Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 23. HUKUK DAİRESİ Esas-Karar No: 2022/1818 – 2022/1809
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ
(İ S T İ N A F B A Ş V U R U S U N U N
E S A S T A N R E D D İ)
ESAS NO : 2022/1818
KARAR NO : 2022/1809

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : Ankara 7. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 16/06/2022
ESAS-KARAR NUMARASI : 2020/625 E., 2022/422 K.

DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALILAR :

Davacı vekili tarafından yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 352. maddesi uyarınca yapılan ön inceleme sonucu eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
Davacı vekili müvekkili ile davalılar arasında düzenlenen işletme protokolü gereğince davalılar nezdinde çalışan işçi …’ın Ankara 29. İş Mahkemesinin 2018/340 E sayılı dosyası üzerinden yapılan yargılama sonucunda ilama bağlanan tüm işçilik alacaklarından davacının üst işveren olarak sorumlu tutulduğunu; müvekkilinin Ankara 22. İcra Dairesinin 2020/3116 sayılı dosyasına 24.09.2020 günü toplam 38.153,52 TL ödeme yaptığını ileri sürerek bu tutarın ödeme tarihinden itibaren işletilecek avans faizi ile birlikte davalı şirketlerden rücuen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı … .. Tic. Ltd. Şti vekili ve davalı… vekili müvekkillerinin dava dışı işçinin alt işvereni olduğunu, davacı üst işveren …. ile ihale usulü yapılan sözleşme uyarınca çalıştığını, dava dışı işçinin, davacı kurumun işçisi olduğunu bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalılar yargılamaya katılmamış, cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince “…Davacı ile davalı şirketler arasında imzalanan Hizmet Alım Sözleşmelerin 8/5. Maddesinde; yüklenicinin, çalıştırdığı işçilerin iş yasasından ve sair yasalardan kaynaklanan her türlü hak ve alacaklarından, ücret, fazla mesai, yıllık izin alacağı, ubgt günlerinde yapacağı çalışmalardan dağacak her türlü alacağı, şartların oluşması halinde ihbar, kıdem tazminatı, kötüniyet tazminatı diğer her türlü tazminat, vergi, sgk primi, işsizlik primi, işçilik noksanları, bunların gecikme faizleri, iş güvencesi kapsamında iş kazaları ve sair sebeplerden dolayı belirlenecek tazminat vb tüm giderlerin Yüklenici tarafından karşılanacağı, hiçbir şekilde …’ya rücu ettirilemeyeceği düzenlenmiştir.
Hizmet Alım Sözleşmelerine ilişkin davalarda son dönemlerde Yargıtay’ın işbölümü uyarınca görevli dairesi olan Yargıtay 15.Hukuk Dairesi’nin kararlarında rücu davalarına ilişkin ilkelerin incelenmesinde; işçiye ödenen kıdem tazminatının, iş sözleşmesinin feshedildiği tarihteki giydirilmiş ücret üzerinden hesaplanmakta olduğu, bu kıdem tazminatının tamamından İşçiyi çalıştırdıkları dönemle orantılı olarak yüklenicilerin işverene karşı sorumlu oldukları, yıllık izinler kullanılmadığı takdirde, iş sözleşmesinin feshi ile ücrete dönüştüğü, sözleşmeyi feshedenin son yüklenici olduğu ve yıllık izinlerinde bu fesih ile ücrete dönüştüğü göz önüne alındığında yıllık izin ücretinden ve ihbar tazminatından son işverenin sorumlu olduğu, bunların dışında hafta tatili Ücreti, ücret alacağı, UBGT, fazla mesal ücreti gibi işçiye ödenen tazminatlardan Yüklenicilerin işverene karşı işçiyi çalıştırdıkları dönemle sınırlı olarak sorumlu olacakları, işveren tarafından bu ödemelerin feri mahiyetinde yapılan ödemelerin ayrı esasla yüklenicilerden tahsil edilebileceği düzenlenmiştir (Yargıtay 15.Hukuk Dairesi E:2021/611 K:2021/537 Karar tarihi:01.03.2021). Bu düzenleme uyarınca, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti ve ubgt alacağından alt işveren şirketlerin kendi dönemlerinden sorumlu olduğunun ve yıllık izin alacağından, ihbar tazminatından ve ücret alacağından son işverenin sorumlu olacağının kabulü gerekmektedir.
Ankara 29. İş Mahkemesi’nin 2018/340 E, 2019/1305 K, sayılı dosyasında; işçilik alacakları hesaplanan 26/08/2014-31/12/2017 tarihleri arasında işçinin 363 gün … İş ortaklığında; 185 gün dava dışı…. İsimli firmada; 131 gün … bünyesinde; 170 gün … bünyesinde çalıştığı tespit edilmiştir.
Dava dışı işçinin, tazminat ve hesaplamalara esas çalışma döneminin 26/08/2014-31/12/2017 olduğu, davalı … İş ortaklığı yönünden kendi dönemine düşen payı hesaplandığında (363 gün) 3.264,59 TL kıdem tazminatı + 1.796,24 TL fazla çalışma ücreti + 508,73 TL Ubgt payı icra ferileri dahil sorumlu olduğu toplam tutarın 9.584,16 TL; davalı… yönünden kendi dönemine düşen payı hesaplandığında (131 gün) 1.178,13 TL kıdem tazminatı + 648,23 TL fazla çalışma ücreti + 183,59 TL Ubgt payı icra ferileri dahil sorumlu olduğu toplam tutarın 3.460,52 TL; davalı … yönünden kendi dönemine düşen payı hesaplandığında (170 gün) 1.528,87 TL kıdem tazminatı + 841,213 TL fazla çalışma ücreti + 238,25 TL Ubgt payı, 9.142,20 TL yıllık izin ücreti, ihbar tazminatı, ücret alacağı ve icra ferileri dahil sorumlu olduğu toplam tutarın 20.225,18 TL olduğu; işbu davada husumet yöneltilen …’nin tazminata konu dönemde dava dışı işçiyi çalıştırmadıkları, bu nedenle bu şirketler yönünden herhangi bir sorumluluk bulunmadığı…” gerekçesiyle:
“1- … … Ltd. Şti yönünden açılan davanın reddine,
2- … … Ltd. Şti yönünden açılan davanın reddine,
3- Diğer davalılar yönünden açılan davanın kısmen kabulü ile;
9.584,16 TL’nin 16/09/2020 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte … … Ltd. Şti ile … … Ltd. Şti iş ortaklığından müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,
3.460,52 TL’nin 16/09/2020 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte …’den tahsili ile davacıya verilmesine,
20.225,18 TL’nin 16/09/2020 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte … … Tic. A.Ş’den tahsili ile davacıya verilmesine,
Davacı tarafın fazlaya ilişkin talebinin reddine” karar verilmiştir.
Davacı vekili istinaf dilekçesinde:
– Zararları kadar bir miktara hükmedilmesi gerektiğini,
– Diğer iki şirketin de sorumlu tutulması gerektiğini ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
HUKUKİ SEBEP VE GEREKÇE :
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 359’uncu maddesinin 3 numaralı fıkrası uyarınca dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olayın saptanmasında ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, kamu düzenine aykırılığın da tespit edilmemesine göre kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b.1 düzenlemesi gereğince davacı vekilinin istinaf başvuru sebeplerinin esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :
Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:
1-Ankara 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2020/625 E., 2022/422 K sayılı dava dosyasında verdiği 16/06/2022 tarihli kararına yönelik davacı vekilinin İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE.
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken harç peşin olarak alındığından ayrıca harç alınmasına yer olmadığına.
3-İstinaf yoluna başvuran tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, kullanılmayan avansın karar kesinleştiğinde gideri içerisinden karşılanarak iadesine.
4-HMK m. 359/4 gereğince kararın tebliği, harç tahsil müzekkeresi yazılması ve gider avansı iadesi işlemleri ile m. 302/5 gereğince kesinleşme kaydı ve kesinleşme kaydı yapılan kararların yerine getirilmesi için gerekli bildirimlerin İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılmasına.
16/11/2022 tarihinde, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda,
HMK m. 362/1-a gereğince miktar veya değeri yüz yedi bin doksan (107.090,-) Türk Lirası’nı geçmeyen davalara ilişkin kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağından miktar itibari ile KESİN olmak üzere OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
GEREKÇELİ KARAR YAZIM TARİHİ : 17/11/2022

Başkan Üye Üye Katip
e-imzalıdır e-imzalıdır e-imzalıdır e-imzalıdır