Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 23. HUKUK DAİRESİ
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ
(İ S T İ N A F B A Ş V U R U S U N U N
E S A S T A N R E D D İ)
….
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

….
İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : ANKARA 3. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
ARA KARAR TARİHİ : 27.10.2021
ESAS-KARAR NUMARASI :…

Davacı vekili tarafından, yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK m.) 352. maddesi uyarınca, yapılan ön inceleme sonucu, eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra, dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
İDDİA VE SAVUNMALARIN ÖZETİ :
Ek ihtiyati haciz isteyen- davacı vekili 18.10.2021 tarihli dilekçesiyle; müvekkili kooperatifin önceki yöneticisi olan davalı hakkında açtıkları tazminat davasında fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 100.000,00 TL. tazminat ile ihtiyati haciz kararı verilmesini talep ettiklerini, Mahkemece 27.02.2015 tarihli ara kararı ile ihtiyati haciz taleplerinin kabulü ile teminat karşılığından 100.000,00 TL. için ihtiyati hacze karar verildiğini, daha sonra 02.07.2015 tarihli dilekçeleri ile davayı 400.000,00 TL. daha ıslah ettiklerini ve ıslah ettikleri tutar yönünden ihtiyati haciz kararının artırılması/ek ihtiyati haciz kararı verilmesini talep ettiklerini, Mahkemenin 03.09.2015 tarihli ara kararıyla ek ihtiyati haciz taleplerinin reddine karar verildiğini, Yargıtay’dan dönüşü beklenen Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2014/358 E. sayılı dosyasında davalının zimmet suçundan cezalandırılmasına karar verildiğini, ayrıca yine dönüşü beklenen Ankara 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/256 E. sayılı doyasında davalının güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılmasına karar verilmiş ise de Yargıtay 15. Ceza Dairesi’nin 2019/5864 E. sayılı ilamı ile: “… sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 247. maddesinde düzenlenen zimmet suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi” gerektiği belirtilerek kararın bozulduğunu, bozma kararı gereğince dosyanın Ankara 30. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2020/66 E. sayısını aldığını ve derdest olduğunu, ıslah edilen 400.000,00 TL yönünden ek ihtiyati haciz/ihtiyati haczin artırılmasına karar verilmesini yeniden talep etmek zorunluluğu doğduğunu, Ankara 30. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2020/66 E. sayılı dosyasında bilirkişi incelemesi yapılmasına karar verildiğini, buna göre, ağır ceza yargılamasında bilirkişi incelemesi yapılması neticesinde davalının suç teşkil eden eylemlerinin somut olarak tespit edileceğini, bu aşamada davalı tarafından Ankara 22. İcra Müdürlüğü’nün 2015/4695 E. sayılı (ihtiyati haciz) dosyasına 30.09.2021 tarihinde 100.000,00 TL ödendiği belirtilerek malları üzerindeki hacizlerin kaldırılmasının talep edildiğini, davalı tarafından icra dosyasındaki hacizlerin kaldırılması sağlanarak daha fazla miktardaki zararın tahsilinden kurtulmaya çalıştığının anlaşıldığını, bu talebinin bu malların davalı tarafından devredileceğini de gösterdiğini, davalının mal varlığı üzerindeki hacizlerin kaldırılması halinde, davacı kooperatifin alacağının tahsil edilmesi imkanı kalmayacağını, müvekkili kooperatifin uğradığı zararın çok daha fazla olduğunu, Mahkemece 27.02.2015 tarihinde 100.000,00 TL. yönünden ihtiyati haciz kararı verilmiş olup, aradan geçen yaklaşık yedi yıl nazara alındığında ekonomik değerlerin değiştiğini, 100.000,00 TL’nin sağladığı hukuki güvencenin bu tarihte aynı güvenceyi sağlayamadığını, 100.000,00 TL.’nin faizi ve yargılama giderleri dahi hesaplandığında hacizlerin kaldırılması halinde davacı kooperatifin zararının telafi edilemeyeceği sonucunun ortaya çıktığını belirterek, ıslah edilen (ek) 400.000,0 TL yönünden davalının menkul, gayri menkul, üçüncü kişilerdeki hak ve alacakları ve sair tüm mal varlığı üzerine ek ihtiyati haciz konulmasına/ihtiyati haciz kararının artırılmasına karar verilmesini istemiştir.

İLK DERECE MAH. KARARI ÖZETİ :
İlk derece Mahkemesince; “Ankara 30. Ağır Ceza Mahkemesinin 2020/66 Esas sayılı dosyasının derdest olduğu ve bu hususta alacak bulunup bulunmadığının tespitinin yargılamayı gerektir”diği gerekçesiyle ek ihtiyati haciz isteminin reddine karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; istem dilekçesindeki iddialarını tekrar ederek, davalı tarafından Ankara 22. İcra Müdürlüğü’nün 2015/4695 E. sayılı (ihtiyati haciz) dosyasına (bilirkişi incelemesi henüz yapılmadan) 30.09.2021 tarihinde 100.000,00 TL ödendiği belirtilerek davalının malları üzerindeki hacizlerin kaldırıldığını, davalı tarafın bilirkişi incelemesi yapılmasından önce icra dosyası ve hacizlerin kaldırılmasını sağlayarak ortaya çıkacak gerçek zararın tahsil imkanını ortadan kaldırmak istediğini, ihtiyati haciz isteminin reddine dair 27.10.2021 tarihli ara kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu ve kaldırılması gerektiğini, aksi halde, müvekkili kooperatifin uğradığı zararın tahsili ve telafisi imkanı kalmayacağını, müvekkilinin zararının 500.000,00 TL.’nin üzerinde olduğunu, ddavalının mal kaçırma/mallarını devretme girişiminde olduğunu, alacaklarının rehin veya başka bir güvence ile teminat altına alınmamış olduğunu belirterek, İlk derece Mahkemesinin 27.10.2021 tarihli ara kararının kaldırılmasına ve 400.000,00 TL yönünden davalının menkul, gayri menkul, üçüncü kişilerdeki hak ve alacakları ve sair tüm mal varlığı üzerine ek ihtiyati haciz konulmasına/ihtiyati haciz kararının artırılmasına karar verilmesini istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ,
HUKUKİ SEBEP VE GEREKÇE :
Dava, kooperatif eski yöneticisinin sorumluluğuna dayalı tazminat istemine ilişkin olup, davacı vekilinin ek ihtiyati haciz isteminin reddine dair ara kararı istinafa konu edilmiştir.
Dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesindeki hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, kamu düzenine aykırılığın da tespit edilmemesine göre, İlk derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından, HMK.’nın 353/(1)-b.1 ve 359/(3) maddeleri uyarınca davacı vekilinin 27.10.2021 tarihli Ara Karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :
Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;
1-HMK.’nın 353/(1)-b.1 ve 359/(3) maddeleri uyarınca davacı vekilinin 27.10.2021 tarihli Ara Karara yönelik İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 80,70 TL. istinaf karar harcının davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydına,
3-Davacı tarafça istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-Karar tebliği, harç tahsil müzekkeresi düzenlenmesi, harç ve avans iadesi işlemlerinin İlk derece Mahkemesince yerine getirilmesine,
08.06.2022 tarihinde, İİK’nın 258/son ve HMK’nın 362/(1)-f. maddeleri uyarınca, KESİN olmak üzere, oybirliği ile karar verildi.

GEREKÇELİ KARAR YAZIM TARİHİ : 08/06/2022

….