Emsal Mahkeme Kararı Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi 2020/342 E. 2021/1417 K. 04.11.2021 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ


T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

BAŞKAN : … …
ÜYE : … …
ÜYE : … …
KATİP : … …

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : … ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/06/2019
NUMARASI …

DAVANIN KONUSU : Alacak

Taraflar arasında görülen davada … Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25/06/2019 tarih ve… sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davalı tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ: Davacı vekili,müvekkilinin tam hisseye sahip olduğu…. plakalı otobüsler ile ….. Büyükşehir Belediyesinin ulaşım hizmetine ait özel halk otobüsü işletmeciliğini yaptığını, davalı ile özel halk otobüsleri işletme sözleşmelerinin imzalanmasından sonra …, … … gereğince müvekkilinden güvence bedeli olarak otobüs başına 7500 adet tam bilet bedelini tahsil edildiğini, müvekkilinin otobüsleri satarak, özel halk otobüsü işletme haklarını üçüncü kişilere devrettiğini, bu nedenle güvence bedellerinin belediye tarafından müvekkiline iade edilmesi gerektiğini, zira müvekkilinin işletme haklarını kendi isteği ile üçüncü kişilere devretmiş olmasının, güvence bedelinin iade edilmemesi için bir sebep oluşturmadığını, iki ayrı işletme sözleşmesinin sona ermesi nedeniyle, davalı Belediyeye ödenen güvence bedellerinin iadesi için Belediyeye şifahi olarak başvurulduğunu ancak davalı … tarafından güvence bedellerinin ödendiği tarihteki tutarlar dikkate alınarak iade yapılabileceğinin belirtildiğini ileri sürerek her iki araç için güvence bedeli olarak davalıya ödenen 7.500’er adet tam bilet bedelinin, bir adet tam biletin dava tarihindeki ederi üzerinden hesaplanarak fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydıyla kısmi olarak şimdilik 100,00-TL sinin temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsilini talep ve dava etmiş, 07/05/2019 tarihli ıslah dilekçesi ile dava dilekçesinde her bir araç için 50 TL talep edildiğini, …. plaka sayılı araç için taleplerini ıslah ederek bu araç için 18750 TL’nin ticari faiziyle tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, görevli mahkemenin Asliye Hukuk Mahkemeleri olduğunu, … …… denetimi altında toplu taşımacılık yapmakta olan… plakalı…..köşe numaralı özel halk otobüsünün 04.04.2000 tarih ve … sayılı belediye encümeni kararı ile dava dışı …’ten devraldığını, daha sonra davacının 09.05.2011 tarihli talebi doğrultusunda 11.05.2011 tarih ve …sayılı belediye encümeni kararı ile davacının hissesinin dava dışı …’e devrine karar verildiğini, davacının işletmeciliğini kendi rızası ile bıraktığı için yatırılan teminatın iade olunmayacağını, böyle bir alacağın varlığı kabul edilse dahi alacağın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, uyuşmazlığın taraflar arasındaki taşıma sözleşmesinden kaynaklanması nedeniyle Asliye Ticaret Mahkemelerinin görevli olduğu, taraflar arasında davacının toplu ulaşım sistemine katılması konusunda sözleşme bulunduğu, sözleşme sonradan geçersiz olsa dahi sözleşmeden doğan uyuşmazlıkta TBK’nun sebepsiz zenginleşmeye ilişkin olan zamanaşımı sürelerinin uygulanamayacağı TBK’nun 146.maddesinde (818 Sayılı Borçlar Kanunun 125. Maddesi) öngörülen 10 yıllık genel zamanaşımı süresinin uygulanması gerektiği, taraflar arasındaki sözleşme ilişkisinin bir araç yönünden 2011 yılından diğer araç yönünden ise 2017 yılında sonlandırıldığı, bu tarihler ve dava tarihi gözetildiğinde zamanaşımı süresinin dolmadığı, davacının……. plakalı özel halk otobüsünün maliki ve işleteni olduğu, …plakalı otobüsü 1997 yılında diğer otobüsü ise 2000 yılında devralarak işletmeye başladığı, aracının işleticilik hakkına dair sözleşme ve devir sırasında davalı … tarafından her bir otobüs için 7.500,’er adet tam bilet karşılığı güvence alındığı, davacı ile davalı arasında yapılan sözleşmelerin 2.maddesi gereğince davacının otobüsle toplu taşımacılık esaslarına dair yönetmelik hükümlerine uyacağını ve yapılacak değişiklerin ve bunların tüm yasal sonuçlarını aynen uygulayacağını kabul ettiği bu nedenle sözleşme eki niteliğinde olan yönetmeliğin 25.maddesi uyarınca işletme dönemi içeresinde çekilen ve çıkarılan araçlar veya yönetmeliğin cezai hükümlerine göre ruhsatı iptal edilen aracın güvence bedelinin işleticisine iade edilmeyeceği, belediye gelir müdürlüğünce irad kaydedileceği, belediye tarafından toplu taşıma işini başka bir şirkete devri halinde güvence bedelinin iade edilip edilmeyeceği hususunun açıkça düzenlenmediği, söz konusu yönetmeliğin yerine 2014 yılında yürürlüğe konulan yeni yönetmeliğin 8.maddesi uyarınca güvence bedelinin geri ödenmesi gerekli olan durumlarda ödeme günündeki 7.500 tam bilet bedeli esas alınarak ödeneceği hususunun düzenlendiği, davacının her iki araç için güvence bedelini yatırdığı, söz konusu yönetmelik hükümlerinde işletme hakkının üçüncü kişiyle devri halinde güvence bedelinin iade edilmeyeceğine ilişkin herhangi bir hüküm bulunmadığı, davalı belediyenin 15/03/2019 tarihli yazı ve eki belgelere göre bir tam bilet bedelinin dava tarihi itibariyle 2,50- TL’den her bir araç için iade edilmesi gereken güvence bedeli tutarının 18,750’er TL olduğu gerekçesiyle taleple bağlı kalınarak davanın kabulü ile 18.800 TL’nin davalıdan tahsiline, anılan miktarın 100,00 TL’sine dava tarihi olan 24/12/2018 tarihinden itibare,n bakiyesine ise ıslah tarihi olan 07/05/2019 tarihinden itibaren avans faizi yürütülmesine karar verilmiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı vekili, davacının toplu taşımacılık yapmakta kullandığı aracını, talepte bulunması ve Belediye … sayılı kararı ile dava dışı üçüncü şahsa devrettiğini, ….. kabul edilerek yürürlüğe konulan … Dair Yönetmeliğin 25. maddesinde, bir işletme dönemi içerisinde işletmeden çekilen veya çıkarılan araçlar ile yönetmelikteki cezai hükümlere müsteniden ruhsatı iptal edilen araçlara ilişkin güvence bedellerinin iade olunmayıp irat kaydedileceğinin, güvence bedelinin geri ödenmesi gereken durumlarda, yatırıldığı tarihteki bedelin esas alınarak iade olunacağının ve bu bedelin bir kereye mahsus işleticilerden alınacağının hükme bağlandığını, aynı yönetmeliğin taşımacılıktan çekilme ve çıkarılmayı düzenleyen 24. maddesinin (C) bendinde, işleticilerin kendi rızaları ile işletmeden ayrılmalarının düzenlendiğini, son fıkrada ise (A) ve (B) bentlerindeki çıkarılma hallerinde Kuruma yatırılan teminat bedellerinin işleticilere iade olunacağının, ancak (C) bendinde düzenlenen kendi rızası ile ayrılma halinde yatırılan teminatın iade olunmayacağının hükme bağlandığını, buna göre davacının yatırdığı teminat bedelinin iadesinin mümkün olmadığını, TBK’nın 82. Maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin geçtiğini, güvence bedelinin yatırıldığı tarihte tam bilet fiyatlarının dikkate alınması gerektiğini, ayrıca gerek …. gerekse diğer ihale mevzuatına müsteniden yapılan kamu ihalelerinde teminat aranmasının yasal bir zaruret olduğunu, yatırılan teminatlara faiz işleterek onlara bir bankanın yapması gereken yükümlülükleri yüklemenin evrensel hukuk ilkeleriyle bağdaşmayacağını ileri sürerek, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasını, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

GEREKÇE : Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklanan güvence bedelinin iadesi istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, taraflar arasında … ve …. plakalı otobüsler için…….imzalandığını, bu sözleşmelerin imzası sırasında davacıdan her bir sözleşme için ayrı ayrı 7.500 adet tam bilet karşılığı güvence bedeli alındığı, davacının … plakla sayılı otobüsü davalı Belediyenin onayı ile 11/05/2011 yılında, … plaka sayılı otobüsü de 20/09/2017 tarihinden dava dışı üçüncü kişilere devrettiği, davalı … tarafından halk otobüslerinin işletim hakkının 01/01/2015 tarihinde ….. devredildiği, bu tarihten sonra otobüs işleticilerinden güvence bedelinin alınmadığı, … …… Esaslarına Dair Yönetmelik hükümleri uyarınca davacının her iki sözleşme için yatırdığı güvence bedelini davalı Belediyeden talep hakkı bulunduğu, anılan Yönetmeliğin ‘Güvence Bedeli’ başlıklı 8/3. maddesine göre güvence bedelinin geri ödenmesi gerekli olan durumlarda, ödeme günündeki tam bilet bedeli miktar esas alınarak geri ödeneceği, mahkemece de bu hükme göre taleple bağlı kalınarak karar verildiği, taraflar arasındaki sözleşmelerin sona erdiği tarihten itibaren 10 yıllık zamanaşımı süresinin dolmadığı, anlaşılmakla, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.
HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Davalıdan alınması gereken 1.284,00 TL nispi istinaf karar ve ilam harcından, istinaf başvurusunda yatırılan 321,00 TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 963,00 TL’nin davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin uhdesinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
5-Kararın tebliği ve harç işlemlerinin yerel mahkeme tarafından yaptırılmasına dair,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 04/11/2021 tarihinde HMK 362/1-a maddesi uyarınca miktar itibariyle KESİN olmak üzere karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 17/11/2021

Başkan

Üye

Üye

Katip
.