Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21.Hukuk Dairesi 2022/1370 Esas 2022/1582 Karar
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
21.HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2022/1370
KARAR NO : 2022/1582

TÜRK MİLLETİ ADINA
KARAR

İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/07/2022
NUMARASI : 2022/590 Esas 2022/552 Karar
TALEP EDEN :
VEKİLİ :
KARŞI TARAF : HASIMSIZ
TALEP : Zayi Belgesi Verilmesi
TALEP TARİHİ : 30/06/2022
KARAR TARİHİ : 14/12/2022
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 14/12/2022

Zayi Belgesi Verilmesi istemine ilişkin yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı talebin reddine yönelik olarak verilen hükme karşı talep eden vekili süresinde istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
TALEP
Talep eden vekili talep dilekçesinde özetle; müvekkilinin tutmakla yükümlü olduğu defterlerin mali müşavir tarafından tutulduğunu, ancak müvekkilinin 16/06/2022 tarihinde öğrendiği üzere şirket genel kurul karar defteri ve ortaklar pay defterinin mali müşavir tarafından kaybedildiğini ve zayi olduğunu, vekil edenin senelerdir tek başına süren ortaklığına bir başka şahsı ortak etmeye karar vermesi üzerine evrakları talep ettiğini ancak muhasebecisinden defterlerin bulunamadığı haberinin alındığını mağdur edildiğini, ilgili tarihten bu yana söz konusu defterlerin bulunamadığını, muhasebecinin taşınma sırasında defterleri zayi ettiğinin taraflarınca düşünüldüğünü, açıklanan ve mahkemece resen gözetilecek nedenlerle, ortaklar pay defteri ile genel kurul karar defterinin zayi olduğunun tespitine ve zayi evrakının verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece; TTK’nun 82/7 maddesi gereğince ticari defter ve belgelerin zayinin istenebilmesi için öncelikle tacirin saklama yükümlülüğünün usulüne uygun yerine getirilip getirilmediği, ticari defter ve belgelerin korunması amacıyla gerekli dikkat ve özenin gösterilip gösterilmediği ve ziyaa uğramanın onun iradesi dışında meydana gelip gelmediği hususlarının irdelenmesi gerekir. Bir başka ifadeyle talep edenin tutmak ve saklamakla yükümlü olduğu defter ve belgeleri özenle koruması ve bu konuda basiretli bir tacir gibi davranması gerekir. Talep eden tarafından mahkememize sunulan 30/06/2022 tarihli dilekçe ile, şirkete ait ortaklar pay defteri ile genel kurul karar defterinin muhasebecinin elinde iken kaybolduğunun bildirildiği, bu hususta Yargıtay 11. HD’nin 15/10/2007 tarih 2006/9938 esas 2007/12819 karar, yine aynı dairenin 03/12/2014 tarih 2014/13593 esas 2014/18941 karar sayılı örnek ilamlarının bulunduğu, özetle talep edenin basiretli bir tacir gibi defterlerini saklayamadığı, defterin nasıl kaybolduğuna dair bir delilli de dosyaya sunmadığı ve talebin HMK’nun 320.maddesi gereğince dosya üzerinden karara bağlanabileceği de dikkate alınarak ve zayi belgesi verilmesi konusundaki taleplerini ispat edemediği anlaşılmakla ve yukarıdaki gerekçelerle talep edenin talebinin reddine karar verilerek, talep edenin talebinin TTK’nun 82/7. maddesindeki şartlar oluşmadığından reddine, karar verilmiştir
İSTİNAF SEBEPLERİ
Talep eden vekili istinaf dilekçesinde özetle;ilk derece mahkemesi tarafından hüküm kurmaya elverişli derecede delil toplanmadığını, taleplerinin değerlendirilmediğini, salt eski tarihli yüksek mahkeme kararları göz önünde tutularak karar verildiğini beyan ederek, Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi 2022/590 Esas, 2022/552 Karar sayılı dosya kararının kaldırılmasını, davanın kabulünü, ortaklar pay defterinin ve Genel Kurul Karar Defterinin zayi olduğunun tespitini ve zayi evrakının verilmesini talep etmiştir.
HUKUKİ NİTELENDİRME, DELİLLERİN VE İSTİNAF SEBEPLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Talep; TTK’nın 82.maddesi gereğince zayi belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
6100 Sayılı HMK’nın 355.maddesi gereğince, istinaf incelemesinin istinafa gelen tarafın sıfatı ile istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususu gözetilerek ilk derece mahkemesinin taraflar arasındaki ihtilafta görevli mahkeme oluşu ve eldeki davada kesin yetki kuralına da aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla işin esasına girilerek yapılan incelemede;
6102 sayılı TTK’nın 82/7. maddesinde; “Bir tacirin saklamakla yükümlü olduğu defterler ve belgeler; yangın, su baskını veya yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle ve kanuni saklama süresi içinde zıyaa uğrarsa tacir zıyaı öğrendiği tarihten itibaren onbeş gün içinde ticari işletmesinin bulunduğu yer yetkili mahkemesinden kendisine bir belge verilmesini isteyebilir. Bu dava hasımsız açılır. Mahkeme gerekli gördüğü delillerin toplanmasını da emredebilir.” şeklinde düzenleme yapılmakla tacirlere ticari defter ve kayıtlarını saklama ve ibraz hususunda zorunluluk getirilmiştir.
Anılan TTK’nun 82/7. maddesinde zayi belgesi istenebilmesi için tacirin saklamakla yükümlü olduğu defter ve belgelerin ziyaa uğraması halleri tahdidi olarak sayılmamış ise de, yapılan tadadi sayımdan defterlerin tacirin elinde olmayan sebepler ile ziyaa uğraması gerektiği anlaşılmıştır. Bir başka anlatımla, tacir saklamakla yükümlü olduğu defter ve belgelerin saklanması ve korunmasına yönelik gerekli özeni göstermekle yükümlü olup, bu özene rağmen defter ve belgelerin ziyaa uğraması halinde zayi belgesi verilmesini talep edebilecektir.
Somut olayda; talep eden şirkete ait genel kurul defteri ile ortaklık pay defterinin şirketin muhasebecisi tarafından kaybedildiği belirterek zayi belgesinin verilmesi istemine ilişkin olarak işbu dava açılmıştır.
Tacir saklamakla yükümlü olduğu defter ve belgelerin saklanması ve korunmasına yönelik gerekli özeni göstermekle yükümlü olup, bu özene rağmen defter ve belgelerin ziyaa uğraması halinde zayi belgesi verilmesini talep edebilecektir. Somut olayda ise,şirketin davaya konu ticari defterleri korunması gerektiği halde bu özenin gösterilmediği anlaşıldığından talebin reddine yönelik ilk derece mahkemesi kararı usul ve yasaya uygundur (Yargıtay 11.Hukuk Dairesi’nin 15/10/2007 tarih 2006/9938 esas 2007/12819 karar, Yargıtay 11.Hukuk Dairesi’nin 03/12/2014 tarih 2014/13593 esas 2014/18941 karar sayılı emsal içtihatları).
Tüm bu nedenlerle ilk derece mahkemesinin talebin reddi yönündeki kararında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden talep edenin istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermek gerekmiş ve takdiren aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM: Yukarıda Açıklanan Nedenlerle;
1-Talep eden vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/(1)-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gerekli olan 80,70 TL harç peşin olarak yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
3-Talep eden tarafça yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf incelemesi sırasında duruşma açılmadığından taraflar yararına vekalet ücreti taktirine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme HMK’nın 362/(1).ç maddesi gereğince kesin olmak üzere, tarafların yokluğunda dosya üzerinden oy birliği ile karar verildi.14/12/2022

Başkan- … Üye – … Üye – … Zabıt Katibi-…
… … … …

Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu hükümlerine göre UYAP sistemi üzerinden elektronik imza ile imzalanmıştır.