Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.
T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 5. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/02/2021
NUMARASI :…..
DAVANIN KONUSU : YİDK Kararının İptali
Taraflar arasında görülen davada Ankara 5. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/02/2021 tarih ve 2020/112 Esas – 2021/86 Karar sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ :Davacı vekili, müvekkilinin 2019/60454 sayılı “…” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı Şirketin 2018/03992 ve 2018/07430 sayılı “…” ibareli markalarına dayalı olarak başvuruya itiraz ettiğini, davalı Kurum tarafından bu itirazın yerinde görülerek müvekkili başvurusunun reddine karar verildiğini, oysa müvekkili başvurusu ile redde mesnet markalar arasında, işaretlerin rengi, fontu, yazı stili ve diğer ayırıcı işaretleri dikkate alındığında hiçbir benzerliğin bulunmadığını, somut olayda bir karıştırılma ihtimalinden bahsedilebilmesi için markaların birbirleriyle aynı ya da ayırt edilemeyecek kadar benzer olması gerektiğini, markalarda geçen kelimeler arasında birkaç harfin ortak olmasının markaların benzer olarak nitelendirilmesi için yeterli olmadığını, müvekkilinin markasını 05. sınıfa giren, çocuk sahibi olmak isteyen bireylerin kullanımına yönelik olarak kadın ve erkekler için ayrı ayrı üretilen folik asit mahiyetindeki takviye edici gıda mahiyetli tıbbi ürünlerde kullanmayı hedeflediğini, zaten müvekkilinin ilaç ve medikal ürünlerin üretimini ve satışını yapan bir şirket olduğunu, dava konusu markanın hedeflediği ortalama tüketici kitlesinin bilgi ve dikkat düzeyinin yüksek bulunduğunu, bu ürünlerin, uzmanlar tarafından çocuk sahibi olmak isteyen tüketicilere reçete ile satıldığını, davalının ise inşaat sektöründe faaliyet gösterdiğini, davalının redde mesnet markalarını 05. sınıfa giren mallarda kullanmadığını, bu sebeplerle taraf markalarının karıştırılma ihtimalinin olmadığını ileri sürerek, YİDK’in 2020-M-2478 sayılı kararının iptaline ve dava konusu başvurunun tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu başvuru ile redde mesnet markalar arasında karıştırılmaya yol açacak düzeyde benzerlik bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, taraf markalarının, markalarda geçen “…” ve “…” ibarelerinden dolayı, görsel, işitsel ve genel görünüm itibariyle benzer markalar olduğunu, davacının “…” markalı ürünlerinin sınırlı sayıda ve bilinçli tüketicilere hitap ettiği iddiasının doğru olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, davacının markasını tescil ettirmek istediği mallarla redde mesnet markaların kapsamlarındaki malların aynı ve aynı tür olduğu, taraf markaları bir bütün olarak karşılaştırıldığında, iltibas tehlikesi oluşturacak derecede benzer oldukları, redde mesnet markaların esas unsurunu “…” ibaresinin oluşturduğu, bu ibarenin bilinen bir anlamının olmadığı, dolayısıyla tescilli olduğu malları nitelemediği veya çağrıştırmadığı, başlangıçtaki somut ayırt edici etkisinin güçlü olduğu, dava konusu markanın esas unsurunun ise “…” ibaresinden oluştuğu, “…” ibaresinin, başvuru kapsamındaki gıda takviyesi ürünlerinin etken maddesi değil, markası olduğu, dolayısıyla “…” ibaresinin jenerik/tanımlayıcı/tasviri bir ibare olmadığı, “…” ibaresi içinde redde mesnet “…” ibaresinin birebir bulunduğu, dava konusu marka başvurusunda sadece “L” harfinin fazlalık olarak bulunduğu, bu farklılığın markalar arasındaki iltibas tehlikesini bertaraf edecek nitelikte olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili, taraf markaları arasında hiç bir benzerliğin bulunmadığını, markaların kapsadığı mal ve hizmetlerin de farklı olduğunu, bu sebeple markalar arasında karıştırılma tehlikesinden söz edilemeyeceğini, kullanım alanı özel, tüketici grubu kısıtlı, teknik ve bilimsel özelliği ağır basan mal ve hizmetlerin genel nitelikli mal ve hizmetlere benzeme ihtimalinin düşük olduğunu, ürünlerin aynı alıcı grubuna sunulma ihtimallerinin bulunmadığını, aynı alıcı grubuna sunulma ihtimali olmayan ürünlerin aynı rafta sunulmalarının da mümkün olmadığını, dolayısıyla markaların ilişkilendirilmesinin, karıştırılmasının söz konusu olamayacağını, markaların iltibas tehlikesinin değerlendirilmesi bakımından temel kriterin, markaların aynı yahut ayırt edilemeyecek kadar benzer olması bulunduğunu, somut olayda aynılık veya ayrıt edilemeyecek kadar benzerliğin söz konusu olmadığını, markaların içinde ortak harflerin bulunmasının tek başına, markaların birbiriyle karıştırılması veya ilişkilendirilmesi sonucuna yol açmayacağını, içtihatlarla da sabit olduğu üzere davaya konu markaların birbirleri ile karıştırılabilecek veya ilişkilendirilebilecek markalar olmadıklarını, inşaat malzemesi ile takviye edici gıda arasında benzerlik olamayacağını, bir başka anlatımla, bir kişinin folik asit alacakken aynı rafta dahi satılmayan inşaat malzemesini almayacağını, inşaat malzemesi ile çocuk yapmak isteyen bir gerçek kişinin almak istediği gıda takviyesi arasında bir karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, bilirkişi raporuna itirazlarının dikkate alınmadığını ileri sürerek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını istemiştir.
GEREKÇE : Dava, YİDK kararının iptali istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, “…” ibareli başvuru ile redde mesnet “…” ibareli markalar arasında 6769 sayılı SMK’nın 6/1 maddesi anlamında ortalama alıcılar nezdinde görsel ve işitsel olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde karıştırılma tehlikesinin olduğu, zira redde mesnet markayı oluşturan “…” ibaresinin dava konusu başvuruda da aynen yer aldığı, başvuruda farklı olarak ibarenin başında yer verilen “L” harfinin, görsel ve işitsel yönden markalar arasındaki benzerliği bertaraf etmediği, iltibas değerlendirmesinde markaların kapsamlarındaki mal ve hizmetlerin esas alınacağı, kullanmama defi hariç olmak üzere markaların fiilen hangi mallar üzerinde kullanıldığının iltibas değerlendirmesinde bir öneminin bulunmadığı, somut olayda da emtia benzerliğine ilişkin koşulun gerçekleştiği ve bu yöne ilişkin davacı istinaf itirazlarının yerinde bulunmadığı anlaşılmakla, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 269,85 TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davacı tarafça istinaf başvurusunda yatırılan 59,30 TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile kalan 210,55 TL bakiye harcın davacıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi uhdesinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 12/10/2023 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde TEMYİZ yolu açık olmak üzere karar verildi.
GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 12/10/2023
Bu belge 5070 sayılı Yasa hükümlerine göre elektronik olarak imzalanmıştır.