Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 23. HUKUK DAİRESİ
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ (İ S T İ N A F B A Ş V U R U S U N U N
E S A S T A N R E D D İ)

ESAS NO : 2022/1426
KARAR NO : 2022/1784
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : KONYA 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/05/2022
ESAS-KARAR NUMARASI : 2022/159 Esas-2022/320 Karar
DAVACI : …
VEKİLİ :
DAVALI : …
VEKİLİ :

Davacı vekili tarafından, yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK m.) 352. maddesi uyarınca, yapılan ön inceleme sonucu, eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra, dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
İDDİA VE SAVUNMALARIN ÖZETİ :
Davacı vekili, davalı … şirketinin müvekkili ile henüz sistem kullanım anlaşması imzalamadığı dönemde 21.12.2006 tarihli ve 1029 sayılı EPDK kararı ile 01.01.2007 tarihinde yürürlüğe giren İletim Sistem Kullanım ve Sistem İşletim Fiyatlandırma Yöntem Bildirimi ile yapılan düzenleme uyarınca sistem kullanım anlaşması imzalamamış kullanıcıların yaptığı ihlallerden dolayı yaptırım uygulanabilmesinin hüküm altına alındığını, davalının da adı geçen yöntem bildirimine aykırı olarak ihlaller yaptığını, bu nedenle davalıya 12 adet sistem kullanım ceza faturası düzenlendiğini, davalı tarafça fatura bedellerinin ödenmediğini ileri sürerek, 499.793,28-TL’nin gecikme zammı ve KDV ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, özelleştirme öncesi müvekkili ile davacı şirket arasında sistem kullanım anlaşması imzalanmadığını ancak müvekkilinin iletim sistemi kullanmaya başladığı andan itibaren davacının müşterisi olduğunu, taraflar arasında sistem kullanım anlaşmasının 26.05.2010 tarihinde imzalanıp, yürürlüğe girdiğini, sözleşmenin 10. maddesinde cezai şartlar getirildiğini, davacının müvekkiline ihtarda bulunmadan 6 yıl sonra Ocak 2007-Aralık 2007 dönemine ilişkin olarak ceza faturaları düzenlediğini, yapılan işlemin TBK, TTK ve iyi niyet kurallarına da aykırı olduğunu, bu cezanın ifaya ilişkin cezai şart olup, asıl borcun ödenmesi ile cezai şartlarında sona erdiğini, sistem kullanım anlaşmasındaki ceza hükümlerinin genel işlem koşulu niteliğinde olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAH. KARARI ÖZETİ :
İlk derece Mahkemesi’nce verilen davanın esastan reddine dair 21.03.2018 tarihli kararı davacı vekilinin yerel mahkeme kararını istinaf etmesi üzerine dosya Dairemizin 2018/2039 Esasına kaydedilmiş, Dairemizin 16.02.2022 gün, 2018/2039 Esas, 2022/231 Karar nolu ilamı ile “02/12/2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan, 25/11/2020 tarihli 7257 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile, 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu’nun 8 inci maddesinin ikinci fıkrasına (ç) bendinden sonra gelmek üzere (d) bendi eklenmiş, buna göre “İletim sisteminin normal işletme koşulları içerisinde işletilmesi ile işletme güvenliği ve bütünlüğü üzerinde risk oluşturan durumlara ilişkin olarak bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında düzenlenen sistem kullanım ihlallerinin takibini yapmak, ihlal durumu tespit edilen tüzel kişilere sistem kullanım anlaşmasında düzenlenen ceza-i şartları ve diğer yaptırımları uygulamak” TEİAŞ’ın görev ve yükümlülükleri arasında gösterildikten sonra 6446 sayılı Kanun’a Ek madde 3 ile “8 inci maddenin ikinci fıkrasının (d) bendinin uygulamasından kaynaklanan uyuşmazlıklar idari yargıda görülür.” hükmü eklenmiş, 46. madde ile de Kanun’un yayımı tarihinde yürürlüğe gireceği düzenlenmiştir.
Buna göre; 7257 sayılı Kanun ile bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında düzenlenen sistem kullanım ihlallerine ilişkin ceza-i şartlara ilişkin uyuşmazlıkların idari yargı yolunda görüleceği hükme bağlandığından yargı yoluna ilişkin bu değişikliğin usul hükmü niteliğinde olması nedeniyle derhal ve kesinleşmemiş tüm uyuşmazlıkları da kapsar şekilde uygulanması gerektiği anlaşıldığından, 6100 sayılı HMK’nın 114/1-b maddesine göre dava şartı olan “yargı yolunun caiz olmaması” nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi gerekmektedir.
Bu durumda Dairemizce; HMK’nın 353/(1)-a.4. maddesi uyarınca, esası incelenmeden İlk derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine” karar verilmiştir.
Mahkemece Dairemiz kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda “Ankara BAM 23. HD’nin 16/02/2022 gün ve 2018/2039 E. 2022/231 K. sayılı kararına göre de, “7257 sayılı Kanun ile bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında düzenlenen sistem kullanım ihlallerine ilişkin ceza-i şartlara ilişkin uyuşmazlıkların idari yargı yolunda görüleceği hükme bağlandığından, yargı yoluna ilişkin bu değişikliğin usul hükmü niteliğinde olması nedeniyle derhal ve kesinleşmemiş tüm uyuşmazlıkları da kapsar şekilde uygulanması gerektiği anlaşıldığından, 6100 sayılı HMK’nın 114/1-b maddesine göre dava şartı olan “yargı yolunun caiz olmaması” nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi gerekmektedir.”
Bu nedenlerle, davacının davasının yargı yoluna ilişkin dava şartı yokluğu nedeniyle usulden reddine” karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
İstinaf yasa yoluna başvuran davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle: Dava konusunun 12 adet ödenmeyen fatura bedeline dayalı alacak olduğunu, Uyuşmazlık Mahkemesi kararlarına göre davaya bakma görevinin adli yargıya ait olduğunu, mahkeme kararının hatalı olduğunu, kararın kaldırılması gerektiğini belirterek istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ,
HUKUKİ SEBEP VE GEREKÇE :
1-Dava, davalı … şirketinin “çekilen endüktif enerji/verilen kapasitif reaktif enerjinin aktif enerjiye oranının” mevzuatla belirlenen sınır değerlerini aştığı tespitine bağlı olarak, İletim Sistemi Sistem Kullanım ve Sistem İşletim Tarifelerini Hesaplama Yöntem Bildirimi”nin 1.5. maddesi hükmüne göre davacı … tarafından tahakkuku yapılan 2007 yılı 12 ayına ait ceza uygulamasına ilişkin fatura bedellerinin tahsili istemine ilişkindir.
HMK m. 359/3 uyarınca; dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, HMK m. 355/1 gereği incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, re’sen gözetilmesi gereken, kamu düzenine herhangi bir aykırılığın da bulunmamasına, kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğunun anlaşılmasına göre; davacı vekilinin istinaf itirazları yerinde görülmediğinden HMK m. 353/1,b,1 gereğince istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 351’inci maddesinde istinaf başvurusunun kötüniyetle yapıldığının anlaşılması halinde bölge adliye mahkemesince 329’uncu maddesi hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiş; anılan düzenlemede de hiçbir hakkı olmadığı hâlde dava açan tarafın beşyüz Türk Lirasından beşbin Türk Lirasına kadar disiplin para cezası ile mahkûm edilebileceği hususu düzenlenmiştir.
Somut olayda, mahkemece yukarıda anılan Dairemiz kesin kararı uyarınca yargı yolunun caiz olmamasından bahisle karar verildiği halde, aynı hususlara dair istinaf talebinde bulunan davacı hakkında yukarıda anılan yasal düzenleme çerçevesinde takdiren 3.000,00-TL disiplin para cezası uygulanmasına karar verilmesi gerekmiştir.

HÜKÜM :
Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:
1-Konya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2022/159E., 2022/320K. sayılı dava dosyasında verdiği 11/05/2022 tarihli kararına yönelik davacı vekilinin İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE,
2- HMK m.351 ve 329/(2)-son cümle uyarınca davacının takdiren 3.000,00-TL. disiplin para cezası ile cezalandırılmasına,
3-Harçlar Yasası gereğince alınması gereken 80,70 TL istinaf harcı peşin alındığından harç alınmasına yer olmadığına,
4-Davacı tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, kullanılmayan avansın karar kesinleştiğinde gideri içerisinden karşılanarak iadesine,
5-HMK m. 359/4 gereğince kararın taraflara resen tebliğine; tebliğ, harç tahsil müzekkeresi yazılması ve gider avansı iadesi işlemlerinin Dairemiz tarafından yapılmasına,
16/11/2022 tarihinde, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK m. 361 gereğince tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde, kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine yahut temyiz edenin bulunduğu yer bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya ilk derece mahkemesine verilebilecek bir dilekçe ile Yargıtay nezdinde TEMYİZ YOLU AÇIK olmak üzere, OYBİRLİĞİYLE karar verildi.

GEREKÇELİ KARAR YAZIM TARİHİ : 16/11/2022

Başkan …
e-imza
Üye …
e-imza
Üye
e-imza
Katip …
e-imza