Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 23. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2023/74 – 2023/118
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ
(İ S T İ N A F B A Ş V U R U S U N U N
E S A S T A N R E D D İ)
ESAS NO : 2023/74
KARAR NO : 2023/118
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 22/06/2022
ESAS-KARAR NUMARASI : 2021/205E., 2022/346K.
DAVACI :
VEKİLLERİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
Davacı vekili tarafından, yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK m.) 352. maddesi uyarınca, yapılan ön inceleme sonucu, eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra, dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
İDDİA VE SAVUNMALARIN ÖZETİ :
Davacı vekili, müvekkili şirketin yatırım faaliyetleri kapsamında Rüzgar Enerji Santrali Bağlantı Hakkı İhalesine katılarak ihaleyi kazandığını, taraflar arasında 28/07/2011 tarihinde RES Katkı Payı Anlaşması sözleşmesinin imzalandığını, sözleşmeye konu… RES projesinin Eylül 2019 tarihinde işletmeye alındığını, sözleşmenin 3.maddesi gereği TEİAŞ tarafından düzenlenen 21/01/2021 tarihli 6.849.592,21 TL bedelli faturanın müvekkiline gönderildiğini, sözleşmenin 3.maddesine göre her yılın 15 Ocak gününe kadar faturalandırmanın yapılacağının belirtildiğini, davalının bu hali ile sözleşmeye aykırı davranarak sürelere uymadığını, müvekkilinin ihtirazi kayıtla faturayı ödediğini, taraflar arasında imzalanan sözleşmenin 3. maddesine göre şirketin bağlantı hakkı kazandığı RES projesinde üretilecek her bir kWh elektrik enerjisi üzerinden 1,26 Kr/kWh olarak belirlenen yarışma sonucuna esas RES katkı payı tutarının toplam RES katkı payı tutarı = kr*E*TÜFE olarak TEİAŞ tarafından hesaplanacağını, bu yönteme göre RES katkı payı tutarının 2.827.729,58 TL olduğunu, müvekkilinden fazladan 4.021.862,63 TL fazla para tahsil edildiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 21/01/2021 tarihli 6.849.592,21 TL bedelli fatura kapsamında fazla ödenen 4.021.862,63 TL’nin 05/02/2021 ödeme tarihinden itibaren değişen oranlarda işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı vekili, idari sözleşmeden kaynaklanan iptal ve tam yargı davalarının görüm ve çözümünde idari yargı yerinin görevli bulunduğunu, dava konusu uyuşmazlıkta davacı ile idareleri arasında RES katkı payı anlaşması imzalandığını, anlaşma gereğince yönetmelik ve ekleri olan, taahhütname, teklif mektubu formu ile anlaşma hükümlerinin birlikte değerlendirilmesi sonucunda RES katkı payı faturasının hesaplandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARAR ÖZETİ :
İlk derece mahkemesince “… Dava; taraflar arasındaki RES katkı payı anlaşması nedeniyle düzenlenen faturanın bir kısmından dolayı davacının davalıya borçlu olmadığının tespiti isteğine ilişkindir.
Davanın niteliği gereği ticari uyuşmazlık olup, arabuluculuğa başvurulması zorunlu bulunduğu, başvurunun yapıldığı, 26/03/2021 tarihinde tarafların katılımı ile anlaşmaya varılamadığına ilişkin son tutanağın düzenlendiği anlaşılmakla yargılama sürdürülmüştür.
Davalı vekili yargı yolu itirazında bulunarak adli yargının değil idari yargının görevli olduğunu ileri sürmüş, mahkememizce görev itirazı reddedilmiştir.
Mahkememizce davanın esasına yönelik inceleme yapılırken davalı taraf görev itirazının reddi üzerine olumlu görev uyuşmazlığı çıkarılması isteğiyle Uyuşmazlık Mahkemesi’ne başvuruda bulunmuş, Uyuşmazlık Mahkemesince 18/04/2022 tarih 2021/844 esas 2022/244 sayılı kararla; üstün ayrıcalıklara sahip olan ve yükümlülükler rejimine tabi tutulan, sorumluluğu ile denetimi bir kamu otoritesi tarafından üstlenilen kamu hizmeti niteliğindeki elektrik iletim faaliyetini yürüten davalı TEİAŞ ile davacı şirket arasında yukarıda alıntılanan Yönetmeliğe dayanılarak düzenlenen katkı payı anlaşması, bir idari sözleşme niteliğindedir. Aynı Yönetmelik kapsamında davalıya verilen yetkinin kullanımı sırasında kamu gücüne dayalı, re’sen ve tek yanlı olarak tesis edilen RES katkı payı faturası bedelinin fazla hesaplandığına ve tazminine ilişkin davanın görüm ve çözümünde idari yargının görevli olduğuna, Danıştay Başsavcısının başvurusunun kabulü ile Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesinin 14/07/2021 tarihli ve 2021/205 sayılı görevlilik kararının kaldırılmasına oyçokluğuyla kesin olarak karar verilmiştir.
Uyuşmazlık Mahkemesi kararı kesin olup Mahkememizi bağlayıcıdır, kararla birlikte mahkememizin görevlilik kararı kaldırılmış olup, 6100 sayılı HMK’nın 114/1-b maddesine göre dava şartı olan “yargı yolunun caiz olmaması” nedeniyle davanın usulden reddine…” karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle: Yerel mahkeme tarafından verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu, elektrik piyasasının özel hukuk hükümlerine göre faaliyet gösterilen bir piyasa olduğunu, özel hukuk hükümlerinin hakim olduğu bir piyasada bir şirketin kamu gücünü kullanarak idari işlem tesis etmesi ve idari para cezası uygulamasının mümkün olmadığını, TEİAŞ’ın da tacir olduğunu, özel hukuk hükümlerine göre faaliyet gösteren TEİAŞ ile tamamen özel hukuk tüzel kişisi konumunda olan piyasa katılımcıları arasındaki tüm ilişkilerin özel hukuk hükümlerine tabi olmasının gerektiğini, Res Kaktı Payı Anlaşmasının 5. maddesinde görevli mahkemelerin belirlendiğini beyan ederek, yerel mahkeme kararının kaldırılmasını istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ,
HUKUKİ SEBEP VE GEREKÇE :
Dava, Res katkı payı sözleşmesi kapsamında fazladan ödendiği iddia edilen bedelin iadesi istemine ilişkindir.
1-HMK m. 359/3 uyarınca; dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, HMK m. 355/1 gereği incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, re’sen gözetilmesi gereken, kamu düzenine herhangi bir aykırılığın da bulunmamasına, kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğunun anlaşılmasına göre; davacı vekilinin istinaf itirazları yerinde görülmediğinden HMK m. 353/1,b,1 gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 351. maddesinde istinaf başvurusunun kötüniyetle yapıldığının anlaşılması halinde bölge adliye mahkemesince 329’uncu maddesi hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiş; anılan düzenlemede de hiçbir hakkı olmadığı hâlde dava açan tarafın beşyüz Türk Lirasından beşbin Türk Lirasına kadar disiplin para cezası ile mahkûm edilebileceği hususu düzenlenmiştir.
Somut olayda, mahkemece Uyuşmazlık Mahkemesi’nin 18.04.2022 tarih, 2021/844E-244K sayılı kararı uyarınca yargı yolunun caiz olmamasından bahisle karar verildiği halde, Uyuşmazlık Mahkemesi kararının 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş Ve İşleyişi Hakkında Kanunun 28/2. maddesi uyarınca mahkemeyi bağlayıcı olduğu gözetilmeden aynı hususlara dair istinaf talebinde bulunan davacı hakkında yukadıra anılan yasal düzenleme çerçevesinde takdiren 5.000,00-TL disiplin para cezası uygulanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :
Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:
1-Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2021/205E., 2022/346K. sayılı dava dosyasında verdiği 22/06/2022 tarihli kararına yönelik davacı vekilinin İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE.
2-HMK m.351 ve 329/(2)-son cümle uyarınca davacı şirketin takdiren 5.000,00-TL. disiplin para cezası ile cezalandırılmasına,
3-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 179,90 TL karar harcından peşin alınan 80,70 TL nin mahsubu ile kalan 99,20 TL nin davacıdan alınarak Hazine ye irat kaydına,
4-Davacı tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, kullanılmayan avansın karar kesinleştiğinde gideri içerisinden karşılanarak iadesine.
5-HMK m. 359/4 gereğince kararın taraflara resen tebliğine; tebliğ, harç tahsil müzekkeresi yazılması ve gider avansı iadesi işlemlerinin Dairemiz tarafından yapılmasına.
25/01/2023 tarihinde, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda,
HMK m. 361 gereğince tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde, kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine yahut temyiz edenin bulunduğu yer bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya ilk derece mahkemesine verilebilecek bir dilekçe ile Yargıtay nezdinde TEMYİZ YOLU AÇIK olmak üzere, OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
GEREKÇELİ KARAR YAZIM TARİHİ : 26/01/2023
Başkan Üye Üye Katip