Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 20. HUKUK DAİRESİ

T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20. HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2021/1337
KARAR NO : 2023/1267
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

BAŞKAN : … …
ÜYE : … …
ÜYE : … …
KATİP : … …

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 5. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/03/2021
NUMARASI : 2020/259 E. – 2021/139 K.

DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
DAVANIN KONUSU : Endüstriyel Tasarımla İlgili Kurum Kararlarının İptali

Taraflar arasında görülen davada Ankara 5. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 24/03/2021 tarih ve 2020/259 E. – 2021/139 K. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davalı … tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ: Davacı vekili, redde mesnet tasarımın müvekkiline ait olduğunu ve davaya konu tasarım ile aynı gün kamuya arz edildiğini, dava konusu 2019/08956 sayılı tasarımın 24.03.2020 tarihinde yayınlandığını, mesnet tasarımın ise 2019/08801 sayısı ile yine 24.03.2020 tarihinde yayınlanmış olduğunu, her iki tasarımın da müvekkiline ait olduğunu, dolayısıyla aynı gün yayınlanmış tasarımların müvekkili tasarımının yenilik özelliğini ortadan kaldırmadığını, ayrıca başvuru konusu tasarım ile önceki dokümanın benzer olmadıklarını, genel formlarının oldukça farklı olduğunu, dava konusu tasarımın daha uzun ve ince olduğunu, redde mesnet tasarımın daha geniş ve kısa olduğunu, bu durumun dahi genel görünümleri farklılaştırdığını, bilgilenmiş kullanıcının bu farklılığı algılayabileceğini ileri sürerek 2020/T-408 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … Ltd. Şti. vekili, iş bu davanın müvekkiline yöneltilemeyeceğini, dava konusu tasarım ile redde mesnet tasarımın ve müvekkili şirkete ait tasarımların ayırt edilemeyecek kadar benzer olduklarını, davacı tarafından yaratılan ürünlerin birbirlerinden farklılaşmadıklarını, ürünlerin ağız kısmı ve tabanlarının birebir aynı olduğunu, ürünlerin gövde kısımların da dalgalı olduğunu savunarak davanın istemiştir.
Davalı … vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu tasarım ile bilgilenmiş kullanıcı nezdinde genel izlenim itibariyle benzer redde mesnet 2019/08801 sayılı tasarımın da davacıya ait olduğu, davacıya ait redde mesnet bu tasarımın başvuru tarihi 30.12.2019 olup, bu başvurunun 24.03.2020 tarihli 337 sayılı Tasarım Bülteni’nde yayınlandığı, redde mesnet tasarımın dava konusu başvuru tarihinden bir gün önce tescil başvurusuna konu olmuşsa da, her iki tasarımın da 24.03.2020 tarihli 337 sayılı Tasarım Bülteni’nde yayınlanarak üçüncü kişilerin incelemesine açıldığı, bir tasarımın yeni olup olmadığı değerlendirilirken esas alınması gereken olgunun o tasarımın aynısının, başvuru veya rüçhan tarihinden önce, dünyanın herhangi bir yerinde kamuya sunulmamış olması olduğu, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 24.01.2014 tarih 2013/11177 E 2014/1543 K sayılı kararında da; her iki endüstriyel tasarım belgesi birbiri ile benzer olsa dahi, her iki tasarımın aynı tarihte yayınlanması halinde, sırf aynı kişiye ait tescilli iki adet tasarım belgesi bulunmasının, tasarımlardan birinin yenilik ve ayırt edicilik vasfına sahip olmadığı şeklinde yorumlanamayacağının ilke olarak benimsendiği, somut olayda da, gerek dava konusu tasarımın, gerekse redde mesnet tasarımın aynı tarihte yayınlanarak kamuya sunulduklarından, sırf davacıya ait tescilli iki adet tasarım belgesi bulunmasının, dava konusu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik vasfına sahip olmadığı şeklinde yorumlanamayacağı, mutlak yenilik araştırması neticesinde de dava konusu tasarımın mutlak anlamda yeniliğini öldüren önceki tarihli kamuya sunulmuş herhangi bir görünüm ürünü bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne 2020/T-408 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı … vekili istinaf başvuru dilekçesinde, bir tasarımın kamuya sunulma tarihi ile bülten tarihinin birbirinden farklı kavramlar olduğunu, tasarımların kamuya sunulma tarihi olarak bültende yayımlandığı tarih değil Kurum kayıtlarına girdiği tarihin esas alınması gerektiğini, davaya konu 2019 08956/1 sıra numaralı tasarımın Kurum kayıtlarına 31/12/2019 tarihinde girdiği tespit edilmekle birlikte reddine gerekçe olan 2019 08801/1 sıra numaralı tasarım davaya konu tasarımdan bir gün önce 30/12/2019 tarihinde Kurum kayıtlarına girdiğini, YİDK tarafından yapılan incelemede, davaya konu tasarım ile redde mesnet alınan tasarım arasındaki farklılıkların küçük ayrıntılardaki farklılıktan daha fazla olmadığının tespit edildiğini ileri sürerek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

GEREKÇE : Dava, endüstriyel tasarımla ilgili Kurum kararlarının iptali istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, dava konusu tasarım ile bilgilenmiş kullanıcı nezdinde genel izlenim itibariyle benzer redde mesnet 2019/08801 sayılı tasarımın her ikisinin de davacıya ait olduğu, davacıya ait redde mesnet alınan bu tasarımın başvuru tarihi 30.12.2019 olup, 24.03.2020 tarihli Tasarım Bülteni’nde yayınlandığı, redde mesnet tasarımın da dava konusu başvuru tarihinden bir gün önce tescil başvurusuna konu olduğu, her iki tasarımın da 24.03.2020 tarihli Tasarım Bülteni’nde yayınlandığı, bu durumda mesnet tasarımın başvuru konusu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik vasfını kaldırmayacağı, mutlak yenilik araştırması neticesinde de dava konusu tasarımın mutlak anlamda yeniliğini öldüren önceki tarihli kamuya sunulmuş herhangi bir görünüm ürünü bulunmadığı anlaşılmakla, davalı … vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.

HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davalı … vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 269,85 TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davalı … tarafından istinaf başvurusunda yatırılan 59,30 TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 210,55 TL’nin davalı … tahsili ile hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davalı … vekili tarafından yapılan yargılama giderlerinin davalı … üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 19/10/2023 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 15/11/2023

Başkan
…

Üye
…

Üye
…

Katip
…