Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 23. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2022/2164 – 2022/1929
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ
(İ S T İ N A F B A Ş V U R U S U N U N
E S A S T A N R E D D İ)
ESAS NO : 2022/2164
KARAR NO : 2022/1929

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2022
ESAS-KARAR NUMARASI : 2022/60E., 2022/378K.
DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
Davacı vekili tarafından, yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK m.) 352. maddesi uyarınca, yapılan ön inceleme sonucu, eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra, dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
İDDİA VE SAVUNMALARIN ÖZETİ :
Davacı vekili, 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ve ilgili mevzuat çerçevesinde, davalı şirketle, şirketin sorumluluğunda bulunan … Trafo Merkezi (“TM”) için Bağlantı Anlaşması (“BA”) ve Sistem Kullanım Anlaşması (“SKA”) imzalandığını, SKA’nın “Cezai Şartlar” başlıklı 9. maddesinde “İletim sistemine doğrudan bağlı tüketiciler ve dağıtım lisansına sahip tüzel kişilerin İletim Sisteminin her bir ölçüm noktasında çekecekleri endüktif reaktif enerjinin/verecekleri kapasitif reaktif enerjinin, aktif enerjiye oranının ilgili mevzuata uygun olmaması” şeklinde tanımlanan ihlalle ilgili 28/02/2014 tarihli ve K 361633 numaralı sistem kullanım ceza faturası düzenlenerek, muhteviyat çizelgesiyle birlikte 20/03/2014 tarihli ve 3314 sayılı yazıyla, 21/03/2014 tarihinde davalı şirkete gönderildiğini, davalı şirketin gönderilen belgeleri 24/03/2014 tarihinde teslim aldığını ancak davalı şirket tarafından söz konusu fatura bedelinin süresi içerisinde müvekkili kuruma ödenmediğini, mevzuat gereği reaktif enerji/aktif enerji oranlarının 2007-2008 döneminde her bir ölçüm noktasında aylık ve 2009 yılından itibaren ise her bir ölçüm noktasında ve her bir uzlaştırma periyodunda elde edilmesi gerektiğini, 14 Nisan 2009 tarihli ve 27200 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Dengeleme ve Uzlaştırma Yönetmeliğin Madde 91 (1) “Bir fatura dönemi içerisindeki her bir saat bir uzlaştırma dönemini oluşturur” hükmünün yer aldığını ve bu uygulamanın başlamasının 1 Ekim 2009 tarihli ve 27363 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yönetmelikte yapılan değişiklik gereğince 01/12/2009 tarihten itibaren saatlik uygulamaya geçildiğini, ayrıca reaktif enerji sınır değerlerinin aşılması ihlalinin tespiti ve uygulanacak yaptırım tutarının hesaplanması için Elektrik İletim Sistemi Arz Güvenilirliği ve Kalitesi Yönetmeliğinin ilgili maddesinde belirtilen reaktif enerji/aktif enerji oranlarının gün içinde 24 kez hesaplanması (saatlik uzlaştırma uygulaması gereği), sınır değerlerin aşılıp aşılmadığının belirlenmesi, elde edilen sonuçların ise söz konusu dönemde yürürlükte olan Sistem Kullanım Anlaşmasının ilgili hükmü gereğince gün içinde en fazla bir aşım (00.00-24.00 saatleri arasında bir defadan fazla uygulanmayacaktır) dikkate alınacak şekilde değerlendirilmesi ve ay sonunda kaç gün için aşımla karşılaşıldı ise bu gün sayısı ile o ayki sistem kullanım bedelinin 0.5% sinin çarpılması gerektiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla Şubat 2014 dönemine ait,… Seri ve Sıra Numaralı, 28.02.2014 tarihli, 45.663,68.-TL bedelli sistem kullanım ceza fatura bedelinin, son ödeme tarihinden itibaren tahsil tarihine kadar işleyecek 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usülü Hakkında Kanunun 51. maddesinde öngörülen gecikme zammı ve gecikme zammının KDV’si ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın İdari Yargı yerinde görülmesi gerektiğini, görev itirazında bulunduklarını, davanın esasının da haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARAR ÖZETİ :
İlk derece mahkemesince “…02/12/2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan, 25/11/2020 tarihli 7257 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile, 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu’nun 8 inci maddesinin ikinci fıkrasına (ç) bendinden sonra gelmek üzere (d) bendi eklenmiş, buna göre “İletim sisteminin normal işletme koşulları içerisinde işletilmesi ile işletme güvenliği ve bütünlüğü üzerinde risk oluşturan durumlara ilişkin olarak bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında düzenlenen sistem kullanım ihlallerinin takibini yapmak, ihlal durumu tespit edilen tüzel kişilere sistem kullanım anlaşmasında düzenlenen ceza-i şartları ve diğer yaptırımları uygulamak” TEİAŞ’ın görev ve yükümlülükleri arasında gösterildikten sonra 6446 sayılı Kanun’a Ek madde 3 ile “8 inci maddenin ikinci fıkrasının (d) bendinin uygulamasından kaynaklanan uyuşmazlıklar idari yargıda görülür.” hükmü eklenmiş, 46. madde ile de Kanun’un yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği düzenlenmiştir.
Bu bağlamda, 7257 sayılı Kanun ile bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında düzenlenen sistem kullanım ihlallerine ilişkin ceza-i şartlara ilişkin uyuşmazlıkların idari yargı yolunda görüleceği hükme bağlandığından 6100 sayılı HMK’nın 114/1-b maddesine göre dava şartı olan “yargı yolunun caiz olmaması” nedeniyle davanın usulden reddine… ” karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle: Somut uyuşmazlık bakımından ticaret mahkemelerinin görevli olduğunu, müvekkili şirketin talepte bulunulan taraf olduğu durumlarda uyuşmazlığın çözümünde idari yargının görevli olmasının gündeme gelebileceğini, hâlbuki somut uyuşmazlıkta, müvekkili şirketin kendisinden talepte bulunulan değil, talepte bulunan taraf olduğunu, cezanın temel amacının sistemin aksamasına yol açabilecek olumsuzluklar için önlem alınması olduğunu, dava konusu faturanın hukuki niteliğinin idari yargıdaki para cezası değil, özel hukuktaki (borçlar hukuku) cezai şartı olduğunu, teşekküllerince kesilen cezanın da usule ve hukuka uygun olduğunu beyan ederek yerel mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ,
HUKUKİ SEBEP VE GEREKÇE :
Dava, sistem kullanım anlaşması kapsamında düzenlenen ceza faturasının tahsili istemine ilişkindir.
HMK m. 359/3 uyarınca; dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, HMK m. 355/1 gereği incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, re’sen gözetilmesi gereken, kamu düzenine herhangi bir aykırılığın da bulunmamasına, kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğunun anlaşılmasına göre; davacı vekilinin istinaf itirazları yerinde görülmediğinden HMK m. 353/1,b,1 gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM :
Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:
1-Ankara 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2022/60E., 2022/378K. sayılı dava dosyasında verdiği 23/05/2022 tarihli kararına yönelik davacı vekilinin İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE.
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken harç peşin olarak alındığından ayrıca harç alınmasına yer olmadığına.
3-Davacı tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, kullanılmayan avansın karar kesinleştiğinde gideri içerisinden karşılanarak iadesine.
4-HMK m. 359/4 gereğince kararın tebliği, harç tahsil müzekkeresi yazılması ve gider avansı iadesi işlemleri ile m. 302/5 gereğince kesinleşme kaydı ve kesinleşme kaydı yapılan kararların yerine getirilmesi için gerekli bildirimlerin İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılmasına.
07/12/2022 tarihinde, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda,
HMK m. 362/1,a gereğince miktar veya değeri yüz yedi bin doksan (107.090,00) Türk Lirası’nı geçmeyen davalara ilişkin kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağından miktar itibari ile KESİN olmak üzere, OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
GEREKÇELİ KARAR YAZIM TARİHİ : 07/12/2022

Başkan Üye Üye Katip
e-imzalıdır e-imzalıdır e-imzalıdır e-imzalıdır