Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 20. HUKUK DAİRESİ

T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2021/1028
KARAR NO : 2023/1003
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

BAŞKAN : … …
ÜYE : … …
ÜYE : … …
KATİP : … …

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 4. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/04/2021
NUMARASI : 2020/193 E. – 2021/136 K.

DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :

DAVANIN KONUSU : Marka ile ilgili Kurum Kararının İptali

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 21/04/2021 tarih ve 2020/193 E. – 2021/136 K. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davalı … tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ:Davacı vekili, müvekkilinin 2019/108747 sayılı ve “… …” ibareli markanın 42. sınıfta tescili için davalı Kuruma başvurduğunu, başvurunun davalı … Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulunun kararıyla 2015/107507 sayılı “şekil + … Teknik Kontrol” ve 2017/105111 sayılı “şekil + …” ibareli markalar mesnet gösterilerek SMK’nın 5/1-ç maddesi uyarınca nihai olarak kısmen reddedildiğini, markaların aynı veya ayırt edelemeyecek derecede benzer olmadığını ileri sürerek, YİDK’nın 17.03.2020 tarih ve 2020-M-2228 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından, taraf markaları arasında yüksek derecede benzerlik oluşmakla beraber bu benzerliğin aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olarak değerlendirilmemesi gerektiği, davaya konu başvuru markasında yer alan ibarede mesnet markalardaki şekil unsuru yer almadığından başvuru ve redde mesnet markaların ayniyet şeklinde kabul edilemeyeceği, SMK’nın 5/1-ç maddesine göre mutlak ret sebebi oluşmayacağı, başvuru ve mesnet markalardaki var olabilecek nisbi red sebebinin ise yayıma itiraz üzerine ele alınmasının gerektiği, aksi yönde verilen YİDK kararının hatalı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulüne, dava konusu 2020-M-2228 sayılı YİDK kararının iptaline karar verilmiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı …, vekili istinaf başvuru dilekçesinde dava konusu marka ile redde mesnet markalar arasında SMK’nın 5/1-ç maddesi anlamında ayırt edilemeyecek derecede benzerlik bulunduğunu ileri sürerek, yerel mahkemenin kararının istinaf incelemesi yapılarak kaldırılmasını ve davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

GEREKÇE : Dava, YİDK marka kararı iptali istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin yerleşik kararlarında belirtildiği üzere mutlak ret nedeni olan SMK’nın 5/1-ç maddesi hükmünün uygulanabilmesi için, markalar arasındaki benzerliğin iltibasa yol açacağının ayrıca inceleme yapılmasını gereksiz kılacak derecede güçlü ve açık olmasının gerektiği, somut uyuşmazlıkta “…” ibaresi taraf markalarında ortak olarak yer almakta ise de başvuru ile redde mesnet markaların her birinde farklı bir şekil unsurunun bulunduğu, bunun yanında başvuruda diğer markalarda bulunmayan kelimelerin de yer aldığı, bu hali ile başvuru ile davalı kurum tarafından redde mesnet alınan markaların SMK’nın 5/1-ç maddesi anlamında aynı ya da ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadıkları, nitekim Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 18.11.2019 tarih ve 2019/583 E.- 2019/7287 sayılı kararının da bu yönde olduğu anlaşılmakla, davalı … vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.

HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davalı … vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Harçlar Kanunu uyarınca alınması gereken 269,85-TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda yatırılan 59,30-TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 210,55-TL’nin davalı … tahsili ile Hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davalı … tarafından yapılan yargılama giderlerinin davalı uhdesinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dair, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 14/09/2023 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde Yargıtay temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH: 20/09/2023
Başkan
…

Üye
…

Üye
…

Katip
…