Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.
T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 23. HUKUK DAİRESİ …
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ
(İ S T İ N A F B A Ş V U R U S U N U N
E S A S T A N R E D D İ)
…
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I
….
İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 20/10/2017
ESAS-KARAR NUMARASI…..
Davalı vekili tarafından, yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK m.) 352. maddesi uyarınca, yapılan ön inceleme sonucu, eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra, dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
İDDİA VE SAVUNMALARIN ÖZETİ :
Davacı vekili dava dışı işçi … tarafından Ankara 1. İş Mahkemesinde açılan dava üzerine alınan ilamın Ankara 8. İcra Dairesinin 2014/11856 sayılı dosyasından icra takibine koyulduğunu ve müvekkili tarafından dosyaya 14.07.2014 günü 25.600,-TL ve 26.12.2014 günü 94,55 TL olmak üzere toplam 25.694,55 TL ödeme yapıldığını, yanlar arasındaki yardımcı hizmet sözleşmesinin rücua ilişkin 37.17 maddesine istinaden bu tutarın davalıdan tahsilini teminen Ankara 22. İcra Dairesinin 2015/5796 sayılı dosyası ile takibe geçtiklerini, itiraz üzerine takibin durduğunu, itirazın haksız olduğunu belirterek itirazın iptali ile %20 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili 6552 sayılı Yasa ile değişik 4734 sayılı Yasanın 112’nci maddesi uyarınca işçilik alacaklarından asıl işverenin sorumlu olduğunu, bunun için müvekkiline rücu edilemeyeceğini; sorumluluğunun bulunduğunun kabulü halinde dahi sözleşmenin muvazaalı olduğunu bildirerek davanın reddine, aksi halde paylaşımlı sorumluluğa karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAH. KARARI ÖZETİ :
İlk derece Mahkemesi’nce “… davacının, dava dışı işçinin asıl işvereni, davalının da alt işvereni olduğu, taraflar arasında imzalanan hizmet sözleşmesinin 37.17 maddesi uyarınca işçilik alacağından iç ilişkideki sorumluluğun davalıya ait olduğu, asıl işveren ile alt işverenin işçiye karşı müteselsil sorumluluğunun 4857 Sayılı Yasanın 2/6 maddesinde düzenlendiği, iş ilişkideki sorumluluğun aralarındaki sözleşme hükümlerine göre tespiti gerektiği, dava dışı işçinin işçilik alacağından davacı ve davalı alt işverenlerinin işçiye karşı müteselsilen sorumlu bulundukları, iç ilişkideki sorumluluğun taraflar arasındaki sözleşme uyarınca belirlenmesi gerektiği, sözleşmenin 37.17 maddesi uyarınca iç ilişkideki sorumluluğun davalıya ait olduğu, taraflar arasındaki sözleşmenin 37.17 md hükmü uyarınca hem işçilik alacakları, hem ilam ferileri hem de icra ferileri yönünden sorumluluğun tamamının davalıya ait olduğu, icra dosyasına ödeme yapılan tarihteki dosya borcunun tamamının ödenen rakam da nazara alınarak davalıya rücu edilebileceği, denetime ve hüküm kurmaya elverişli bilirkişi raporunda 25.600,00 TL’nin 11.09.2014 tarihinde, 94,55 TL’nin 26.12.2014 tarihinde ödendiği, ödeme tarihlerinden takip tarihine kadar işlemiş faizlerinin 25,600,00 TL için 997,35 TL, 94,55 TL için 1,89 TL olarak hesaplandığı anlaşılmakla toplam 26.693,79 TL üzerinden davanın kabulüne,…” karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
İstinaf yasa yoluna başvuran davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle:
– Dava dışı …’ın en baştan itibaren davacı … Genel Müdürlüğü’nün işçisi olarak çalıştığını ve işçilik alacaklarından doğan bütün sorumluluğun asıl işveren olan davacı … Genel Müdürlüğü’nde olduğunu,
– İş Kanunu’nun 112’nci maddesi gereğince kıdem tazminatına ilişkin olarak müvekkiline sorumluluk yüklenemeyeceğini,
– Sorumluluk yüklenmesi halinde dahi bunun çalışma süresine göre belirlenmesi gerektiğini ileri sürerek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ,
HUKUKİ SEBEP VE GEREKÇE :
Dava, taraflar arasındaki hizmet alım sözleşmesine istinaden davadışı işçiye ödenen işçilik alacaklarından kaynaklanan icra takibine yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 359’uncu maddesinin 3 numaralı fıkrası uyarınca dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olayın saptanmasında ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, kamu düzenine aykırılığın da tespit edilmemesine göre kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b.1 düzenlemesi gereğince davalı vekilinin istinaf başvuru sebeplerinin esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :
Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:
1-Ankara 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2016/819 E., 2017/770 K sayılı dava dosyasında verdiği 20/10/2017 tarihli kararına yönelik davalı vekilinin İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE.
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 1.823,45 TL nispi istinaf karar harcından 456,-TL’nin mahsubu ile kalan 1.367,45 TL’nin davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydına.
3-Davalı tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, kullanılmayan avansın karar kesinleştiğinde gideri içerisinden karşılanarak iadesine.
4-HMK m. 359/4 gereğince kararın tebliği, harç tahsil müzekkeresi yazılması ve gider avansı iadesi işlemleri ile m. 302/5 gereğince kesinleşme kaydı ve kesinleşme kaydı yapılan kararların yerine getirilmesi için gerekli bildirimlerin İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılmasına.
16/02/2022 tarihinde, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda,
HMK m. 362/1-a gereğince miktar veya değeri yüz yedi bin doksan (107.090,-) Türk Lirası’nı geçmeyen davalara ilişkin kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağından miktar itibari ile KESİN olmak üzere OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
(GEREKÇELİ KARAR YAZIM TARİHİ: 17/02/2022)
…..