Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Esas-Karar No: 2021/84 – 2022/1581
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ
ESAS NO : 2021/84
KARAR NO : 2022/1581
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/10/2020
NUMARASI : 2019/143 E. – 2020/279 K.
DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :
DAVANIN KONUSU : YİDK Kararının İptali, Tasarımın Gaspı
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 05/10/2020 tarih ve 2019/143 E. – 2020/279 K. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davalı … tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ: Davacı vekili, müvekkilinin ”…” isimli tasarımın tescili talebinin, müvekkilinin eski çalışanı olan davalı …’in internet sitesinde yayımladığı tasarım karşısında yeni olmadığı gerekçesiyle reddedildiğini, müvekkilinin bu karara karşı yaptığı itirazının da dava konusu YİDK kararı ile reddine karar verildiğini, oysa redde mesnet tasarımın müvekkili Şirkete ait olduğunu, dava konusu tasarımı 25.01.2018 tarihinde bastırdıkları katalogda piyasaya sürdüklerini, davalı …’in ,19.10.2015-20.10.2017 tarihleri arasında ürün tasarımcısı olarak müvekkili Şirkette çalıştığını ve bu sürede davacı adına yeni ürün tasarımı yapmak, yeni ürünler çıkarmak ve geliştirmek gibi görevleri yerine getirdiğini, davalının tasarım üzerinde hak sahibi olmamasına rağmen, hak sahibiymiş gibi internet sitesindeki hesabında paylaştığını, bu durumun davacının hak sahipliğini ve hak sahibi olarak tanınmayı isteme hakkını etkilemediğini ileri sürerek, müvekkilinin tasarım tescil başvurusunun gasp edildiğinin ve müvekkilinin hak sahibi olduğunun tespiti ile YİDK’ın 2019-T-40 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, YİDK kararının iptali talebiyle açılan işbu davada davalı …’e husumet yöneltilemeyeceğini, davacı tasarımının yenilik vasfını haiz bulunmadığını, davacının SMK’nın 73/1 maddesindeki şartların varlığını ispat edemediğini, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, müvekkilinin www…..tr isimli web sitesinde paylaştığı tasarımın hak sahibinin davacı olduğunu, söz konusu tasarımın … adı altında paylaşıldığını, gasp amacı taşımadığını, dava konusu YİDK kararının hatalı bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, davacının tasarım başvurusunun reddine mesnet tasarımın sahibinin SMK’nın 73. Madde kapsamında davacı olduğunun redde mesnet tasarımı yayınlayan ve davacı şirketin eski çalışan olan davalı … tarafından da kabul edildiği, bu halde 30/04/2018 tarihinde yayınlanan söz konusu tasarımın, davacının dava konusu tasarım başvuru tarihi esas alındığında , SMK’nın 57. maddesi uyarınca başvuru konusu tasarımın yeniliğini ve ayırt edici niteliğini etkilemeyeceği, diğer taraftan davacıya ait olan ancak henüz tescil edilmeyen tasarımın kendisinden izin alınmadan davalı … tarafından internet sitesinde kendi ürünü gibi tanıtılması nedeniyle davacının SMK’nın 71 kapsamında zarar gördüğü, bu nedenle bu davalıya husumet yöneltilerek tasarım sahibi olarak tanınmayı mahkemeden talep edebileceği gerekçesiyle davanın kabulü ile 2019-T-40 sayılı YİDK kararının iptaline, dava konusu 2018/05478/1 sıra nolu tasarımın sahibinin davacı olarak tanınmasına karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı … vekili, davacının tasarımın reddine mesnet tasarımı kamuya sunan kişinin eski çalışanı olduğu, hizmet ilişkisi kapsamında hak sahipliğinin davacıya ait olduğu iddiasıyla başvuru dosyasına SGK hizmet bildirgesini sunduğu, SMK’nın 73. maddesine göre, aralarındaki özel sözleşmeden veya işin mahiyetinden aksi anlaşılmadıkça çalışanların bir işletmede yükümlü olduğu faaliyeti gereği gerçekleştirdiği ya da büyük ölçüde işletmenin deneyim ve çalışmalarına dayanarak iş ilişkisi sırasında yaptığı tasarımların hak sahibinin işverenler olduğu, başvuru dosyasına sunulan SGK dokümanından ve davacı tarafın beyanlarından davacının redde mesnet tasarımın SMK’nın 73. maddesi uyarınca hak sahibi olduğunun anlaşılamadığını, YİDK kararının iptali davasında YİDK karar tarihindeki verilen dikkate alınması gerektiğini, bu itibarla diğer davalının yargılama aşamasında sunmuş olduğu kabul beyanının YİDK kararının hukuka uygunluğu denetiminde hükme esas alınamayacağını ileri sürerek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarakYİDK kararının iptali talebi yönünden davanın reddi istemiştir.
GEREKÇE : Dava, tasarım başvurusunun reddine dair YİDK kararının iptali ve SMK’nın 71. Maddesi uyarınca davacının dava konusu tasarım hakkı sahibi olduğunun tespiti istemlerine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, kararı istinaf eden davalı Kurum vekille temsil olunmasına rağmen gerekçeli kararın davalı Kurum adına elektronik tebligat olarak tebliğe çıkartıldığı ve bu şekilde 02/12/2020 tarihinde tebliğ edildiği, her ne kadar davalı Kurumca karara karşı, anılan tebliğ tarihine göre iki haftalık yasal istinaf süresi geçtikten sonra 17/12/2020 tarihinde istinaf yoluna başvurulduğu anlaşılıyorsa da 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 11. maddesi uyarınca vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması zorunlu olduğundan davalı Kuruma 02/12/2020 tarihinde yapılan tebligatın usulüne uygun bulunmadığı, bu itibarla davalı Kurumun istinaf isteminin süresinde olduğunun kabul gerektiği, davacının dava konusu başvurusunun reddine mesnet ve davacı Şirketin eski çalışan olan davalı … tarafından “www…..tr” adlı internet sitesinde paylaşılan tasarımın hak sahibinin SMK’nın 73. maddesi uyarınca davacı olduğunun anılan davalı tarafından da kabul edildiği, 30.04.2018 tarihinde yayınlanan ve davacıya ait olduğu tespit edilen ürünün, SMK’nın 57/2 maddesi gereğince 19.19.2018 tarihinde başvurusu yapılan dava konusu tasarımın yeniliğini ve ayırt edici niteliğini etkilemeyeceği, diğer taraftan 6769 sayılı SMK’nın Uygulanmasına Dair Yönetmelik’in 65. maddesi uyarınca; Kurulun, SMK’nın 67. maddesi kapsamında Kurum kararına ve tescil kararına yapılacak itirazları inceleme sürecinde gerek duyulan süre ve sıklıkta taraflardan ilave bilgi, belge veya ürün numunesi talep edebileceği, buna göre dava konusu başvuru sahibi davacının Kurum nezdindeki itirazında sunduğu belgenin davacının redde mesnet tasarımın sahibi olduğunu ispata yeterli olmadığı yönündeki istinaf itirazının da yerinde bulunmadığı anlaşılmakla davalı … vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davalı … vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 80,70-TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davalı … tarafından istinaf başvurusunda yatırılan 54,40-TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 26,30-TL’nin davalı … tahsili ile Hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davalı … tarafından yapılan yargılama giderlerinin uhdesinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 15/12/2022 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi.
GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 10/01/2023
Başkan
Üye
Üye
Katip
Bu belge 5070 sayılı Yasa hükümlerine göre elektronik olarak imzalanmıştır.