Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 23. HUKUK DAİRESİ
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ
(İ S T İ N A F B A Ş V U R U S U N U N
E S A S T A N R E D D İ)

ESAS NO : 2019/2019
KARAR NO : 2023/501

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN : … …
ÜYE : … …
ÜYE : … …
KATİP : … …

İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : Ankara 7. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 17.04.2019
ESAS-KARAR NUMARASI : 2017/805 E., 2019/291 K.

DAVACI :
VEKİLİ : Av. … – E tebligat
DAVALI :
VEKİLİ : Av. … – E tebligat

Davacı vekili tarafından yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK m.) 352. maddesi uyarınca yapılan ön inceleme sonucu eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
Davacı vekili müvekkili şirketin davalı şirketin üstlendiği toplam altı binadan oluşan … mekanik tesisatlarının yapılmasında taşeron olarak çalıştığını,
Müvekkilinin alacaklarının hak edişler düzenlenmek sureti ile likit hale getirildiğini, bu alacaklarına karşılık olmak üzere de çekler keşide edildiğini, çeklerin toplamının 1.907.472,14 TL olduğunu ve bu çeklerin de müflisin kayıtlarında yer aldığını,
Müflis şirketin işlerinin bozulması ve çeklerinin yazılması üzerine imalatı tamamlanan bazı alacak kalemlerinin hak edişe dönüşmediğini ve bunlar için fatura düzenlenemediğini, bu kapsamdaki alacaklarının 785.630,-TL olduğu; bu kalemlerin son hak edişleri ile tasfiye hak edişlerinin kıyaslanması sureti ile anlaşılabileceğini,
İlgili Kuramlardan tasfiye hak edişlerinin istenmesinin gerektiğini,
Sözleşmeden doğan edimlerin iflasının yarım kalması nedeni ile henüz imalata dönüşmeyen kalemler için kullanılmak üzere inşaat sahasına indirilen malzemelerin bulunduğunu ve iflas erteleme ve iflas sürecinde bunların şantiyelerde kaldığını, ihzarat olarak adlandırılan bu alacak kaleminin 125.300,-TL olduğunu,
Sözleşmeye göre her hak edişte müvekkilinin alacağından yüzde beş oranında teminat kesintisi yapıldığnnı, bunların 355.000,-TL civarında olduğunu, bu kalem alacağın hak ediş belgelerinin İncelenmesi ile sabit olacağını,
İşlerin durması nedeni ile taşeronlarla olan sözleşmelerinin de yarım kaldığı, bu sözleşmeler nedeni ile, muhataplara 280.750,-TL ödendiğini, şirket kayıtlarının tetkiki ile bu hususun da sübut bulacağını,
İmalatın önce taşeron tarafından para harcanmak suretiyle yapıldığını ve işin tamamlanması üzerine yükleniciden para alındığını, bunun bir anlamda yükleniciyi finanse etmek niteliğinde olduğunu, bu şekilde gerçekleşen finansman maliyetinin iflas tarihi itibarı ile 1.072.020,-TL’ye ulaştığını ancak iflas idaresince toplamda 4.526.172,14 TL olan alacağın 3.210.778,-TL’sinin reddedildiğini bildirerek bu tutarın da masaya kaydına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davacının alacaklarını müflis tarafından düzenlenen çeklere dayandırdığını, yapılan inceleme sonucunda müflisin kayıtlarında görünen 1.315.393,71 TL’nin masaya kaydına, bakiye istemin yargılamayı gerektirmesi nedeniyle reddine karar verildiğini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince; “…Davacının iflas idaresine yaptığı başvurudaki alacak tutarı 4.526.172,14 TL olup, bunun 1.907.472,00 TL’si ödenmeyen çekler, 785.630,00 TL’si hakedişi bağlanmayan alacaklar, 125.300,00 TL’si ihrazat bedeli, 355.000,00 TL’si nakit teminat kesintisi, 280.750,00 TL’si alt taşeron ödemeleri, 1.072.020,00 TL’si finansal maliyetinden oluşmaktadır.
Davalı asıl yüklenicinin iflası nedeniyle davacının sözleşmelerle üstlenmiş olduğu işi tam olarak bitiremediği anlaşılmıştır. Yarım kalan işlere yönelik taraflar arasında veya idareyle davalı arasında imalat serilerini gösteren tasfiye hakedişi yapılmadığından alacağa ilişkin hesaplamalar bilirkişi tarafından taraflarca da dosyaya sunulan son hakediş raporundaki bilgilere göre yapılmıştır. Dosyaya sunulan hakedişlere göre; davacı tarafından sözleşmeler kapsamında yapılan imalatlar toplamı KDV dahil 7.316.223,22 TL’den oluşmaktadır. Ayrıca hakedişler kapsamında kesilen nakit teminatlar toplamı 340.428,53 TL’dir. Bunun dışında hakediş raporlarına girmeyen imalatlarla şantiye sahasına indirilen malzeme bedellerine ilişkin ispat yükü davacıda olup davacı bu konuda alacağın varlığını gösteren somut delil sunmadığı görülmüştür. Davacı tarafça şantiye sahasına indirilen malzeme bedellerine ilişkin olarak her ne kadar irsaliyeli faturalar sunmuş ise de bu faturalar içeriğinde yer alan malzemeleri imalata girip girmediklerini, imalata girmeyenlerin şantiye sahasında bırakılıp bırakılmadığı konuları ispata muhtaç olup bu yolda olumlu kanaate elverişli delil sunulmadığı görülmüştür. Ve nihayet davacı alttaşeron ödemeleri için 280.750,00 TL finansman maliyeti için 1.072.020,00 TL talep etmiş ise de bu alacak kalemlerine ilişkin olarak herhangi bir belge sunmamıştır.
Davacının alacağı olup olmadığı, varsa miktarı konusunda dosya üzerinden bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Bilirkişi kurulu 03/02/2019 tarihli raporunda; yukarıda yapılan değerlendirmelere paralel olarak davacının hakediş raporlarına yansıyan hakediş alacağı 7.316.223,22 TL olduğu, ayrıca bu tutarın 340.428,53 TL nakit teminat ve kesintisiz ilavesi gerektiği, bunun dışındaki alacak kalemlerine ilişkin kanıtlayıcı belge sunulmadığı, davacı kayıtlarına yansıyan ödeme toplamının 7.825.471,54 TL olduğu, her ne kadar davalı kayıtlarındaki ödemeler toplamı bu tutardan fazla ise de aradaki 22.199.76 TL’lik farka ilişkin tevsik edici belge sunulmadığından davacı kayıtlarına itibar edilmesi gerektiği, ödeme olarak değerlendirilen çeklerden 1.907.472,14 TL’sinin karşılığının bedelsiz karşılıksız olduğu, karşılıksız çıkan ve bedelleri tahsil edilemeyen çeklerin de hesaba dahil edilmesiyle birlikte davacının toplam alacağının 1.738.652,35 Tl olup, bu alacağın 1.315.393,71 TL’lik kısmının masaca yapılan başvuru üzerine kabulüne karar verildiği, masaya kaydı gereken ancak kaydedilmeyen 423.258,64 TL için işbu davanın kabulü gerektiği belirtilmiştir.
Bilirkişi raporundaki hesap ve değerlendirmelerin dosya kapsamına ve sunulan delillere uygun olduğu bu çerçevede davacının masaya kaydı gereken alacak tutarının 423.258,64 TL olduğu anlaşılmakla davanın kısmen kabulüne…” gerekçesi ile “…Daha önce kayıt ve kabulüne [kaydına olmalı] karar verilen kısım dışında 423.258,64 TL alacağın müflis … A.Ş’nin iflas masasına kayıt ve kabulüne [kaydına olmalı], fazlaya ilişkin istemin reddine,…” şeklinde karar verilmiştir.
Davacı vekili istinaf dilekçesinde:
– Hükme esas alınan bilirkişi raporuna yasal süresinde itiraz ettiklerini ancak itirazın dikkate alınmadığını,
– İtiraz dilekçesinde dava dilekçesinde belirtilen ve ilgili belgeleri dosyaya sunulan talep ve iddialarının bir kısmının bilirkişi kurulunca hiç dikkate alınmadığını; bu nedenle raporun eksik incelemeye dayalı olduğunu düşündüklerini açıkladıklarını,
– Raporda bir kısım iddia ve taleplerimi ile ilgili olarak olumlu ya da olumsuz hiçbir tespitin de bulunmadığını açıkladıktan sonra hükme esas alınan raporun sadece cari hesaplar üzerinden yapılan basit bir incelemeye dayanmakta olduğunu beyan ettiklerini,
– Dava dilekçelerinde yer aldığı halde bilirkişi raporunda hiç yer almayan ve yerel mahkemece reddedilen iddia ve taleplerinin şunlar olduğunu:
– Hakedişe dönüşmeyen 785.630,-TL tutarında imalatların bulunduğunu ve bu tutarın tasfiye hak edişi ile kıyas yoluyla belirlenebileceğini,
– İnşaat sahasına indirilen, ancak imalata girmeyen 125.300,-TL tutarında ihzarat bedelinin dosyaya sunulan irsaliye ve faturalarla ispatlanabileceğini,
– Müvekkili şirketin işlerini yaptığını fakat müflis şirketten parasını zamanında alamadığını, bu nedenle 1.072.020,-TL tutarında ek finansman yüküne katlandıklarını ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
HUKUKİ NEDEN VE GEREKÇE :
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 359’uncu maddesinin 3 numaralı fıkrası uyarınca dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olayın saptanmasında ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, kamu düzenine aykırılığın da tespit edilmemesine ve özellikle hak edişe dönüşmediği ileri sürülen tutarlar ve şantiyede kaldığı belirtilen malzemelerin bedelinin davacı yanca usulüne uygun biçimde kanıtlanamamış bulunmasına göre kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b.1 düzenlemesi gereğince davacı vekilinin istinaf başvuru sebeplerinin esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :
1-HMK m. 353/1-b.1 gereğince Ankara 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2017/805 E., 2019/291 K sayılı dava dosyasında verdiği 17.04.2019 tarihli kararına yönelik davacı vekilinin İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE.
2-Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 179,50 TL’den peşin olarak yatırılan 44,40 TL’nin düşümü ile kalan 135,50 TL’nin davacıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydına,
3-Davacı tarafından istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, kullanılmayan avansın karar kesinleştiğinde gideri içerisinden karşılanarak iadesine.
4-HMK m. 359/4 gereğince kararın taraflara resen tebliğine; tebliğ, harç tahsil müzekkeresi yazılması ve gider avansı iadesi işlemlerinin Dairemiz tarafından yapılmasına.
15.03.2023 tarihinde dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, HMK m. 361 gereğince tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde Dairemize ya da temyiz edenin bulunduğu yer bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya ilk derece mahkemesine verilebilecek bir dilekçe ile Yargıtay nezdinde TEMYİZ YOLU AÇIK olmak üzere OYBİRLİĞİYLE karar verildi. (GK yazım tarihi: 16.03.2023)
Başkan … Üye … Üye … Katip …
e-imzalıdır e-imzalıdır e-imzalıdır e-imzalıdır