Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 23. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2023/1037 – 2023/1001
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ (İ S T İ N A F B A Ş V U R U S U N U N
E S A S T A N R E D D İ)

ESAS NO : 2023/1037
KARAR NO : 2023/1001
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 29.09.2021
ESAS-KARAR NUMARASI : 2020/58 E., 2021/577 K.
DAVACI
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :

Davacı vekili tarafından, yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK m.) 352. maddesi uyarınca, yapılan ön inceleme sonucu, eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra, dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
Davacı vekili, davalının hizmet sözleşmesi gereğince …’na hazır yemek hizmeti verdiklerini, davalılar bünyesinde çalışan işçi …’nın işçilik alacaklarının tahsili için Balıkesir 1. İş Mahkemesi’nin 2015/180 esas sayılı dosyasında açtığı davanın kabulüne karar verildiğini ve müvekkili tarafından Balıkesir 4. İcra Müdürlüğü’nün 2015/6177 esas sayılı dosyasında 34.395,48-TL ödeme yapıldığını, hizmet alım sözleşmeleri gereğince davalının işçilik alacağından sorumlu olduğunu belirterek davanının kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı iflas idaresi cevap dilekçesi sunmamıştır.
İlk derece mahkemesince “…Taraflar arasında imzalanan sözleşmenin 23. maddesinde “yüklenicinin sözleşme konusu iş ile ilgili çalıştıracağı personele ilişkin sorumlulukları ilgili mevzuatın bu konuyu düzenleyen emredici hükümleri ve genel şartnamenin 6. bölümünde belirlenmiş olup yüklenici bunları aynen uygulamakla yükümlüdür. ” hükmünün düzenlendiği tespit edilmiştir.
Anılan hüküm gereğince hizmet sözleşmesi gereğince davacı iş yerinde çalıştırılan davalıya bağlı işçilerin kanundan kaynaklanan alacaklarından yüklenicinin sorumlu olduğu anlaşılmıştır.
Mahkememizce alınan 02/07/2018 tarihli bilirkişi raporuna göre, dava dışı işçi …’nın müflis şirkette çalıştığı süre dikkate alınarak müflis şirketin sorumlu olduğu alacak miktarı 7.207,14 TL ‘dir.
Yapılan yargılama sonucunda toplanan delillerden taraflar arasında imzalanan hizmet sözleşmesi gereğince davacı bakanlık iş yerinde çalıştırılan dava dışı işçile üst iş veren sıfatı ile bakanlık tarafından ödenen işçilik alacağından sözleşmenin 23. maddesi gereğince yüklenici müflis şirketin sorumlu olduğu, müflis şirketin sorumlu olduğu miktarın 7.207,14 TL olduğu anlaşılmakla davanın kısmen kabulüne…” karar verilmiştir.
İstinaf yasa yoluna başvuran davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle:
Müvekkili Bakanlık ile müflis şirket arasında imzalanan sözleşme gereğince müflis şirket tarafından çalıştırılan dava dışı …’ya işçilik alacakları olarak 34.395,48-TL ödeme yapıldığını, taraflar arasında imzalanan sözleşmenin 23. maddesinde “yüklenicinin sözleşme konusu iş ile ilgili çalıştıracağı personele ilişkin sorumlulukları ilgili mevzuatın bu konuyu düzenleyen emredici hükümleri ve genel şartnamenin 6. bölümünde belirlenmiş olup yüklenici bunları aynen uygulamakla yükümlüdür.” hükmünün düzenlendiğini, anılan hüküm gereğince hizmet sözleşmesi gereğince iş yerinde çalıştırılan davalıya bağlı işçilerin kanundan kaynaklanan alacaklarından yüklenicinin sorumlu olduğunun anlaşıldığını;
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda davanın tamamen kabulüne karar verilmesi gerekir iken verilen kısmen kabul kararının hukuka uygun olmadığını beyan ederek yerel mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
Dava, taraflar arasında akdedilen hizmet sözleşmesi uyarınca dava dışı işçiye ödenen işçilik alacaklarının davalıdan rücuen tazmini istemine ilişkindir.
Dava, 9 davalıya karşı açılmış ise de diğer davalılar hakkındaki davanın tefrik edildiği, eldeki davada davalı olarak sadece Müflis … Ltd. Şti. nin kaldığı, işbu davalının dönemsel sorumluluğunun ise hükmedilen miktar kadar olduğu aldırılan bilirkişi raporu ile saptanmıştır.
Bu açıklamalara, dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, HMK m. 355/1 gereği incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, re’sen gözetilmesi gereken, kamu düzenine herhangi bir aykırılığın da bulunmamasına, kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğunun anlaşılmasına göre davacı vekilinin istinaf itirazları yerinde görülmediğinden HMK m. 353/1,b,1 gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM :
Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:
1-Ankara 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2020/58 E., 2021/577 K. sayılı dava dosyasında verdiği 29.09.2021 tarihli kararına yönelik davacı vekilinin İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE.
2-Davacı Bakanlık harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına.
3-Davacı tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, kullanılmayan avansın karar kesinleştiğinde gideri içerisinden karşılanarak iadesine.
4-HMK m. 359/4 gereğince kararın tebliği, harç tahsil müzekkeresi yazılması ve gider avansı iadesi işlemleri ile m. 302/5 gereğince kesinleşme kaydı ve kesinleşme kaydı yapılan kararların yerine getirilmesi için gerekli bildirimlerin İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılmasına.
31.05.2023 tarihinde, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK m. 362/1,a gereğince miktar veya değeri iki yüz otuz sekiz bin yedi yüz otuz (238.730,00) Türk Lirası’nı geçmeyen davalara ilişkin kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağından miktar itibari ile KESİN olmak üzere, OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
GEREKÇELİ KARAR YAZIM TARİHİ : 01.06.2023
Başkan Üye Üye Katip