Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21.Hukuk Dairesi ….
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
21.HUKUK DAİRESİ
….
TÜRK MİLLETİ ADINA
KARAR

İNCELENEN DOSYANIN
MAHKEMESİ : ANKARA 9. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/01/2021 ( Ek Karar )
NUMARASI : …
DAVA : Menfi Tespit
DAVA TARİHİ : 28/02/2019
TALEP : Ek Kararın Kaldırılması
KARAR TARİHİ : 14/04/2021
GEREKÇELİ KARARIN
YAZILDIĞI TARİH : 14/04/2021

Taraflar arasında görülmekte olan menfi tespit davasında davanın feragat nedeniyle reddine ilişkin ilam sonrası arabuluculuk ücretinin yargılama giderlerinden sayılmasına yönelik talebine ilişkin ek kararda yazılı nedenlerden dolayı talebin kabulüne yönelik olarak verilen hükme ek karara karşı davacı vekilince süresinde istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi,
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ
Davacı vekilinin 15/11/2019 tarihli feragat dilekçesi nedeniyle davanın feragat nedeniyle reddine ilişkin 20/11/2019 tarihli …. sayılı kararın verildiği, hüküm fıkrasının oluşturulması sırasında 6325 sayılı HUAK ve yönetmeliği hükümlerine göre hazineden ödenen arabuluculuk ücreti yargılama giderlerinden sayılarak yargılama sonunda haksız çıkan taraftan alınarak hazineye gelir kaydedilip yargılama gideri olarak hükmedilen bu tutarın 6183 sayılı Yasa hükümlerine göre tahsil edileceğine yönelik yasal düzenlemelere nazaran sehven buna ilişkin karar verilmediği tespit edilmekle, HMK 304 – 305/A/1 madde hükümleri uyarınca dosyanın ele alınarak incelendiği anlaşılmıştır.
İLK DERECE MAHKEMESİ EK KARARI
Mahkemece; yapılan inceleme sonucunda, yargılama sonunda verilen hükmün niteliği ile tarafların haksızlık durumları dikkate alınarak, yargılama giderlerinden sayılan ve 6183 sayılı Yasa hükümlerine göre hazine lehine tahsili zorunlu bulunan arabuluculuk ücreti yönünden HUAK 18A/13 maddesi ile HUAK yönetmeliği 26/2 maddesi gereğince yargılama giderlerinden sayılan 1.320,00 TL zorunlu arabuluculuk giderinin davacıdan tahsili ile hazineye irat kaydına karar verilmiştir.
İSTİNAF SEBEPLERİ
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; ilk derece mahkemesinin ek kararının usul ve yasaya aykırı olduğunu,
Mahkemece, HMK’nın 305.maddesine aykırı şekilde hüküm kurulduğunu, bu nedenlerle ilk derece mahkemesinin 19/01/2021 tarihli ek kararının kanuna ve hukuka aykırı olduğundan kaldırılarak talepleri gibi karar verilmesini istemiştir.
HUKUKİ NİTELENDİRME, DELİLLERİN VE İSTİNAF SEBEPLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Talep; ilk derece mahkemesince feragat nedeniyle usulden reddine karar verilen menfi tespit davasında ek karar ile arabuluculuk ücretine hükmedilmesi nedeniyle ek kararın kaldırılması istemine ilişkindir.
Dosyanın incelenmesinde; İİK’nın 72.maddesine dayalı olarak davacı şirketin borçlu olmadığının tespitine yönelik olarak açılan davada, davacı şirketin davadan feragati üzerine davanın feragat nedeniyle reddine karar verildiği, verilen kararın 23/12/2019 tarihi itibariyle kesinleştiği, istinafa konu ek kararın ise 19/01/2021 tarihinde verildiği anlaşılmaktadır.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 24/11/2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanun’un 41. maddesi ile değiştirilen 341/2. fıkrasında öngörülen kesinlik sınırı üç bin Türk Lirasıdır. Ek kararının verildiği 19/01/2021 tarihinden itibaren ise bu sınır 5.880,00 TL’dir. Menfi tespit davası feragat nedeniyle reddedilmiş olup, 23/12/2019 tarihi itibariyle kesinleştiği gibi davacının istinafa konu ettiği ek kararda hüküm altına alınan tutarında “1.320,00 TL” olması nedeniyle 19/01/2021 tarihli ek karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararlara karşı HMK’nun 346/1. maddesi hükmü uyarınca ilk derece mahkemesince istinaf dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, HMK’nun 352. maddesi gereğince yapılan ön inceleme neticesinde Bölge Adliye Mahkemesince de bu yönde karar verilebilir. Bu karar usule ilişkin nihai bir karardır. (Tolga Akkaya, Medeni Usul Hukukunda İstinaf sayfa 176)
Tüm bu nedenlerle HMK’nun m.352’deki düzenleme gereğince mahkemesinin ek kararın kesin olması nedeniyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun usulden reddine karar vermek gerekmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince verilen bu usulden red kararına karşı temyiz yolu açık değildir. (Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 05/01/2018 tarih ve 2017/3597 Esas 2018/5 Karar sayılı ilamı).
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-İlk derece mahkemesi ek kararı, HMK’nun 341/2. maddesi gereğince, miktar itibarıyla kesin olduğundan davacı vekilinin istinaf başvurusunun USULDEN REDDİNE,
2-İstinafa başvuran davacı tarafından yatırılan 162,10 TL istinaf başvuru harcı ile 59,30 TL istinaf maktu karar harcının talep halinde yatıran tarafa iadesine,
3-İstinafa başvuran tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda uyuşmazlık konusu miktar dikkate alındığında HMK’nun 362(1)-a maddesi gereğince kesin olmak üzere, tarafların yokluğunda oy birliği ile karar verildi. 14/04/2021

Başkan- … Üye – … Üye – … Zabıt Katibi-…
… … … …
Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu hükümlerine göre UYAP sistemi üzerinden elektronik imza ile imzalanmıştır.