Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2020/663
KARAR NO : 2021/1681
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

BAŞKAN : … …
ÜYE : … …
ÜYE : … …
KATİP : … …

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK
MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/03/2019
NUMARASI : 2017/377 E. – 2019/177 K.

DAVACI : …
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLİ :

DAVALI : 2-…
VEKİLİ :

DAVANIN KONUSU : YİDK Kararının İptali , Endüstriyel Tasarımın Hükümsüzlüğü ve Devri

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/03/2019 tarih ve 2017/377 E. – 2019/177 K. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ: Davacı vekili, davalı şirketin 2016/07046-2 nolu tasarım başvurusuna, anılan tasarım gerçek hak sahibinin müvekkili olduğu ve tasarımın yeni ve ayırt edici olmadığı iddiasıyla yaptıkları itirazlarının YİDK tarafından reddedildiğini, oysa dava konusu tasarımın müvekkili tarafından dünyaca ünlü … …’ yaptırıldığını, henüz kamuya sunulmadığını, müvekkili tarafından herhangi bir üründe kullanılmadığını, tasarımın gizliliğini ve yenliğini koruduğunu, dava konusu tasarımın müvekkilinin bahsi geçen tasarımın aynısı olduğunu, dava konusu tasarımın müvekkiline ait olduğunu, bu tasarımın davalı adına tescil edilmesi halinde 554 sayılı KHK’nın19. Maddesi uyarınca tasarımın gasbı niteliğinde sonuçlar doğurucağını ileri sürerek 2017/T-616 sayılı YİDK kararının iptaline, 2016/07046-2 numaralı tasarımın hükümsüzlüğüne, davalı şirketin tasarım sicilden terkinine, tasarımın hak sahibinin müvekkili şirket olduğunun tespiti ile tasarımın müvekkili adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı … vekili, davacının itirazına mesnet tasarımın tescilli olmadığını, hak sahipliğine dayalı olarak ileri sürülen taleplerde kişinin tasarımın kendisine ait olduğunu ispat etmesi gerektiğini, davacının itiraz aşamasında ileri sürülen tesciline karar verilen 2016/07046-2 sayılı tasarımın KARIM … tarafından tasarlandığı, davacı şirketin tasarım üzerinde hak sahibi olduğu, tasarımın kamuya sunulmayarak gizliliğini koruduğu iddialarının hiçbir ispatlayıcı belge ile desteklenmediğini, dava konusu tasarımın başvuru tarihinden önce kamuya sunulduğu ve yenilik unsurunun bertaraf edildiği hususunun ispatlanmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, dava konusu tasarımın yeni ve ayırt edici olduğunu, tasarım gaspı iddiasının mesnetsiz bulunduğunu, davacının kendi beyanlarına göre tasarımın gerçek hak sahibi olmadığından davanın husumetten reddi gerektiğini, diğer taraftan tasarımların birbirine benzemediğini savunarak davanın reddini istemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, dava konusu tasarımın davacıya ait tasarım karşısında bilgilenmiş kullanıcı nezdinde ayırt edicilik kriterini sağlamadığı, tasarımlar arasındaki mevcut farklılıkların ayrıntı düzeyinde kaldığı ancak davacı tasarımı, davacının da kabulü olduğu üzere kamuya sunulmadığından 2016/07046-2 sayılı tasarımın yenilik ve ayırt edicilik değerlendirmesinde dikkate alınmasının mümkün olmadığı, davacının gasp iddialarının da ispatlanamadığı zira tasarımların birebir aynı olmadığı, tasarımların benzer olduğundan ve daha önce benzer bir tasarımın davacı tarafından 3. bir kişiye ücreti karşılığı yaptırıldığını gösterir delillerden hareketle tasarım hakkının gasp edildiğinden bahsetmenin mümkün bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davacı vekili, hükme esas alınan bilirkişi raporunun eksik incelemeye dayalı olduğunu, bilirkişi raporunda ve mahkeme gerekçesinde belirtildiği üzere taraflara ait tasarımların benzerliği yüksek olup, seçenek özgürlüğünün yalnızca hayal gücü ile sınırlı olması karşısında benzerliklerin tesadüf seri olamayacağının açık olduğu, dosyaya delil olarak sundukları ve müvekkili şirket ile tasarımcı … … arasında çok sayıdaki e-posta yazışmalarını içeren CD’nin bilirkişilerce incelenmediğini, gerekçeli kararda müvekkili tasarımı ile dava konusu tasarımın birebir aynı olmaması nedeniyle gasp değerlendirmesi yapılamayacağı değerlendirmesinin yerinde bulunmadığı, tasarımın birebir aynı olması karşısında davalı şirketin hiçbir izahı olamayacağından küçük değişklikler yapmasının beklenen bir davranış olduğunu, müvekkili şirketin hak sahipliğinin ispatlamadığı yönündeki kabulünün usul ve yasaya aykırı olduğunu, davalı şirketin sadcece yenilik ve ayırt edicilik savunma yapmasının ve tasarımı kaynağı konusunda hiçbir delil sunmamasının manidar bulunduğunu, tasarım gasbı iddiası karşısında davalının tasarımın kaynağını, hak sahiliğini elde ediş şeklini ve hak sahipliğini ispatlaması gerektiğini ileri sürerek ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak öncelikle bilirkişi incelmesi yaptırılarak ilk derece mahkemesi kararın kaldırılmasını talep etmiştir.

GEREKÇE : Dava, YİDK kararının iptali, endüstriyel tasarımın hükümsüzlüğü ve 554 sayılı KHK’nın 19. maddesi uyarınca davacının dava konusu tasarım hakkı sahibi olduğunun tespiti ile tasarım hakkı sahipliğinin devredilmesi istemlerine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, mahkeme görüşüne başvurulan bilirkişi raporunda da belirtildiği üzere dava konusu tasarımın davacı tasarımının aynısı olmamakla birlikte her iki tasarım arasında tespit edilen benzerlikler karşısında dava konusu tasarımın ayırt edicilik kriterini taşımadığı ancak davacı tasarımı kamuya sunulmadığından dava konusu tasarımın yenilik ve ayırt edicilik değerlendirmesinde nazara alınamayacağı, diğer taraftan davacının somut olaya uygulanması gereken 554 sayılı KHK’nın 19. maddesine dayalı tasarım hakkının gasp edildiği iddiasını da ispatlayamadığı, davacı tarafça dosyaya sunulan ve tasarımcısı olduğu anlaşılan dava dışı kişi arasında geçen e-mail yazışmaları, mahkemece görüşüne başvurulan bilirkişiler tarafından incelendiği gibi esasen bu yazışmaların davacı tasarımının davalı şirket tarafından gasp edildiği iddialarını ispatlar mahiyette de bulunmadığı anlaşılmakla, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.

HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 59,30 TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davacı tarafından istinaf başvurusunda yatırılan 54,40 TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 4,90 TL’nin davacıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 23/12/2021 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 12/01/2022

Başkan
…

Üye
…

Üye
…

Katip
…