Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi 2019/1996 E. 2022/968 K. 08.06.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 23. HUKUK DAİRESİ
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ
(D Ü Z E L T E R E K Y E N İ D E N
E S A S H A K K I N D A K A R A R)

ESAS NO : 2019/1996
KARAR NO : 2022/968

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : Ankara 13. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 07.05.2019
ESAS-KARAR NUMARASI : 2017/759 E., 2019/327 K.
DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
Davacı vekili tarafından, yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK m.) 352. maddesi uyarınca, yapılan ön inceleme sonucu, eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra, dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
İDDİA VE SAVUNMALARIN ÖZETİ :
Davacı vekili, müvekkilinin müflis şirketten 54.166,00-TL alacağının iflas masasına kaydı için başvuruda bulunulduğunu, ancak isteğin reddedildiğini, oysa müvekkilinin makine mühendisi olarak kaydının yapılıp çalıştığının şirket kayıtlarıyla sabit olduğunu, alacağının 4. sırada değerlendirildiğini beyan ederek bu miktar alacağının masaya ve 1. sıraya kayıt ve kabulünün yapılmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin iflas kararının kesinleştiğini, ikinci alacaklılar toplantısının 28.11.2017 tarihinde yapıldığını, masanın menfaatlerini gözetmekte olduğunu, alacağın somut belgelerle kanıtlanması gerektiğini, alacak talebi denetime elverişli olmadığı için ve somut belgelerle kanıtlanamadığı dikkate alınarak talebin reddedildiğini beyan ederek açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İLK DERECE MAH. KARARI ÖZETİ :
İlk derece Mahkemesi’nce “…Davalı iflas idaresi vekilinin davanın açılmasında sorumluluğun davacıya ait olduğunu, davaya kendilerinin sebebiyet verilmediğini, alacağın somut belgelerle ortaya koymadığı için çekişmenin ortaya çıktığını bu nedenle yargılama giderleri ve vekalet ücretinin kendilerine yükletilmemesi gerektiğini, diğer yönden tazminat hesaplamalarının çıkış kodu belli olmaksızın hesaplanmasının doğru bulunmadığını, davanın reddine karar verilmesini talep ettiği görülmüş isede konu hukuki değerlendirme ile çözümlenebilir nitelikte görülmüş, iflas eden firmanın kıdem ve ihbar tazminatlarından sorumlu tutulması gerektiği kanaati ile rapor hüküm kurmaya ve denetime elverişli kabul edilmiş ve sonucuna değer verilmiştir.
Bu nedenlerle, davacının yasal süresinde açmış olduğu kayıt kabul ve sıra cetveline itiraza dair iş bu dava dosyasında davacı talebinin müflis şirket son işveren olmakla hesaplanan toplam 39.235,80-TL’nin işçilik alacağının 1. sırada değerlendirilmek üzere iflas masasına kayıt ve kabulüne, fazla isteğin ise reddine…” karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
İstinaf yasa yoluna başvuran davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle:
15.09.2014 tarihli ve 118 karar numaralı iflas idare memurluğu kararından da görüleceği üzere, müvekkilinin müflisten 54.168,00-TL alacaklı olduğunun müflis beyanıyla da sabit olduğunu, dosyada mevcut bilirkişi ek raporunun 5. sayfasında da bu hususun üzerinde durulduğunu, hal böyle iken yerel mahkemenin davalı tarafın bir dizi belgenin mevcut olmadığı yönündeki savunmasına itibar ederek davanın kısmen kabulüne karar verdiğini, müvekkilinin işçi, müflisin ise işveren şirket olduğunu, mevcut olmadıkları iddiasıyla taleplerinin kısmen reddine neden olan belgelerin tamamının ise işyeri sicil dosyasında bulunması gereken belgeler olduğunu, bu durumda sırf müflisin ilgili yasal düzenlemeler gereği tutması gereken bir kısım belgeler mevcut olmadığı için adeta müvekkilinin cezalandırıldığını, karşı tarafın yasal sorumluluklarını kasten yerine getirmediği gibi bu nedenle ortaya çıkan durumdan da menfaat sağlamış olduğunu, zira ilgili yasal düzenlemeler ve yerleşik uygulama gereği müvekkilinin maaşının ve sair haklarının ödendiği hususunun davalı tarafça ispat edilmesi gerektiğini beyan ederek yerel mahkeme kararının kaldırılmasını talep etmiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ,
HUKUKİ SEBEP VE GEREKÇE :
Dava, işçilik alacaklarının iflas masasına kaydı istemine ilişkindir.
İflas idaresi tarafından verilen 15.09.2014 tarihli kararda “…müflis kayıtlarında talep edilen borç miktarı kadar alacağın varlığı görünmekte ise de alacaklının isteminin detayı, aylık kazanç miktarı, çalıştığı yıllara ilişkin bilgi ve belgenin ibraz edilmemiş olması sebebiyle denetim yapılamadığından alacağın yargılanması gerektiği düşünülmüş ve talebin reddine karar vermek gerekmiştir” ifadesi kullanılmış; müflis de davacıya 54.166,00-TL borçlu olduğunu beyan etmiştir. Her ne kadar müflisin beyanı kendisini bağlar ise de iflas masası müflisin temsilcisidir ve masa tarafından davacının o miktar alacağının müflisin kayıtlarında mevcut olduğu kabul edildikten sonra yazılı gerekçe ile reddedilmiş olması çelişkilidir. Kayıtların müflis ya da iflas idaresinde olduğu da anlaşılmaktadır.
Bu durumda mahkemece alacağın tamamının iflas masasına kaydı gerekirken bir kısmının kaydına karar verilmiş olması doğru olmamış, HMK m 353/1,b,2 uyarınca kararı düzelterek yeniden esas hakkında karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM :
Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:
I-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile:
Ankara 13. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 2017/759 E., 2019/327 K. sayılı dava dosyasında verdiği 07.05.2019 tarihli KARARINI DÜZELTEREK YENİDEN ESAS HAKKINDA KARAR VERİLMESİNE.
Buna göre:
“1-Davanın kabulü ile davacının 54.166,00-TL işçilik alacağının 1. sırada iflas masasına kaydına.
2-Alınması gereken 80,70-TL karar harcının peşin alınan 31,40-TL harçtan düşümü ile kalan 49,30-TL harcın davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına.
3-Davacı tarafça yatırılan 31,40-TL peşin harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.
4-Davacı tarafça yapılan 31,40-TL harç, 289,50-TL posta masrafı, 80,00-TL tebligat gideri ve 500,00-TL bilirkişi ücreti olmak üzere toplam 900,90-TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine. Artan gider avanslarının iadesine.
5-Davacı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden A.A.Ü.T uyarınca 5.100,00-TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine.”

II-Peşin alınan istinaf karar harcının istek halinde iadesine.
III-HMK m. 359/4 gereğince kararın tebliği, harç tahsil müzekkeresi yazılması ve gider avansı iadesi işlemleri ile m. 302/5 gereğince kesinleşme kaydı ve kesinleşme kaydı yapılan kararların yerine getirilmesi için gerekli bildirimlerin İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılmasına.
08.06.2022 tarihinde, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda, İİK’nin 364 üncü maddesinin birinci fıkrası gereğince miktar veya değeri yüz yedi bin doksan (107.090,00) Türk Lirası’nı geçmeyen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından miktar itibari ile KESİN olmak üzere, OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
GEREKÇELİ KARAR YAZIM TARİHİ : 10.06.2022

Başkan … Üye … Üye … Katip …