Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2021/1237
KARAR NO : 2023/1198
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

BAŞKAN VEKİLİ : … …
ÜYE : … …
ÜYE : … …
KATİP : … …

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/07/2020
NUMARASI : 2019/53 E. – 2020/130 K.

DAVACI :
VEKİLLERİ :
DAVALI :
DAVANIN KONUSU : YİDK Kararının İptali ve Marka Hükümsüzlüğü

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 01/07/2020 tarih ve 2019/53 Esas – 2020/130 Karar sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ :Davacı vekili, müvekkilinin “…” ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı Şirketin ise 2017/14647 sayılı “…+şekil” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, müvekkilince bu başvuruya yapılan itirazın davalı Kurum tarafından reddedildiğini, verilen kararın hukuka aykırı olduğunu, müvekkilinin “…” ibareli markalarla dava konusu başvuru arasında karıştırılmaya yol açacak düzeyde benzerlik bulunduğunu, dava konusu başvuru kapsamında yer alan 29.,35. ve 43. sınıf mal ve hizmetlerin de müvekkili markalarının kapsamlarındaki mal ve hizmetlerle benzer olduğunu, öte yandan söz konusu gıda ürünlerinin nispeten ucuz olması, satışa sunulduğu market ve iş yerlerinde ürünlerin aynı raflarda yer alması ve bu ürünleri tercih eden şahısların yeterli dikkat ve özeni göstermemeleri de gözetildiğinde markaların karıştırılacağını, müvekkili markalarının tanınmış olmasının da iltibas ihtimalini arttırdığını, dava konusu başvurunun da asli unsurunun “…” ibaresinden oluştuğunu, üstelik bu ibarenin başvurunun ilk kısmında yer aldığını, başvurunun yan yana yazılmasının, markaların ortalama tüketici nezdinde bir bütün olarak algılanacağı sonucunu doğurmayacağını, zaten “…” ibaresinin bir bütün olarak herhangi bir anlam ihtiva etmediği için bütün halinde algılanmasının imkansız olduğunu, dolayısıyla müvekkil şirketin seri markaları ile işbu dava konusu marka ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu beyan ederek YİDK kararının iptali ile markanın tescili halinde hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, davacı markaları ile dava konusu başvuru arasında karıştırılma tehlikesinin bulunmadığını, davacının diğer iddialarının da yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, dava konusu 2017/14647 sayılı marka kapsamında yer alan tüm emtianın, davacı yanın önceki tarihli markaları kapsamında yer alan emtia ile aynı, aynı tür ya da benzer olduğu, bununla birlikte taraf markaları arasında bütünsel açıdan ilgili tüketiciyi yanılgıya düşürecek düzeyde bir benzerliğin özellikle kavramsal açıdan bulunmadığı, buna bağlı olarak markalar arasında karıştırılma veya ilişkilendirilme ihtimalinin olmadığı, davacının “…” markasının tanınmış olduğu ancak işaretler arasındaki somut farklılık nedeniyle davacı markasının tanınmışlığına dayalı bir üstün hakkı bulunmayacağı, dava konusu markanın mutlak ret nedeni çerçevesinde kapsamında yer alan mal ve hizmetler açısından cins, çeşit, vasıf, nitelik belirtir mahiyette bir özelliğinin olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili, işbu dava konusu markanın asli unsurunun “…” ibaresi olarak kabul edilmesi için bahse konu ibarenin kavramsal karşılığının ortalama tüketicilerce “kasaplık hayvanlardan sağlanan kaslardan oluşmuş besin maddesi” şeklinde anlaşılmaması, aksine “…” olarak anlaşılması gerektiğini, aksi durumun SMK’nın 5/1-c maddesinin açık lafzı ile çeliştiğini, mahkemece dava konusu markanın ima edici marka statüsünde olduğu kabul edilmiş olmasına karşın markanın kavramsal karşılığının ortalama tüketicilerce “kasaplık hayvanlardan sağlanan kaslardan oluşmuş besin maddesi” şeklinde anlaşılacağının açıklandığını, yine aynı şekilde yerel mahkemenin, dava konusu markanın öncelikle algılanacak kısmının kavramsal ve görsel unsurlar olduğunu da kabul ettiğini, mahkemenin kabulünün kendi içerisinde çeliştiğini, dava konusu markanın doğrudan/hiçbir akli çabaya gerek olmadan kapsamındaki mal ve hizmetleri tanımladığını, dolayısıyla 6769 sayılı SMK’nın 5/1-c maddesi çerçevesinde tanımlayıcı marka olarak kabulünün gerektiğini, mahkemece, dava konusu markada yer alan görsel sebebiyle işbu dava konusu markanın ayırt edicilik kazandığının ve bu sebeple SMK’nın 5/1-c maddesi kapsamında tanımlayıcı olmadığı yönünde değerlendirme yapıldığını, bu değerlendirmenin mesnetsiz olduğunu, öte yandan dava konusu markanın halkı yanıltıcı nitelikte bulunduğunu, dava konusu başvuru ile müvekkili markaları arasında karıştırılmaya yol açacak düzeyde benzerlik olduğunu, dava konusu marka ile karşılaşan ortalama tüketicilerin, ilgili marka ibaresinin müvekkili Şirketin yeni kurduğu bir firma ve/veya müvekkili ile idari/ekonomik birliktelik içerisinde olan bir firma markası olarak algılayabileceğini, bu durumun işletmesel bağlantılandırma ihtimalinin oluşmasına sebebiyet vereceğini, SMK’nın 6/5 maddesi koşullarının da somut olayda gerçekleştiğini ileri sürerek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını ve davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.

GEREKÇE : Dava, YİDK kararının iptali ve marka hükümsüzlüğü istemlerine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, tescilli bir marka ile başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede benzerlik olup olmadığının, her ikisinin ayırt edici ve baskın unsurları gözetilerek münferit unsurlardan ziyade bütünü itibariyle bıraktığı izlenimin dikkate alınarak belirleneceği, buna göre “…+şekil” ibareli başvuru ile davacının itirazına mesnet “…” asıl unsurlu markalar arasında 6769 sayılı SMK’nın 6/1 maddesi anlamında ortalama alıcılar nezdinde görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde karıştırılma tehlikesinin bulunmadığı, zira başvuruda “…” ibaresinin öne çıkarılmadığı gibi bir bütün olarak da başvuruya yeterli ayırt ediciliğin sağlandığı, marka işaretleri arasında benzerlik olmadığından, davacı markalarının tanınmış olmalarının da başvurunun tesciline engel teşkil etmeyeceği, öte yandan dava konusu başvuru yönünden SMK’nın 5. maddesi anlamında mutlak bir tescil engelinin de söz edilemeyeceği anlaşılmakla, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.

HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 269,85 TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davacı tarafça istinaf başvurusunda yatırılan 54,40 TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile kalan 215,45 TL bakiye harcın davacıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi uhdesinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 05/10/2023 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde TEMYİZ yolu açık olmak üzere karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 05/11/2023

Başkan V.
…

Üye
…

Üye
…

Katip
…