Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 23. HUKUK DAİRESİ
T.C.
A N K A R A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ
23. H U K U K D A İ R E S İ
(İ S T İ N A F B A Ş V U R U S U N U N
E S A S T A N R E D D İ)
….
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

…

İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 13.02.2018
ESAS-KARAR NUMARASI : 2…
Davalı vekili tarafından, yukarıda belirtilen karara karşı istinaf yasa yoluna başvurulması üzerine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK m.) 352. maddesi uyarınca, yapılan ön inceleme sonucu, eksiklik bulunmadığı anlaşıldığından inceleme aşamasına geçildi. İncelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra, dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ :
İDDİA VE SAVUNMALARIN ÖZETİ :
Davacı vekili; müvekkili kooperatifin 06.06.2011 tarihli genel kurulunda üyelerden aylık 500,00 TL. aidat alınmasına karar verildiğini, davalının aidat borcunun tahsili için icra takibine başlandığını, anılan genel kurul kararının iptali istemiyle Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/250 E. sayılı dosyası ile dava açıldığını, mahkemece davanın kabul edildiğini, temyiz incelemesi sonucu Yargıtay 23. Hukuk Dairesince kararın bozulmasına karar verildiğini, bozma sonrası Eskişehir 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2013/393 E. sayısına kaydedildiğini, Mahkemece bozma ilamına uyularak bozma ilamı doğrultusunda eksikliklerin giderilmeye başlandığını, davalının aidat ödeme yükümlülüğünün devam ettiğini, ayrıca davalının itiraz etmiş olduğu alacağı 06.06.2011 tarihli genel kurul tarihinden Ocak 2012 ayına kadar ödediğini ileri sürerek, davalının itirazının iptaline ve %20’den az olmamak üzere icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; borca itiraz dilekçelerinde belirttikleri gibi davacı tarafın alacağını dayandırmış olduğu 06.06.2011 tarihli genel kurul toplantısında alınan 11 numaralı kararın Eskişehir 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/250 E., 2012/157 K. sayılı kararı ile yoklukla malul olduğuna karar verildiğini, buna rağmen davacının bu karara dayanarak müvekkili aleyhine icra takibi başlattığını, davacı tarafın bu talebinin haksız ve hukuki dayanaktan yoksun olduğunu belirterek, davanın reddine, kötü niyetli davacının %20 kötüniyet tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAH. KARARI ÖZETİ :
İlk derece Mahkemesince; “…Geçerli ve yürürlükte bulunan genel kurul kararlarına göre düzenlenen bilirkişi raporu hüküm kurmaya yeterli ve elverişli bulunmakla raporda belirlenen miktarlar yönünden davanın kısmen kabulü ile, 10.000 TL asıl alacak, 979,40 TL işlemiş faiz, 122,46 TL ihtar gideri olmak üzere toplam 11.101.86 TL alacağın; asıl alacak miktarına, takipten itibaren işletilecek yasal faiz ve takip giderleri ile birlikte tahsiline imkan verecek tarzda davalının Eskişehir 4. İcra Müdürlüğünün 2014/339 Esas sayılı takip dosyasına yönelik itirazın iptali ile takibin bu miktarlar yönünden devamına, likit olan asıl alacağın % 20’sine tekabül eden 2.000 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, takibe kadar işlemiş faize ilişkin fazla talebin reddine karar vermek gerek…”tiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davalı vekili istinaf dilekçesinde; yargılama sırasında dayacı kooperatifin hiçbir faaliyetinin bulunmadığı, kooperatif inşaatının temelinin bile atılmadığı, kooperatif yönetiminin keyfi bir şekilde fahiş miktarda aidat belirlediği, belirlediği bu aidatın da haksız kazanç sağlamak amacıyla yönetim kurulu üyeleri ile deneticilere huzur hakkı adı altında verildiği, bu haksız kazanç sağlamanın önüne geçilmesi için istenen aidat miktarının makul olup olmadığı ve ne kadar olması gerektiği hususunda uzman bilirkişi kurulundan rapor aldırılmasının talep edildiğini, mahkemece bu talepleri göz önünde bulundurulmadan uzman olmayan bir bilirkişiden rapor aldırıldığını, kooperatifin alacaklı olduğu iddiasını kabul etmemekle birlikte alacağın likit olmadığını, bu nedenle davacı lehine icra inkâr tazminatına karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu, müvekkilince yatırılan peşin harç tutarı dikkate alınmaksızın müvekkilinden fazla harç alınmasının da usul ve yasaya aykırı olduğunu, Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesinin 2017/289 E. ve 2017/435 K. sayılı kararının kesinleşmesi beklenmeden yoklukla malul olan bir karara dayanılarak belirlenen aidat miktarının geçerli olduğu varsayımıyla karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek, İlk derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ,
HUKUKİ SEBEP VE GEREKÇE :
Dava, aidat alacağının tahsili için başlatılan icra takibine yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir.
Dosya kapsamındaki yazı, belge ve bilgilere, yasaya uygun gerektirici nedenlere, İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesinde dayanılan delillerle, delillerin tartışılması sonucu maddi olay ve hukuki değerlendirmede usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılıp, kamu düzenine aykırılığın da tespit edilmemesine ve özellikle davalıdan alınması gereken harç miktarındaki yanlışlığın 25.04.2018 tarihli Tashih Kararı ile düzeltilmiş olmasına göre, İlk derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından, HMK.’nın 353/(1)-b.1 ve 359/(3) maddeleri uyarınca, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM :
Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere:
1-HMK’nın 353/(1)-b.1 ve 359/(3) maddeleri uyarınca, davalı vekilinin İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 758,36 TL. istinaf karar harcından peşin alınan (189,59+35,90=) 225,49 TL.’nin düşümü ile kalan 532,49 TL.’nin davalıdan alınarak Hazine’ye gelir kaydına,
3-Davalı tarafça istinaf aşamasında yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-Karar tebliği, harç tahsil müzekkeresi düzenlenmesi, harç ve avans iadesi işlemlerinin İlk derece Mahkemesince yerine getirilmesine,
02.03.2022 tarihinde, HMK’nın 362/(1)-a. maddesi uyarınca (Ek madde 1 uyarınca yeniden değerleme oranına göre belirlenen 107.090,00 TL. kesinlik sınırının altında kaldığından) KESİN olmak üzere, oybirliği ile karar verildi.
GEREKÇELİ KARAR YAZIM TARİHİ : 03.03.2022

…