Görüntülediğiniz mahkeme kararı henüz kesinleşmemiştir. Yararlı olması amacıyla eklenmiştir.

T.C. ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ BAM 20. HUKUK DAİRESİ

T.C.
ANKARA
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
20.HUKUK DAİRESİ

ESAS NO : 2020/1627
KARAR NO : 2022/1400
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
K A R A R

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ANKARA 2. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/09/2020
NUMARASI : 2019/174 E. – 2020/238 K.

DAVACI :
VEKİLİ :
DAVALI :
VEKİLLERİ :
DAVALI :
VEKİLİ :

DAVANIN KONUSU : Marka ile ilgili Kurum Kararının İptali

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 16/09/2020 tarih ve 2019/174 E. – 2020/238 K. sayılı kararın Dairemizce incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve istinaf dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ : Davacı vekili, müvekkilinin “tıbbi hizmetler, güzellik bakımı hizmetleri, veterinerlik ve hayvan üretme, besicilik, nalbantlık ile ilgili hizmetler, işyeri ve personel sağlığı ile ilgili danışmanlık hizmetleri” alanında kullanılmak üzere 2018/35672 başvuru nolu “…” ibaresinin marka olarak tescili için başvurduğunu, davalı şirketin itirazı üzerine başvurunun davalı …Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu kararı ile “tıbbi hizmetler, güzellik bakımı hizmetleri, veterinerlik ve hayvan üretme, besicilik, nalbantlık ile ilgili hizmetler” yönünden kısmen ve nihai olarak reddedildiğini, davalının redde mesnet alınan 2013/51451 sayılı markasının 05, 10 ve 31. sınıflarda tescilli olduğunu, ancak bu sınıflarda yer alan malların müvekkilinin marka kapsamında bulunan ve itiraz üzerine reddedilen 44. sınıf hizmetlerle benzerliğinin bulunmadığını ileri sürerek, YİDK’nın 04/03/2019 tarih ve 2019-M-1839 sayılı kararının iptaline ve müvekkilinin marka başvurusunun tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı …vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı şirket vekili, dava konusu markanın esas unsurunun “…” ibaresi olduğunu, “…” ibaresinin 44. sınıfta tanımlayıcı olması nedeniyle tek başına marka değerinin bulunmadığını, bu nedenle benzerlik değerlendirmesinde dikkate alınmaması gerektiğini, bu durumda başvurunun müvekkilinin “…” ibareli markası ile ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu ve müvekkilinin markasını çağrıştırdığını, 44. sınıf emtianın taraf markalarında ortak olarak yer aldığını, müvekkilinin markasını eylemli şekilde kullandığını, müvekkilinin “…” unsurlu çok sayıda markası bulunduğundan başvurunu bu markaların serisi olarak algılanacağını, başvurunun kötü niyetli olarak yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu marka kapsamında yer alan 44. sınıftaki hizmetler ile davalının çeşitli mal gruplarında tescilli markası her ne kadar farklı emtia sınıflarını içermekte iseler de mal ve hizmetlerin birbirlerini tamamlayıcı nitelikte oldukları, benzer ihtiyaçlara yönelik, benzer tüketici kitlesine hitap eden, tüketiciye aynı şekilde aynı kaynaklar aracılığıyla ulaştırılabilen, başka bir ifadeyle dağıtım, sunum ve satış kanalları benzer olabilen emtialar oldukları, dava konusu marka kapsamındaki “tıbbi hizmetler” ile davalı yan markaları kapsamında yer alan ve genel olarak 05 ve 10. sınıfta yer alan “tıbbi amaçlı ürünler, tıbbi amaçlı malzemeler” arasında ürün – hizmet ilişkisi kapsamında doğrudan bir bağlantı bulunduğu, medikal ürünlerin satışlarının bu alanda hizmet veren firmalarca yapıldığı, keza yine benzer nitelikteki bir bağlantının başvuruda yer alan “güzellik bakım hizmetleri” ile ret gerekçesi marka kapsamındaki “tıraş, epilasyon, manikür, pedikür, güzellik amaçlı kişisel bakım için kullanılan bu sınıfa dâhil alet ve cihazlar (elektrikli saç düzleştiricileri ve kıvırıcıları, makaslar dahil).” ve yine “parfümeri; kozmetik ürünleri, kişisel kullanım amaçlı koku vericiler (insan ve hayvanlar için deodorantlar dahil).” emtiaları arasında bulunduğu, tüketicinin bu mal ve hizmetlerden bir arada fayda edinebildiği, başka bir ifadeyle hem markaya ait ürünlerden yararlanırken hem de aynı marka altında sunulan güzellik/bakım hizmetlerinden aynı anda yararlanabildiği, ülkemizde de bu ilişkiye dair yaygın ve somut bir uygulamanın mevcut olması nedeniyle tüketicinin bu doğrultuda beklentiler içerisinde olacağı, ayrıca başvuruda yer alan “veterinerlik ve hayvan üretme, besicilik, nalbantlık ile ilgili hizmetler” hizmetleri ile yine ret gerekçesi marka kapsamındaki “canlı hayvanlar (kuluçkalık yumurtalar, döllenmiş yumurtalar dahil). Hayvan yemleri. Malt (insan tüketimi için olmayan).” ve ayrıca “veterinerlik ilaçları” emtiaları arasında doğrudan doğruya bir ilişkinin mevcut olduğu, gerek başvuru konusu markanın gerekse de davalının markasının ortak olarak “…” ibaresini içerdiği görülmüş olup bu ibare davalı markasının kendisini oluştururken, davacı markasının ise asli unsurunu oluşturduğu, “…” ibaresinin, taraf markaları kapsamında benzerliği tespit olunan hizmetler bakımından ayırt edici vasfının yüksek olduğu, tüketicinin birbiri ile benzer nitelikte olan ve doğrudan mal ve mal ile ilişkili hizmetlerin sunulduğu yer ilişkisi bulunan emtialarda, önceki markanın asli unsurunu oluşturan “…” kelimesini, sonraki marka içerisinde de esas unsur/ayırt edici unsurlardan biri olarak görmesi halinde, önceki – sonraki marka arasında kaynaksal bir ilişki bulunduğu algısına kapılmasının muhtemel olduğu, reddedilen tüm emtialar bakımından 6/1 maddesi uyarınca benzerlik ve iltibas ihtimalinin mevcut olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.

İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ : Davacı vekili, davalı şirketin markasının kapsamındaki emtia ile müvekkilinin markası kapsamındaki 44. sınıf hizmetlerin benzer olmadığını, ilk derece mahkemesi tarafından yapılan “..aynı kaynaklar aracılığıyla tüketiciye ulaştırılabildikleri..” ifadesinin de gerçek durumla ilgili olmadığını, dava konusu sınıfların birbirlerinin tamamlayıcısı olarak da görülemeyeceğini, kararda yapıldığı geniş bir yorumla sadece bir sınıfta yapılan başvuruya tüm yan sınıfların kullanımının bahşedileceğini, “…” markasının zayıf bir marka olduğunu ve bu tarz zayıf ibarelerin önüne ve arkası getirilecek tamamlayıcı ibarelerle marka oluşturulabileceğini, davalı firmanın 44. sınıfta kullanımı bulunmadığından tescilinin üzerinden beş yıl geçen daha eski markalarını itirazına gerekçe göstermediğini ileri sürerek, yerel mahkeme kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.

GEREKÇE : Dava, marka ile ilgili YİDK kararının iptali istemine ilişkindir.
İnceleme, 6100 sayılı HMK’nın 355. madde hükmü uyarınca istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak ve kamu düzenine aykırı hususların olup olmadığı gözetilerek yapılmıştır.
Dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davacının “…” ibareli marka başvurunun davalının “…” ibareli markasından ayırt edilmesini sağlayacak unsurlar içermediği, işaretler arasında benzerlik koşulunun oluştuğu, emtia benzerliği değerlendirmesi yönünden Yargıtay 11. Hukuk Dairesi’nin yerleşik kararlarında açıklandığı üzere mal ve hizmetler arasında benzerlik olup olmadığı değerlendirilirken her iki grup mal ve hizmetlerin aynı tüketici kitlesine hitap edip etmediği, birbirine alternatif olup olmadıkları, aynı dağıtım veya dolaşım yollarına sahip olup olmadıkları, hammadde-mamül ilişkisinin bulunup bulunmadığı, birbirlerini bütünleyici/ tamamlayıcı olup olmadığı gibi hususlarının dikkate alınmasınin gerektiği, içinde sağlık yönetimi uzmanı ve emekli hastane müdürü bulunan bilirkişi heyetince bu ilke doğrultusunda hazırlanan raporda davacının başvurusu kapsamındaki 44. sınıfta yer alan hizmetlerle davalının itiraza mesnet markası kapsamında yer alan 05, 10 ve 31. sınıftaki emtiaların benzer/ilişkili olduklarının tespit edildiği, buna göre iptali talep edilen YİDK kararının yerinde olduğu anlaşılmakla, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir.

HÜKÜM : Gerekçesi yukarıda belirtildiği üzere;
1-Davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-Alınması gereken 80,70-TL maktu istinaf karar ve ilam harcından, davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda yatırılan 54,40-TL istinaf karar ve ilam harcının mahsubu ile bakiye 26,30-TL’nin davacıdan tahsili ile hazineye irat kaydına,
3-İstinaf aşamasında davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin davacı uhdesinde bırakılmasına,
4-İstinaf aşamasında duruşma açılmadığından taraflar lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,
Dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda oybirliği ile 03/11/2022 tarihinde HMK 361. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren iki hafta içerisinde temyiz yolu açık olmak üzere karar verildi.

GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 19/11/2022
Başkan
…

Üye
…

Üye
…

Katip
…