, geçişlerin cezasının ilk olarak 10 kat ceza uygulayıp bu şekilde takibe konulduğunu daha sonra yasal düzenleme ile bu cezalar asıl cezanın 4 katı kadar fazla kesileceği hükmü gelince takip miktarı da 4 kata düşürülüp müvekkile o şekilde ödeme emri gönderildiğini, ancak dayanak belgeler dosyaya sunulduğunda ve incelenince görüleceği gibi, kilometre başı geçen araç için ceza kesildiği görüldüğünü, müvekkilinin araçlarını kullandığı güzergah 3 kilometreyi geçmediği halde fahiş bir ceza kesildiğini, diğer otoyollardan ve paralı yollarda olmayan şekilde bir ceza sistemi kurulduğunu, müvekkilinin burada sadece 4 kat cezaya değil aynı zamanda kaçak geçişlerde haksız şekilde kesilen cezalara itiraz ettiğini, icra takibi ve açılan davanın çelişkili olması nedeniyle açılan davanın reddedilmesi gerektiğini, yapılan takibin yanlış bir takip olduğunu, davacı esas geçiş ücreti ve 4 kat ceza uygulayıp yeniden bir takip yapması gerekirken haklı olan itirazımıza karşı itirazın iptali davası açıldığı, bu sebeple talebimiz kabul edilerek usulsüz şekilde yapılan takibin iptali ve itirazın iptali davasının reddi gerektiğini, kanuna ve usulsüz şekilde açılmış olan davanın reddi ile ve bu davaya dayanak olan icra takibinin iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece yapılan yargılama sonunda özetle; davalı borçlunun ikametgahının İstanbul olduğu ve ihlalli geçişten kaynaklanan para cezasına konu eylemin gerçekleştirildiği yerin de Ankara yargı çevresinin dışında olduğu, bu nedenlerle yetkili icra dairesinin davalının ikametgahının bulunduğu İstanbul ya da ihlalli geçişten kaynaklanan para cezasına konu eylemin gerçekleştiği yer olduğu, davalının Ankara icra dairesinin yetkili olmadığına, yetkili icra dairesinin kendi seçimine göre de İstanbul icra dairesi olduğuna dair icra dairesinin yetkisine yapmış olduğu itirazın usul ve yasaya uygun olduğu (bkz benzer konuda Ankara BAM 25. HD.’nin 2019/2329 esas ve 2021/180 karar sayılı 03/02/2021 tarihli ilamı) anlaşıldığından ortada geçerli bir icra takibi bulunmadığı gözetilerek davacının davasının yetkili icra dairesinde takip yapılmadığından usulden reddine karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ:Davacı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; dava konusu alacağın götürülecek borçlardan olması nedeniyle Borçlar Kanunu’nın 89. maddesinin açık hükmüne göre müvekkili şirketin merkezinin bulunduğu Ankara ilinde icra takibini başlattıklarını, bu nedenle icra takibinin yetkisiz yerde açıldığından bahisle davanın usulden reddine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
UYUŞMAZLIK KONUSU OLAN HUSUSLAR: Dava konusu alacağın tahsili yönünden Ankara İcra Dairelerinin yetkili olup olmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
DELİLLERİN TARTIŞILMASI, DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:
Dava, otoyol/köprü geçiş ücreti ve cezasının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın, dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmiş, hükme karşı davacı vekili tarafından yukarıda yazılı sebeplerle istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Dairemizce, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 355. maddesi gereğince istinaf sebepleri ile sınırlı olarak ve kamu düzenine ilişkin hususlar resen gözetilerek inceleme yapılmıştır.
Dava konusu alacağın (geçiş ücreti ve para cezası) tahsili için davacı şirket tarafından Ankara 1. İcra Müdürlüğü’nün 2017/21681 sayılı dosyası ile davalı şirkete yönelik icra takibi başlatıldığı, takip talebinde, davacı şirketin adresinin “…” olarak belirtildiği görülmüştür.
Dava konusu geçiş ücreti ile 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Hizmetleri Hakkında Kanunun 30. maddesinin 5. fıkrası hükmüne göre geçiş ücreti ile birlikte genel hükümlere göre tahsil edilebileceği düzenlenen ihlalli geçişten kaynaklanan ceza tutarının, götürülecek borçlardan olduğu, 6098 sayılı Borçlar Kanunu’nun 89. maddesi uyarınca dava konusu geçiş ücreti ve cezasının tahsili yönünden davacı şirketin merkezinin bulunduğu Ankara ili icra dairelerinin yetkili olduğu gözetilerek (Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 2021/23461 Esas, 2021/9283 Karar sayılı ilamı) mahkemece işin esasına girilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile dava konusu alacak yönünden yetkili icra dairesinde takip yapılmadığı, bu nedenle ortada geçerli bir icra takibi bulunmadığı gerekçesi ile davanın dava şartı yokluğu yönünden usulden reddine karar verilmesi isabetli olmamıştır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının istinaf başvurusunun kabulü ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-a-4. maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın mahkemesine gönderilmesine dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçelerle;
1)Davacı tarafın istinaf başvurusunun esası incelenmeksizin duruşma yapılmadan KABULÜ ile Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesinin 11/02/2021 gün ve 2020/229 Esas, 2021/70 Karar sayılı kararının Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353.maddesinin 1.fıkrası (a) bendinin 4.maddesi uyarınca KALDIRILMASINA,
2)Davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesine gönderilmesine,
3)Davacı tarafından yatırılan istinaf karar harcının talep halinde iadesine,
4)Davacı tarafın istinaf başvurusunun haklı görülmesi nedeniyle Gaziosmanpaşa 6. İcra Dairesinin 2021/92673 Esas sayılı dosyasına nakit olarak yatırılan teminatın Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 36/5. maddesi gereğince davacı/borçluya geri verilmesine,
5)Temyizi kabil olmayan bu kararın, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 359/3.maddesi gereğince; ilk derece mahkemesi tarafından tebliğe çıkarılmasına,
Dair, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddenin 1.fıkrasının a bendinin 4. maddesi uyarınca kesin olmak üzere, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 27/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 27/09/2022

Başkan

Üye

Üye

Katip