Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 23. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2022/2002 – 2022/1803
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ
(İ S T İ N A F B A Ş V U R U S U N U N
E S A S T A N R E D D İ )
ESAS NO : 2022/2002
KARAR NO : 2022/1803
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/06/2022
ESAS-KARAR NUMARASI: 2019/396 E., 2022/494 K.
ASIL VE BİR. DAVADA-
DAVACI :
VEKİLİ :
ASIL VE BİR. DAVADA-
DAVALI :
VEKİLİ :
Davalı Müflis …. Ltd. Şti. İflas İdaresi vekili tarafından, yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK m.) 352. maddesi uyarınca, yapılan ön inceleme sonucu, dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
İDDİA VE SAVUNMANIN ÖZETİ :
Asıl davada davacı vekili; müvekkilinin davalı müflis şirkette 01.08.1998 tarihinden iş akdinin haksız nedenlerle feshedildiği 21.05.2019 tarihine kadar ön muhasebeci olarak aylık 3.257,00 TL net maaş, bir öğün yemek parası ve yol parası üzerinden çalıştığını, maaş ve alacakları düzenli ödenmeyen müvekkilinin İş Kanunu’na aykırı olarak çalıştırıldığını, toplam 61 gün yıllık ücretli izin alacağı kullanmış olup, kullandırılmayan bakiye yıllık ücretli izin alacağı bulunduğunu, davalı şirket nezdinde haftanın 6 günü sabah 09.00’dan akşam 18.00’a kadar çalışılıyor olmasına rağmen işin durumuna göre haftada 2-3 gün saat 20.00-20.30’a kadar çalışmasına devam ettiğini, hak etmiş olduğu fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, davalı müflis firma tarafınından 2015 yılında iflas erteleme davası açılması akabinde 2019 yılının Ocak ayından iş akdinin haksız nedenlerle fesih edildiği 21.05.2019 tarihine kadar maaş alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, HMK’nın 109. maddesi gereğince fazlaya ilişkin talep hakları saklı kalmak üzere, 100.00 TL kıdem tazminatı, 100.00 TL ihbar tazminatı, 10.00 TL fazla mesai, 10.00 TL yıllık ücretli izin alacağı ve 10.00 TL ücret alacağının ihtarnamenin davalıya tebliğinden itibaren 3 gün içerisinde (kıdem tazminatı için iş akdinin/davalı tarafça haksız şekilde fesih edildiği 21.05.2019 tarihinden, yıllık ücretli izin ve ihbar tazminatı alacağına yasal faiz işletilmek kaydıyla) bankalarca TL ile açılmış bir yıllık mevduatlara verilen ve TC Merkez Bankasına bildirilen en yüksek faiz oranı üzerinden işlemiş faizleriyle birlikte davalıdan tahsiline, müvekkilinin alacağının iflas masasına kaydına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Birleşen davada davacı vekili; asıl dava dilekçesindeki iddialarını tekrar ederek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, asıl davada alınan bilirkişi raporu ile tespit edilen alacaklarının bakiye kısımları olan 88.421,00 TL kıdem tazminatı, 6.641,00 TL ihbar tazminatı, 5.300,00 TL fazla mesai alacağı, 5.637,00 TL yıllık ücretli izin alacağı ve 15.297,00 TL ücret alacağının ihtarnamenin davalıya tebliğ edildiği 11.06.2019 tarihinin hitamı olan 17.06.2019 tarihinden itibaren (kıdem tazminatı için iş akdinin davalı tarafça haksız şekilde fesih edildiği 21.05.2019 tarihinden, yıllık ücretli izin ve ihbar tazminatı alacağına yasal faiz işletilmek kaydıyla) bankalarca TL ile açılmış bir yıllık mevduatlara verilen ve TC Merkez Bankasına bildirilen en yüksek faiz oranı üzerinden işlemiş faizleriyle birlikte davalıdan tahsiline, müvekkilinin alacağının iflas masasına kaydına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Asıl ve birleşen davada davalı vekili cevap vermemiştir.
DAVANIN SEYRİ VE SONUCU :
İlk derece Mahkemesince; “Somut uyuşmazlıkta, SGK kayıtları, tanıkların yeminli anlatımları, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; dava, müflis nezdinde çalışmakta iken 21.05.2019 tarihinde iş akdine haksız olarak son verildiğini ileri süren davacının işçilik alacaklarının tahsili talebine ilişkin kayıt kabul davası olduğu, davacı, davayı kayıt kabul davası olarak açmış ve davayı açmadan bir gün önce İflas İdaresine toplam 185.000,00 TL tutarında alacak kaydı için başvuru yapmış ise de İflas İdaresince başvurusunun kabulü veya reddi yönünde bir karar tesis edilmemiş, bir sıra cetveli hazırlanmadığı anlaşılmıştır.
Davacının davalı nezdinde 01.08.1998-21.05.2019 tarihleri arasında çalıştığını ileri sürdüğü SGK kayıtlarına göre 01.08.1998-21.05.2019 tarihleri arasında 20 yıl 9 ay 20 gün kıdeminin bulunduğu, davacının ön muhasebe personeli olarak çalıştığı yeminli anlatımları tespit edilen tanıklarca davacının ücretinin net 3.000 TL veya üzerinde olabileceği ifade edildiği, dosyada işyeri özlük dosyası ve bordro olmadığını, celp edilen banka ekstresinde ise davacıya maaş ödemesi tespit edilemediği, bilirkişinin hesaplama raporunda belirtildiği şekilde davacının dava dilekçesinin ekinde sunduğu TUİK ücret istatistik raporuna göre sayısal işlemler yapan ve malzeme kayıtları tutan büro elemanlarının en son 2014 Kasım ayı itibariyle aylık ortalama brüt ücretinin 1.950,00 TL olduğu, Kasım 2014’teki aylık brüt 1.950,00 TL ücret miktarı, o dönemde geçerli aylık brüt asgari ücret tutarı olan 1.134,00 TL’nin 1,72 katı olduğu, bu katsayı, 2019 yılı Mayıs ayında geçerli aylık brüt asgari ücret tutarı olan 2.558,40 TL’ye uygulandığında TUİK’in bildirdiği Kasım 2014’teki emsal ücretin Mayıs 2019’daki karşılığı 2.558,40 X 1,72 = 4.400,45 TL olduğu, bunun neti ise aşağıda hesaplandığı gibi 3.337,81 TL olduğu, buna göre, davacının ileri sürdüğü ve tanıklarca da doğrulanan ücret aylık net 3.257,00 TL olup aylık net 3.257,00 TL ücreti olduğu, hesaplamalara esas alınması gereken aylık çıplak brüt ücret tutarının ise 4.287,42 TL olduğu, davacının SGK işten ayrılma bildirgesinde davacının işten çıkış kodu 04 olarak ”belirsiz süreli iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep bildirilmeden feshi” anlamına geldiğini, işverenin bu şekilde haklı sebep bildirmeden iş akdini feshetmesi işçiye kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazandığı, yıllık izin ücreti konusunda işverence dosyaya yıllık ücretli izin kullandırımına ilişkin herhangi bir delil sunulmadığı, tanıklarca davacının senede 7-10 gün izin kullandıkları şeklindeki beyanı, işçiden sadır olmuş imzalı yazılı delille tevsik edilmediğinden tek başına tanık beyanlarına göre sonuca gidilemeyeceğini, davalı yıllık izin kullandırımını ispatlayamadığı, davacı 61 gün yıllık ücretli izin kullandırıldığı talep olunan net 2.814,27 TL yıllık izin ücretinin iflas tarihinden 1 yıl öncesine dayanmakla birleşen dava tarihi olan 20/10/2021 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte olmak üzere müflis şirketin iflas masasına dördüncü sırada kayıt ve kabulüne karar vermek gerekmiş, fazla mesai ücretinin fazla mesai yaptığını ispat yükü işçide, fazla mesai ücreti alacaklarının ödendiğini ispat yükünün ise işverende olduğu, davacı, ispat için tanık beyanlarına dayandığı, tanıklar davacının beyan ettiği fazla çalışma şeklini ve sürelerini doğruladığı, buna göre davacının haftanın 6 günü 09:00-18:00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme süresinin tenzili ile günlük 8 saatten haftalık 8 X 6 = 48 saat çalışarak normal zamanlarda haftalık 45 saati aşan 48 – 45 = 3 saat fazla mesai yaptığı, iki haftada bir de 20:00’ye kadar çalışarak 2 haftada bir ilave 2 saatlik daha fazla mesai yaptığı, bu süre haftalara dağıtıldığında haftalık ortalama fazla mesai süresinin 4 saat olduğunun anlaşıldığı, bilinen son ücretinin geçmiş dönem asgari ücretlere oranlanması ile geçmiş ücret tespiti yapılarak ve Yargıtay’ın içtihatları gereği %30 oranında hakkaniyet indirimi yapılarak fazla mesai ücreti alacağı hesaplandığı, ücret alacağına ilişkin olarak davacının Ocak 2019 ayından beri ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek ücret alacağı talebinde bulunduğu, ücretlerin ödendiğini ispat yükünün işverende olduğu, banka kayıt ve ekstresinde davacıya 2019 Ocak ayından beri yapılmış bir ücret ödemesi tespit edilemediği gibi işverence de ücret ödemesini ispatlar imzalı bordro veya ödeme belgesi sunulmadığından 2019/1 ila 5. Ayları bakımından çalıştığı gün nazara alınarak ücret hesaplaması yapıl”dığı gerekçesiyle, asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne;
1-Net 88.521,00.TL kıdem tazminatının, 100,00 TL’sine asıl dava tarihi olan 18.07.2019 tarihinden, geriye kalan kısmına birleşen dava tarihi olan 20.10.2021 tarihinden itibaren,
2-Net 6,741,00.TL ihbar tazminatının, 100,00 TL’sine asıl dava tarihi olan 18.07.2019 tarihinden, geriye kalan kısmına birleşen dava tarihi olan 20.10.2021 tarihinden itibaren,
3-Net 5.300,00.TL fazla mesai alacağının, 10,00 TL’sine asıl dava tarihi olan 18.07.2019 tarihinden, geriye kalan kısmına birleşen dava tarihi olan 20.10.2021 tarihinden itibaren,
4-Net 2.822,73 TL yıllık ücretli izin alacağının, 10,00 TL’sine asıl dava tarihi olan 18.07.2019 tarihinden, geriye kalan kısmına birleşen dava tarihi olan 20.10.2021 tarihinden itibaren,
5-Net 15.307,00 TL bakiye ödenmeyen ücret alacağının 10,00 TL’sine asıl dava tarihi olan 18.07.2019 tarihinden, geriye tarihinden geriye kalan kısmına birleşen dava tarihi olan 20.10.2021 tarihinden itibaren,
Yasal faizi ile birlikte olmak üzere müflis şirketin iflas masasına birinci sırada kayıt ve kabulüne, talep olunan net 2.814,27 TL yıllık izin ücretinin iflas tarihinden 1 yıl öncesine dayanmakla birleşen dava tarihi olan 20.10.2021 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte olmak üzere müflis şirketin iflas masasına dördüncü sırada kayıt ve kabulüne, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davalı vekili istinaf dilekçesinde; davacının muhasebe elemanı olarak uzun yıllar müflis şirket nezdinde uzun yıllar çalıştığını, ücret alacaklarının bir kısmını alamadığı için kendi isteğiyle işten ayrılmış olup, ihbar tazminatı alma hakkı bulunmadığını, ayrıca davacının taleplerini artırdığı dava ya da dilekçenin kendisine tebliğ edilmediğini, davacının iş yerine giren çıkan tüm personelle ilgili olarak işçilerin sigorta ve diğer tüm evraklarını tuttuğunu, yıllık izinlerini kullanmasına rağmen bu doğrultuda evrak tutmamış olup, bunun sorumluluğunun müflise yüklenilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu, tanık beyanları ve yıllık izinlerin en az 7-10 gün kullanıldığı gözetilerek hesaplama yapılması gerektiğini, ayrıca kendilerine taleplerin artırıldığına dair tebligat yapılmadığından/usulsüz olduğundan zamanaşımı defiinin ileri sürülmediğini, bu nedenle istinaf dilekçeleriyle zamanaşımı defini ileri sürdüklerini ve fazla mesai ücreti başta olmak üzere zamanaşımına uğramış alacak kalemleri yönünden yeniden hesaplama yapılmasını istediklerini, reddedilen alacak kalemleri yönünden lehlerine vekalet ücretine karar verilmesi gerektiğini belirterek, İlk derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ,
HUKUKİ SEBEP VE GEREKÇE :
Asıl ve birleşen dava; kayıt kabul istemine ilişkindir.
Dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, kamu düzenine aykırılığın da tespit edilmemesine, gerekçeli, tarafların ve mahkemenin denetimine elverişli, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenmiş olmakla Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu uyarınca karar verilmiş bulunmasına ve özellikle birleşen dava dilekçesinin davalı şirket iflas idaresi vekilinin UETS adresine 07.11.2021 tarihinde tebliğ edilmiş olmasına göre, İlk derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından, HMK.’nın 353/(1)-b.1 ve 359/(3) maddeleri uyarınca davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
KARAR :
1-HMK.’nın 353/(1)-b.1 ve 359/(3) maddeleri uyarınca davalı vekilinin İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE,
2- Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
3-Davalı tarafça yatırılan gider avansından harcanmayan kısmın karar kesinleştiğinde gideri içerisinden alınarak iadesine,
4-Davalı tarafça istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
5-Karar tebliği, harç tahsil müzekkeresi düzenlenmesi, harç ve avans iadesi işlemlerinin İlk derece Mahkemesince yerine getirilmesine,
17.11.2022 tarihinde, HMK’nın 362/(1)-a. maddesi uyarınca (Ek madde 1 uyarınca yeniden değerleme oranına göre belirlenen 107.090,00 TL. kesinlik sınırının altında kaldığından) KESİN olmak üzere, oybirliği ile karar verildi.
GER. KARAR YAZIM TARİHİ : 17/11/2022
Başkan
Üye
Üye
Katip