Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi 2021/1349 E. 2023/1290 K. 19.10.2023 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
Esas-Karar No: 2021/1349 – 2023/1290
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2021/1349
KARAR NO : 2023/1290
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 5. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/02/2021
NUMARASI : 2019/424 E. – 2021/88 K.

DAVACI :
VEKİLLERİ :
DAVALI :
DAVANIN KONUSU :YİDK Kararının İptali, Tasarım Hükümsüzlüğü

Taraflar arasında görülen davada Ankara 5. Fikri v Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/02/2021 tarih ve 2019/424 Esas – 2021/88 Karar sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davalı şirket vekili ile davalı … vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ :Davacı vekili, davalı Şirket tarafından soğutucu dolap ürünü için 2018/07462 sayılı çoklu tasarım başvurusunun yapıldığını, müvekkili tarafından bu tasarım başvurusuna yapılan itirazın davalı Kurum tarafından reddine karar verildiğini, bununla birlikte 2018/07462/3,4,5 ve 6 sayılı tasarımların başka bir itiraz nedeniyle reddedildiğini, 1 ve 2 sayılı tasarımların tescilinin ise devam ettiğini, oysa bu tasarımların da bütün olarak bilgilenmiş kullanıcı nezdinde yeni ve ayırt edici olmadığını, müvekkilinin dayanak tasarımları karşısında belirgin bir fark taşımadığını, zaten anılan tasarımların birbirlerinin versiyonları şeklinde oluşturulduğunu, örneğin 1 numaralı tasarım ile 2 numaralı tasarım arasında sadece dolabın üst kısmında yer alan kanopi kısmı açısından fark bulunduğunu, iptal edilen 3,4,5 ve 6 numaralı tasarımlarda da bu detayın mevcut olduğunu, tek farkın tekmelikler açısından mevcut bulunduğunu ileri sürerek, 2018 07462/1 ve 2 sıra numaralı tasarımlar açısından verilen 2019/T-722 sayılı YİDK kararının iptaline, ilgili tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, davacının itirazına mesnet gösterdiği tasarımlar ve faydalı modeller ile dava konusu tasarımların farklı bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, dava konusu edilen 1 ve 2 numaralı tasarımların, davacının itirazlarına dayanak gösterilen tasarımlar karşısında yeni ve ayırt edici olduğunu, 1 nolu tasarımda aydınlatma içeren kanopilerin dolap içerisinde gövdeye monteli bulunduğunu, 2 nolu tasarımda ise kanopilerin kapıya monte edildiğini, bu farklılığın tasarımları da birbirinden farklılaştırdığını, diğer tasarımlarda bu farklara ek olarak ayrıca ızgara kısımları, cam profil köşe kısımları bakımından farklılıkların mevcut olduğunu, soğutucu/dondurucu dolaplar bakımından tasarımcının özgürlük alanının kısıtlı bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, davacının itirazına mesnet 2017/06492/7 ve 13, 2018/06556/4, 2015/05815/7, 2015/06018/1 ve 2018/06710/1 sayılı tasarımların, dava konusu tasarımlardan farklı olduğu, ancak DM/091514-2 sayılı tasarım açısından tasarımın kanopi, kapak ve delikli ızgara yapısı bakımından dava konusu tasarımlara benzer bulunduğu, gövde ve ızgara yapılarının bağımsız iki bölüm olarak algılanabileceği, yine her iki taraf tasarımında da destek ayaklarının bulunduğu, mesnet tasarımda kulp yapısı, dava konusu tasarımlardakine benzer olmakla birlikte daha uzun yapılı olduğu gibi kanopi yapısının da daha dar olduğu, ayrıca dava konusu tasarımlarda ızgaranın etrafı çerçeve ile sınırlandırılmışken, mesnet tasarımda böyle bir sınırlandırma bulunmadığı, tüm bu ortak unsurlar ve farklılıklar bir bütün olarak değerlendirildiklerinde ise tasarımların sahip oldukları farklılıkların, tasarımları aynı olmadan çıkarmakta ise de bilgilenmiş kullanıcı algısında birbirleri karşısında ayırt edici olarak değerlendirilmeleri için yeterli olmayacağı, başka bir deyişle DM/091514-2 sayılı tasarım ile dava konusu 2018/07462/1 ve 2 sıra numaralı tasarımların hitap ettiği bilgilenmiş kullanıcı nezdinde genel izlenim itibariyle benzer olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 2019/T-722 sayılı YİDK kararının davacının itirazının reddine ilişkin kısmının iptaline, dava konusu 2018/07462/1 ve 2 sıra numaralı tasarımların hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı … vekili, ilk derece mahkemesi kararında, çekişme konusu soğutucu/dondurucu emtiasına ilişkin tasarımlarda seçenek özgürlüğünün kısıtlı olduğu hususunun dikkate alınmadığını, seçenek özgürlüğünün dar olduğu bu sektörde genel görünüm değerlendirmesinin çıtasının da düşük tutulmasının gerektiğini, bu kapsamda DM/091514-2 sayılı itiraza dayanak tasarım ile dava konusu 2018/07462/1 ve 2 nolu tasarımların aralarındaki farklılıklar gözetildiğinde, başvuruya yeterli ayırt ediciliğin katıldığını, aksi yöndeki mahkeme kabulünün yerinde olmadığını, tasarımlar arasındaki mevcut farklılıkların, ayrıntılarda farklılık olarak değerlendirilmesinin mümkün bulunmadığını ileri sürerek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, müvekkil Şirkete ait 2018/ 07462/1 ve 2 sıra no’lu tasarımların, itiraza mesnet DM/091514/2 sayılı tasarım karşısında yenilik ve ayırt edicilik niteliklerine sahip olduğunu, dava konusu müvekkili tasarımlarında hem cam çerçeveleri içerisinde hem de panjur çerçeveleri içerisinde çepeçevre aydınlatma birimi bulunmakta olup, ızgara ve kapılar etrafında ayrı ayrı oluşturulan çerçevelerin, tasarım konusu soğutucuya bakıldığında 4 farklı bölgeye dikkat çektiğini, oysa itiraza mesnet DM 091514/2 sayılı tasarımda ise çerçeve, kapı ve ızgaraların birleştirildiğini, bu nedenle 2 farklı bölge üzerinde dikkatin toplandığını, ızgara ve kapı çerçeveleri yapısal olarak birbirinden bağımsız da olsa, çerçevenin yapısı itibariyle algısal olarak bütün teşkil ettiğini, ayrıca itiraza mesnet tasarımda, iç tavanda fan görüldüğünü, bu durumun, mesnet tasarımda kanopinin dar yapıda olması sebep olduğunu, davaya konu tasarımlarda ise iç fanın görünür olmadığını, ayrıca dava konusu tasarımlarda kulp, soğutucu kapısının ortasında konumlandırılmış kısa yapısıyla farklılık yarattığını, diğer yandan benzerlik olarak gösterilen destek ayaklarının varlığının da temelde var olan farklı tasarımlar algısını değiştirecek nitelikte bulunmadığını, ayniyet incelemesinde algısı esas alınan bilgilenmiş kullanıcının sıradan bir kişi olmadığını, incelenen ürün hakkında bilgi sahibi olan kullanıcıyı ifade ettiğini, bu kişinin ürünün satışını yapan satış elamanı olabileceği gibi ürün hakkında araştırma yapan müşteri de olabileceğini, bu kişilerin ürünün detaylarına hakim olduğunu ve itiraza mesnet tasarım ile dava konusu müvekkili tasarımlarının birbirinden farklı olduğunu algılayabileceğini, müvekkili tasarımlarının ayırt edicilik niteliğine sahip olduğunu ileri sürerek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

GEREKÇE :Dava, YİDK kararının iptali ve tasarım hükümsüzlüğü istemlerine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, içinde tasarımcı bilirkişinin de bulunduğu bilirkişi heyetince hazırlanan bilirkişi raporunda, dava konusu tasarımların, davacının itirazına mesnet DM/091514/2 sayılı tasarım karşısında yeni ve ayırt edici olmadığının açıklandığı, anılan bilirkişi raporunun denetime ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, buna göre dava konusu tasarımların yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşımadığı anlaşılmakla, davalı şirket vekili ile davalı … vekilinin istinaf başvurularının esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.

HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davalı şirket vekili ile Davalı … vekilinin istinaf başvurularının HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 269,85 TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davalı şirket ile davalı … tarafından istinaf başvurusunda yatırılan 59,30 TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile kalan 210,55 TL bakiye harcın davalı şirket ile davalı … ayrı ayrı tahsili ile Hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davalı şirket ile davalı … tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi uhdelerinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 19/10/2023 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde TEMYİZ yolu açık olmak üzere karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 19/10/2023

Başkan

Üye

Üye

Katip

Bu belge 5070 sayılı Yasa hükümlerine göre elektronik olarak imzalanmıştır.